Lal,mira ve ben hastanede ineceğimiz durağa yaklaştığımızı anlamış hazırlanırken araç durmuştu sırayla indigmizde karşı durakta bizi bekleyen Alya ve duruyuda görünce hepimiz gülmüş yanlarına gitmek için karşıdan karşıya geçmiştik,sabah okula bazen artık beraber gidiyorduk ki çıkıştada beraberdik hastanenin tam olduğumuz yerde ayrılıyorduk sürekli.
"şükür geldiniz" diye isyan eden alyaya karşı lal konuştu.
"ne yapsk otobüsçü yaşlı başlı adamdı gaza bas dayı mı diyelim"
"ben olsam derdim"
"sende cesaret var canım bizde yok"
Yürümeye başlamış hızımızı artırmıştık yol genelde on beş dakika civarı sürüyordu ve şuanda saat tam sekiz di ders ise buçukta başlıyordu bı nebzede olsa erken gitmeyi hedefliyorduk.
yolda sabah enerjisiyle müzik açan miraya bakıyorduk hepimiz,cunkuyonda olan enerji şuan hiçbirimizde yok hepimiz ölü ruh gibi yürüyorfuk mira ise olduğu yerde yürümüyor bı oyna bı buyana zıplayarak şarkı söylemeye devam ediyordu.
"la bı dur yeterda benim başım döndü resmen bı düz yürü düz" dedi Duru
"ya napayım çok enerjim var bugün çok nedenini bilmiyorum ama olsun COK ENERJİK HİSEDİYORUM DİZDE CANLANIN AZ"
"yok canım almayalım biz" dedi lal
yolun çogu kısmını yarılamıştık,ormanlık olandan geçmeye karar vermiş çokta tenha olmayan alana ilerliyorduk genelikle öğrenciler burayı seviyordu çünkü burası daha kestirmeydi.
arkamızda iki kız sürü halinde olan beş altı oğlan önümüzde ise ağaçlar arasında olan göz ucu sayımınla beş kız vardı ve tam ilerimizde ise az buz tanıdık gelen yürüyüşlerinden dört oğlan daha vardı tam cikaramasamda yürüyüşleri cidden fazla tanıdık geliyordu.
"lan şunlar sizede tanıdık geldimi" aklımdakileri resmen okumuş olan miranın sesi duyuldu aramızdaki sessizlikte.
"dimi dimi banada tanıdık geliyorlar ama kim bunlar" diyerek katıldı Alya
tera olarak ise yorulmuş duru konuştu ve lal ise ona onay vermişti "aman okuldan birileridir işte sallayın"
"hee salayın"
"hee" dedim bende nefes nefese kalarak.
"durun hızlananın ben merak ettim" diyip hızla yürüyen alyanın oeşindne hepimiz hızlanmış peşine düşmüştük.
"fazla merak göte yarrak ama hadi hayırlısı" diyerek onlarla beraber gittim
çok geçmeden duru konuştu tekrar fakat tek fark bu sefer sanki birilerinin bizi duymamadı için sesiz konuşmuştu "durun lan..mallar durun"
"ne noldu" dedi mira
"mallar bunlar onlar"
"kimler" bir diğer arkadaşım olan lal duruya dönmüş merakla ona bakmıştı.
"salaklar sizce kim olabilirler...ciddimisin analmsdınızmı cidden" diyen duruya karşı hepimiz mal gibi anlamaz gözlerle ona bakıyorduk,Alya kafasını öne çevirmiş badı yan dönen çocuğa baktığında oda tanımış bize dönmüştü
"lan fen lisesi bunlar bizim tanıştığımız çocuklar"
"az daha bağır duysunla-"
"duyduk zaten durucancım" diyen,durumun sözünü kesmiş ve yiğit,kaya,emre ile durmuş olan efecana bakmıştık hepimiz agzımız açık.
"günaydın" diyen Emre'ye karşı samimiyetsiz bir şekilde sırıtmıştık hepimiz ve günaydın diyerek karşılık vermiştik.
yolun nerdeyse çoğu birmiş bı sokak döndükten sonra okula varacaktık, ve bu günki yolculuğumuz ise yarın motor yarışı yapacağımız nerdeyse bı hafta önce tanıştığmız fen liseli arkadaşlarımızlaydı, otobüsü kaçırdıklarını söylemişlerdi ve zaten canlarıda sıkıldığı için yurmek istemişlerdi bizim gibi, fazla gerici ortamdı ki hepimiz bunu sezmis bence öylede düşünüyorduk arada bi sohbet etmiş derslerle alakalı konuşmuştuk ama en çok konuşan ve kaynaşan ikili ise her iki takımında koç yardımcısı mira ve efeydi cidden kafaları uyuşuyor ve iyi anlasiyolardı.
yiğit ile duru ise aradabir tekrar birbirleriyle inatlasiyor, emre lal gibi fazla konuşmuyor kaya ile ayla ise efe ile mira gibi fazlaca konuşuyolardı,ben ise ortaya karışık Allah'a emanet sohbete dahil olmuş çoğu yerde susmuş dinlemiştim.
onların okulu biraz daha uzak olduğu için ayrılıyorduk burada okulun önüne gelmiştik çünkü.
"iyi dersler o zaman görüşürüz yarın yarışta,kim kimi yeniyi gorcez" dedi yiğit
"görüşürüz,gorcez bakalım kim kimi yenecek bu sefer" diyerek tekrar inatla karşılık vermişti duru.
"fazla ümitlenmeyin bu sefer kazananlar belli" diyerek liderliğin bizim olacağımızı file getirerek konuştu Alya
ona ise kafa dengi olan kaya karşılık vermişti. "gorecez bakalım gorecez"
ve en sonunda ayrılmış okulun bahçesine giriyorduk onlarla bizi gören okuldaki şahsiyetler ne kada rbize değişik değişik baksada yani şekilde bizde onlara "ne var" der gibi bakarak içeriye ilerlemiştik.
