ချစ်ဇနီးလေးအား အလိုလိုက်ခြင်း

Chapter 5.1

သစ်ပင်မြင့်ပေါ်မှ ခုန်ချသော်လည်း ပကတိအတိုင်းအထိအခိုက်မရှိသည်ကို အခြားသူများက အလွန်အံ့အားသင့်နေကြ၏။ ထိုလူက ဝေ့လော်ဆီသို့ တည့်တည့်လျှောက်လာသည်ကိုတွေ့သဖြင့် အထိန်းတော်ယဲ့လည်း ဝေ့လော်ကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားလိုက်သည်။

"ရှင်ဘယ်သူလဲ။"

အစောပိုင်းက မျက်နှာဖုံးဝယ်သည့်ကိစ္စများကို ဝေ့လော် သူ(မ)အား မပြောပြရသေးသောကြောင့် ကျောင်းကျယ်၏လက်ကို ဝေ့လော်ကိုက်၍ထွက်ပြေးလာသည့်အကြောင်း အထိန်းတော်ယဲ့မသိသေးချေ။ သို့သော် ကျူ့ကုန်းက အားလုံးကိုသိထား၏။ ဝေ့လော်ကို သင်ခန်းစာပေးနိုင်မည့်အခွင့်အရေးကို ရှာဖွေရင်း ဟူးကော်ဘုရားကျောင်းသို့သွားသည့်လမ်းတစ်လျှောက်လုံး သူတို့နောက်မှလိုက်လာခဲ့သည်။ အားနည်းသူကို အနိုင်ကျင့်သည်၊ စိတ်သဘောထား သေးသိမ်သည် စသည်ဖြင့် ထင်မြင်ကြမည့် အခြားသူများ၏အမြင်ကိုလည်း သူဂရုမစိုက်။ အဖိုးတန်လှသော အရှင်မင်းသား၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိခိုက်အောင်လုပ်သွားသူဖြစ်သောကြောင့် ဝေ့လော်ဟူသည့် လူဆိုးမလေးကို အလွတ်မပေးရန်သာ စိတ်ထဲရှိသည်။ သို့သော် သူတို့နောက်မှလိုက်လာရင်းနှင့် အလွန်အံ့ဩစရာကောင်းသည့်မြင်ကွင်းကို မြင်တွေ့ရလိမ့်မည်ဟုတော့ သူလည်း မထင်မှတ်ထားခဲ့ပေ။

မဒမ်တုနှင့် ကျွန်ကုန်သည်လင်မယားတို့ ပြောနေသည့်စကားများကို သစ်သားအိမ်အနောက်ဘက်မှနေ၍ သူလည်းကြားလိုက်သည်။ မူလက ထိုကလေးမလေးမှာ ထူးခြားသည့်ပုံမပေါ်သော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် ရက်စက်သောမိထွေးက သူ(မ)အား ကျွန်ကုန်သည်များထံရောင်းနိုင်ရန် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားနေချေသည်။ အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးတို့၏ နှလုံးသားမှာ အငြှိုးအတေးကြီးလှသည်ဟူသောဆိုရိုးမှာလည်း သေချာပေါက် မှန်ကန်နေပြန်၏။ မိန်းကလေးအတွက် သူစိတ်မကောင်းဖြစ်မိသော်လည်း အကူအညီပေးသည့်လက်တစ်စုံတော့ အဖြစ်မခံနိုင်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် သူတို့ကွယ်ရာမှသာ စောင့်ကြည့်နေသော်လည်း ထိုမိန်းကလေးက အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လူတို့အား အံ့အားသင့်စေခဲ့ပေသည်။ မျက်တောင်တစ်ချက်ခတ်ခြင်း၊ တွေဝေခြင်းမရှိဘဲ ချွန်ထက်လှသည့်ဆံထိုးကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်သည့်မြင်ကွင်းအား ကျု့ကုန်းစိတ်ဝင်စားစွာကြည့်နေခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူဆက်၍မပုန်းနေနိုင်တော့သဖြင့် အပြင်သို့ခုန်ထွက်လာခြင်းပင်။