BÖLÜM-9

0 0 0
                                    

Hâlâ şoktaydım, Selin ölmüştü ve artık katilleri bulmak imkansızdı " Hâlâ kızgın mısın? " diye sordu Zeynep " Yok canım sinirli olmak için bir sebep mi var ? " dedim " Bak Elifnaz ben öleceğini bilemezdim ve katilleri hâlâ bulabilirsin, rehberine bak " Zeynebin verdiği akıl çok mantıklıydı ve deneyecek tim. Bu konuyla ilgili konuşurken telefonum çaldı, arayan Çınar'dı " efendim Çınar " dedim " Elifnaz okulda yıl sonu balosu varmış gruba yazar mısın ? " dedi " tamam yazıyorum" hemen gruba girerek mesaj attım. Sohbete devam ettik, bir saat sonra Irmak' ta bize katıldı " arkadaşlar bugün Siccin 7 vizyona girdi izleyelim mi ? " bence iyi bir fikirdi " olabilir aslında, fakat vizyona girmiş ve biletler tükenmiş olabilir " dedim " bunu diyeceğinizi bildiğim için biletleri önceden aldım "
Irmak' tan beklenilmeyecek performanstı " eee ne duruyoruz, gidelim hadi " dedi Zeynep. Üstümüzü değiştirip evden çıktık. " Arkadaşlar, hayatımız bir korku filmiyken niçin filme gidiyoruz ? " diye bir espri yaptım " hiç komik değil Elifnaz " diye çıkıştı. Uzunca bir yolculuktan sonra nihayet sinema salonuna gelmiştik , film başlamak üzereydi
" Patlamış mısır almadınız mı ? " dedim sinirle " yoo hiç aklıma gelmedi ki " oflayarak merdivenden indim, tam çıkacaktım ki film başladı ve yerime döndüm. Film çok güzeldi, izlerken korkuya kapılmıştım fakat favorim altıncı filmdi. Film arası gelmişti, hızla dışarı çıktım ve tuvalete ilerledim. İçeri girdiğimde tüm kapılar kapalıydı, sadece sondaki yarım açıktı. Filmden dolayı içimde korku birikmişti ,kapıyı hafifçe itekledim ve üzerime kanlar içinde biri düştü...

" Abi şaka mı bu " dedim ve ayağa kalktım " o kadar insan tuvalete girerken birşey yok, ben girince " oflayarak yürüdüm ve " kimse yok mu ? yardım edin ! üzerime ceset düştü " on dakika sonra birisi geldi, aynı anda polislerde geldi. Kızlar hâlâ filmdeydi " allah allah birisi de gelip ne oldu demez mi " diye söylendim. Polislerle birlikte karakola gittik, ifade istiyorlardı, bende verdim " sonunda, beni merak etmeniz neden bu kadar uzun sürdü ? " dedim sinirli bir tavırla " kusura bakma Elifnazcım, film öyle güzeldiki, aklımıza bile gelmedin " bunu duyunca telefonu suratına kapattım " gerizekalı " dedim sesli bir şekilde " bişey mi dediniz ? " memur bey duymuştu " kusura bakmayın arkadaşıma sinirlendimde " dedim ve karakoldan çıktım. Eve geldiğimde çok yorulduğum için direkt yattım " iyi misin abla ? " dedi Helin " sonunda bir ablan olduğunu hatırladın " diye laf soktum, tabiki karşılık verdi " sende ablanın kocanla ilişkisi olduğunu öğrenseydin böyle davranırdın " çok sinirlenmiştim, hemen yataktan kalkarak " bu nedemek şimdi " dedim " birşey demek değil, olanı söyledim " " söyleme, ben senin ablanım " diye üste çıktım.

Yaklaşık iki saat uyuduktan kalktım ve telefonumu açtım, on kere Zeynep on kere de Irmak aramıştı, tabiki umurumda değildi, çok sinirliydim onlara. Saat on bire geliyordu ve kapı çaldı, kapıyı açtığımda bir mektup buldum
tabiki hiç dururmuyum hemen açıp okumaya başladım ;

Tekrardan merhaba Elifnaz AKORT, zaten korku içindeyken birde üstüne ceset düştü, ah kaderin böyleymiş, aslında biz senin ölmeni istiyoruz fakat biraz acı çekmek kötü mü olur, olmaz tabiki, o cesetin kime ait olduğunu merak ediyorsundur, zaten kimlik testinden öğreneceksin ama ben önden söyleyim, o ceset Çağatay ' a aitti...

Olanlar şaka gibiydi, katil ya da katiller Çağatay' ı öldürmüştü, çünkü Çağatay katilleri biliyordu, katilleri bulmak için telefonuna bakmalıydım...

Bu Kimin Kafası ¿Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin