BÖLÜM-2

7 0 0
                                    

5 AY ÖNCE Yağmurlu bir havaydı ve odamda kitap okuyordum. Bir süre sonra acıktığımı hissettim, hemen aşağı inip bir şeyler hazırlamaya başladım. Evimiz iki katlıydı, hepimizin odası ikinci kattaydı. Ablam Helin benim odamın yanındaki odada kalıyordu, annem ve babam koridorun en ucundaki oda da kalıyordu...

Birazcık çerez alıp odama doğru gidiyordum ki zil çaldı, hemen dönüp kapıyı açtım. Yerde bir kutu ve bir not vardı, hemen onları alıp içeri girdim ve salondaki koltuğa oturdum. " Elifnaz kim geldi kızım " diyerek içeri girdi annem, ardından kardeşim de geldi " böyle bir kutu geldi anne " dedim. Sıra kutuyu açmaya gelmişti, merak içinde kapağını kaldırdım ve içinden bir kafatası çıktı. Hepimiz korkuyla birbirimize baktık, hemen ardında notu okudum

Selam AKORT ailesi nasılsınız ? bende iyi olduğunuzu düşünmüştüm zaten, bu kafatasının neden size geldiğini ve kimin olduğunu merak ediyorsunuzdur muhtemelen. Ama merak etmeyin sorularınızın yanıtını da vereceğim. Saat gece 12 de Emet ilçe mezarlığında buluş benimle hem bu kafanın devamını bulursun, kim bilir halan, teyzen, dayın, ya da orasını sen düşün, kesin buluş benimle...

"Hayatta olmaz kızım! gidemezsin oraya , hem gece 12 hem de mezarlık, olmaz kızım" annem o kadar stres olmuştu ki tırnaklarını yiyordu " sakin ol anne, gitmem gerek oraya hem belkide doğru olan budur, oraya giderim herşeyi öğrenir gelirim " dediğim şeylerde ne kadar ciddi olduğumu bilmesemde kararlı bir şekilde devam ettim " sizde beni uzaktan izlersiniz, polisi de ararsınız " ne yapmak istediğimden emin olmuştum, oraya gidecek ve katili öğrenecektim artık bu kararımdan kimse vazgeçiremezdi beni. " Anne sen ne dersen de ben oraya gideceğim " bunu söyledikten hemen sonra Helin ayağa kalktı " anne bırak gitsin " diyerek bana yardımcı oldu. Saat gece 12 ye yaklaşmıştı ve ben evden çıkmak üzereydim " anne unutma polisi aramak yok " , " tamam kızım aramayacağım " sesinde titreme vardı sanki yalan söylüyor gibiydi ama umursamadan evden çıktım. Mezarlığa çok az kalmıştı çünkü 20 metre ilerideki yazısı okunuyordu , çok garip bir şekilde gece mezarlığa gidiyordum, kaç aklı olan insan yapıyordu bunu ? tabiki kimse yapmıyordu. Mezarlığın kapısındaydım, uzaktan şöyle bi baktım içeriye fakat birşey görünmüyordu, yavaş yavaş ilerlemeye başladım. İlerledikçe ortalık daha da kararıyordu, girişten yaklaşık 4 metre uzaktaydım ve yerde bir vücut gördüm, üstündekiler kan içindeydi, nefes almıyordu , açlıktan kurumuş gibiydi hatta derisi yoktu. 10 cm yanında derileri vardı ve kafası yoktu, üzerinde bir not vardı

Selam Elifnaz AKORT buraya gelerek çok iyi yaptın, bu ceset senin babanın cesedi, birazdan telefonuna gelen videoyu izle sende bana inanacaksın. Aslında buraya gelirken tek gelmen gerekiyordu ve umarım tek gelmişsindir...

Bu da neydi şimdi, neden cümle burada kesilmişti, katil ne anlatmaya çalışıyordu. Bu soruları düşünürken ayağa fırladım tam arkamı dönecekken bir el ağızımı kavradı ve diğer eli de elimi tuttu " hani tek gelecektin Elifnaz, beni salak mı sandın, sence ben seni takip etmeyecek kadar salak mıyım ? " beni bırakması için çırpınıyordum, eğer kurtulamazsam havasızlıktan ölecektim, arkamdaki kişi cebinden bir şey çıkarttı, bir bıçak " şimdi ölüm vakti Elifnazcım " bıçağı havaya kaldırdı ve beni öldürmek üzereydi, peki bunlar olurken ailem neredeydi ? , hani beni gözetliyorlardı ? , yoksa onlar da mı ölmüştü. Bıçak artık bana yaklaşıyordu tam karnıma girecekken siren sesleri duyuldu, ailem polisi aramıştı. Katil beni bırakıp koşarak hızla uzaklaştı , artık kurtulmuştum, kapıya doğru koştum
aannem yerde kanlar içinde yatıyordu, kardeşim ise başında ağlıyordu " annem öldü abla " dedi titrek bir sesle. Artık ne yapabileceğimi bilmiyordum, ağlayarak polislere baktım.

Bu Kimin Kafası ¿Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin