"Seni bulmaktan önce aramak isterim.
Seni sevmekten önce anlamak isterim.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değilde,
Sana hep hep yeniden başlamak isterim..."
~Özdemir Asaf
🍀🍃
7.BÖLÜM
DENGESİZLİKLER
Bölüm Şarkısı;
Sertap Erener-İncelikler
Daddy Yanke - Gasolina
Yaşlı Amca - Yıldızlara Bak
...
Koyu kahverengi gözlerinden yaşlar süzülürken kimseyle göz teması kurmadı, hızlı adımlar ile ilerlerken kucağındaki deftere daha sıkı sarıldı Helin Urya. Gözyaşlarına engel olmak gibi bir çabası yoktu. Zaten Selim gittiğinden beri en çok yaptığı şey buydu... Ağlamak.
Evet.
Selim gitmişti.
Dayanmak zorunda olmaktan nefret ettiği yalnızlığı Helin Urya'ya yaşatmıştı.
Ama 13 yaşındaki Helin'in en azından bundan sonraki gözyaşları sadece Selim için olmayacaktı. Zira bugün okulunda, insanlığın gerçeğini öğrenmişti. Çocukluğunun o kadar temiz olmadığını, ruhu gibi bedeninin de kirli eller tarafından pisletildiğini öğrenmişti...
Yetimhanenin gürültülü ve eskimiş koridorunda ki fayanslar bugün, oradaki sayısız çocukların aile özlemiyle değil, kimsesiz bir kızın gerçekleri ile ıslanıyordu. Bedeni titriyor öğrendiği gerçek yüzünden kendinden ve bedeninden nefret ediyordu. Şuan dünyanın en kirli çocuğu olabilirdi. Ağzına kadar gelen mide bulantısını tutmaya çalışıyordu. Bunca zaman kaç kişinin dokunuşunu sevgi zannetmişti?
Kaç insana sevgi için dokunduğunu düşünmüştü?
Peki ya Selim? O bunun sevgi olmadığını bildiği için mi kaçıyordu ondan? Rahatsız mı etmişti, onu da mı kirletmişti?
Helin Urya'nın koyu kahverengi gözleri koridorun sonunda gördüğü kızla birleşince kaşları daha çok çatılmıştı. Adı Gamze olmalıydı. Selim varken ona sataşmaya korkan ne kadar çocuk varsa, onun gidişiyle birlikte Helin Urya'yı rahatsız etmeye başlamışlardı. Gamze ise gelir,Helin'e laf atar, defterindeki çizimlerle dalga geçer ve günlük rutin olarak onun canını sıkardı. Ve Helin ise şuan bu salakla uğraşamayacak kadar yorgundu.
Kız Helin'deki mutsuzluğu fark etmiş ve onun yanına gelmesini beklemişti.
Koridorda karşı karşıya geldiklerinde Gamze bir an bile düşünmeden Helin'i omuzuyla itti. Helin Urya'nın elindeki defterler şiddetli bir gürültüyle yere düşerken herkesin bakışları artık onlardaydı.
Helin iki eli havada yere düşen defterlerine bakarken gözlerinden iki yaş daha süzüldü. Onları yerden alacak gücü bile kendinde bulamıyordu. Yavaşça eğilmek isterken dizlerinin bağı çözülerek kendini bıraktı. Canı acımış mıydı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAKİ YEŞİL
Ficção Geral"Beni olduğum gibi kabul eden tek yer, bana renkleri sevdiren tek yer kalbin sevgilim. Mislina... Kalbin evim."
