British Girl | Charles Leclerc

Anything you want

O unutmak istediğim geceden sonra kendi evime geçmiştim. Kafamı toparlamaya ihtiyacım vardı. Max'le planladığımız hiçbir şeyi yapamamıştık. Sadece yiyecek bir şeyler almak için dışarı çıkıyor, biraz hava alıyordum.
Sıralama turu günüydü bugün. Max ile o geceden sonra aramızda bir gariplik vardı tabii. Nasıl çözülecekti bilmiyordum. Kalkıp mutfağa geçtim, yulaflı yoğurtlu bir şeyler hazırlamıştım kendime. Midem garipti, canım hiçbir şey çekmiyordu. Salona geçtiğimde telefonumu elime almıştım yarışla ilgili haberlere bakmak için. Nasıl olduysa Max'le kavgalı olduğumuz duyulmuştu. Yani tam da duyuldu denemezdi. Haberciler beni padokta tek görünce aramızda skandal haberler çıkarmışlardı, sadece iddialardan ibarettiler.
Benim için önemli değildi bunlar ama Max ve takım için önemsiz denemezdi.

Giyinip evden çıkacakken telefonum çalmıştı.
"Neredesin?"

"Şimdi çıkıyorum, ne oldu?"

"Tamam sevgilim merak ettim sadece, görüşürüz garajda."

"Görüşürüz."
Erkeklere anlam veremiyordum.

Aşağıya indiğimde siyah bir araba benim için bekliyordu.
                                           •••
Kartımı okutup girdiğim anda başımın belasıyla karşılaşmıştım.
"Hani üniforman Bretta?"

"Tanrı aşkına bari bugün rahat bırak beni." Dedikten sonra Charles'ın yanına gelen kadına baktım. Charles kafamı çevirdiğim yöne bakınca o da sevgilisini görmüştü.

"Charles, geçmiyor muyuz garaja?" Alexandra beni yeni fark etmişti. Hiç merhabalaşmamıştık ama ben onu biliyordum, o da beni biliyordu.

"Nasılsın Scarlett?" Diyince gözüm Charles'a kaymıştı. Toparlanıp
"Teşekkür ederim Alexandra, iyiyim sen nasılsın? Çok güzel gözüküyorsun bu arada." Üzerinde kırmızı bir top, elinde kırmızı Prada çanta vardı. Gerçekten çok güzel bir kadındı.

"Ben de iyiyim çok teşekkür ederim sen de öyle."

"Kusura bakmayın ben geçeyim, ilk günden geç kalmayalım malum. Tanıştığıma memnun oldum Alexandra. Görüşürüz Leclerc." Diyip garaja doğru yürümeye başladım. İlk önce Max'in odasına uğrayacaktım. Kapıyı çalıp içeri girdiğimde mühendisiyle konuşuyordu.
"Bölmüyorum değil mi?" Beni görünce yüzü gülmüştü.

"Hayır sevgilim, gelsene Gianpiero da seninle konuşmak istiyordu zaten."
•••
1. Max Verstappen 112.241
2. Charles Leclerc 112.395
3. Lando Norris 112.576

"Lan, harikaydın!" Mclaren garajının kapısında konuşuyorduk.

"Biliyorum, söylemenize gerek yoktu Miss Horner." Deyip yüzüne o muzur ifadeyi yerleştirmişti. Çok değişik bir gün geçirmiştim garajda. Herkes aşkla yapıyordu işini, bense kendimi o ekibe ait hissetmiyordum. Daha ne kadar böyle devam edebilirdim ki? Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı.

"Lan akşam işin var mı?"

"Yok, iyi misin sen?"

"Bilmiyorum Lando, geleyim mi sana?"
                                             •••
"Hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim."

"Bence sen büyütüyorsun Scarlett. Tamam biliyoruz, Ferrari'ye gitmek istiyorsun. O zaman Max'i düşünmeyeceksin. İkinizi de çok seviyorum ama bir şeyden feragat etmen gerek."
Lando en iyi tavsiyeleri vermese de onunla konuşmak rahatlatıyordu beni. Çünkü ikimizi de iyi tanıyordu, vereceğimiz tepkileri biliyordu.

"Öyle tabii..." derken kapı çaldı. Lando kapıya bakmaya gittiğinde kendime içecek almak için mutfağa geçtim.

"Kimmiş?" Dediğim anda kapıdan giren kişiyi gördüm. TANRI AŞKINA NEDEN BEN, NEDİR BU ÇİLE?