DENİZ'DEN OKYANUSA ꨄ︎ 𝐀𝐢𝐥𝐞 𝐊𝐮𝐫𝐠𝐮𝐬𝐮

2

Sizi çok bekletmeden yeni bölümü atayım dedim..

İyi okumalarrr...

Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayınızz..

...

Arabadan yavaşça inip önümdeki hastaneye baktım.

"Hadi gidelim."

Kerem Abimin sesiyle birlikte hastanenin girişine doğru ilerledik. Arabadan indiğimde dikkatimi son model arabalar çekmişti. Normalde böyle arabar buralarda olurdu, evet. Ama bu kadar fazla olmazdı.

Asansörün inmesini beklerken kapıların açılması ile asansöre bindik. Kerem Abim gideceğimiz kata basarken Akın konuştu. "Bu DNA testinden sonra ne olacak? Deniz bizim kardeşimiz çıkmazsa onu öylece alıp gidecekler mı yani?"

"Orası daha belirsiz, biz şimdi şu ana odaklanalım. Gerisini test sonuçları çıktıktan sonra düşünürüz." Kerem abim bana dönüp ılımlı bir sesle,"Ne olursa olsun ne benim ne de Akın'ın yanından ayrılma. Olur mu?" dedi.

Kafam ile onu onaylayıp elini tuttum. Küçüklüğümden beri abim ne derse yapmış, ikiletmemişken bu dediğinde yerine getirecektim.

Asansörün durduğunu hissetmem ile kafamı Akın'a çevirdim. Onunda aynı şekilde bana baktığını gördüm. Bana hafif bir şekilde gülümsedi. Gülümsemesini karşılık verdikten sonra üçümüz de aynı anda asansörden çıktık.

Tahminen elilli yaşlarına gelmiş siyah saçlı bir kadın ve adamı gördüm. Yanlarında ise sarışın bir kız vardı. Saçları annemin saçlarına çok benziyordu.

Annem ve babamı, tabi gerçekten anne ve babamsa. İkiside bir köşede sarışın kıza bakıyorlardı. Öz kızlarına.

Tam yanlarına gidecekken karşı asansörden inen o iki adam ile adımlarımız durdu. Diğerine nazaran yüz hatlarının daha sert olduğu adama baktım ama onun bana değil Kerem abi ile birleşmiş ellerimize baktığını gördüm. Gözlerini ellerimizden çekip gözlerime baktı.

Gözlerimiz benziyordu.

"Baba."

Yanındaki adamın seslenmesi ile bakışlar bize doğru döndü. Onlar bize doğru ilerlerken bizde onlara doğru ilerliyorduk.

Lütfen bu bir şaka olsun, Allah'ım.

Kerem abim ve Akın ile birlikte bizimkilerin yanına ilerledim. Sözde babam olan adama bakmadan anneme baktım. Boş boş suratıma bakıyordu.

Kafamı o kadın ve adama doğru çevirdiğimde hepsinin zaten bize baktığını gördüm.

Kadınla göz göze geldim, beni inceliyordu. Benimde ondan aşağı kalır bir yanım yoktu doğrusu. Simsiyah saçları, siyaha kaçan koyu kahverengi ve beyaz teni ile çok benziyorduk.

Bu benzerlik normal değildi. Kaş yapımız bile çok benziyordu.

"Ali Bey, geç kaldığım için özür dilerim. "

"Tamam, sorun yok." Adının Ali olduğunu öğrendiğim adam bana ve yanındaki sarışın kıza baktı. "Her ikiside burda, ne yapılacaksa yapılsın,  lütfen. "

"Siz ve Mehmet beyden alındığı gibi her ikisinden de kan örnekleri alınacak. İkiside kan alınması için odaya geçsin lütfen. "

Sarışın kız hiçbirimizin suratına bakmadan doktorun işaret ettiği odaya doğru ilerledi. Akın elini sırtıma koyup yanımda olduğunu belli edercesine okşadı.