BAHARIN İHANETİ

2.BÖLÜM:Hakkaniyet

-Alya-
"Evet anne biliyorum. sağ bacak, ve sağ elinde, büyük hasarlar varmış.dedim Hem işini kaybetti. hem de 2 ay yatacakmış dedim hüzünlü hüzünlü

Annem bana sıkıntılı bir şekilde bakarak, "aman Allah'ım sen böyle anlattıkça, İnan ki çocuğa daha çok canım sıkılıyor."dedi "Alya keşke ona o gün o kadar çok bağırma saydım."dedi annem, duraksadı ve tekrardan söze girerek

"Ve belki o zaman bu hiç olmazdı." dedi hüzünlü bir şekilde, annemi teselli etmek adına, "Anne lütfen bu kadar abartma, bizim yüzümüzden olmadı ki şımarık, zengin bir velet yüzünden oldu."dedim "bu koca yollar sanki onun, özel malı derken kaşlarımı fevri bir şekilde çattım."

Söze tekrardan girerek "yoldan geçenlerde, insan değil sanki böcek arabanla çıkıp herkesi ez, ama ben de plakasını aldım. anne üstelik polise de ihbar ettim. artık benden kurtulamaz dedim hırslı bir şekilde annem lafımı keserek keşke böyle bir şey yapmasaydın dedi söze tekrardan girerek
"zaten eve döndüğümde bir baktım olayla ilgilenen şu müfettiş beni
kapının önünde bekliyor.dedim anneme

"Beni uyardı. dedi ki işin arkasında büyük bir isim varmış. şikayetini geri çek dedi. ve kararlı bir şekilde sesimi yükselterek ama ben yine de kararlıyım o yine de ceza almalı annem bana tebessüme bakınca "ne oldu?" dedim.

Annem ellerim tutarak gururlu bir ses tonuyla, "sen tam bir annenin kızısın annen de asla haksızlığa gelemez biliyor musun? bütün mücadeleler başta zor gelir insana, başta hep kaybedeceğim dersin ama en sonunda kazandığında-

annemin lafını keserek, söze atıldım "ve tıpkı babama önce yenilip,sonra onu yenmen gibi, sen onunla mücadele etmeseydin bugünlerimizi göremezdik." dedim açık bir şekilde "bu yüzden ben de savaşacağım o adam sarhoş bir şekilde araba kullanmanın, bedelini ödeyecek
Ama sen de yanımdasın değil mi? Anne bu mücadelede yanımda olacaksın değil mi?" Annem alnımdan öperek "evet ben de seninleyim sonuna kadar."dedi

-Alya-               ~ &~
Asansörle yukarı çıktıktan sonra sezer'in olduğu odayı ilerledim. "Sezer buraya tedaviye geldiğini sanıyordum bu nasıl bir tedavi ve anlamadım ne yapıyorsunuz? Diye bir, soru yönelttim Sezer yorgun bir sesle "tıraş oluyorum." dedi.hemşire hemen  sözünü keserek "lütfen kımıldamayın bir yeriniz kesilecek."

Hemşire bana dönerek  illallah edercesine söze girdi.  "tıraşa ne gerek vardı şimdi efendim, kendisi sabah 7.30'dan beri bunun peşinde Ben de söyledim. hatta ısrar ettim. ama anlamadım neymiş efendim, bir sürü ziyaretçi yoldaymış çabucak halletmemiz gerekiyormuş."merakla bir soru, doğrularak " ziyaretçi mi ne demek bu? sezer'e bakarak merakla "Kim geliyor?" diye sordum.

hemşire atılarak  "belki de sizi, kastetmişti bilemiyorum." Sezer bıkkın bir şekilde, "konuşma sen!" diye heyheylendi. Alayla söze girdim  "Sezer dinle, traş olacağın zaman daha mı yakışıklı olacaksın sen?"oylesin zaten Konuyu değiştirerek, söze tekrardan girdim "dinle sana elma getirdim. daha doğrusu annem yolladı.bu arada kiminle karşılaştım bil bakalım?" kim? "müfettiş Selim" ardından hemşire atılarak" aaa yeter ama! konuşup durursanız olmaz ki şu iş" özrümü dile getirerek

mahçupluğumu belirttim. Sezere dönerek "sen konuşma tamam mı? Beni dinle."bak müfettiş Selim geldi.ve benden şikayetimi geri çekmemi istedi. tabii ben de açık bir şekilde, belirttim, şikayetimi falan geri çekmeyeceğim!" dedim Sezer tam ağzını açacakken ailesinin içeri girdiğini gördüm. direk ayaklandım ve sezere "senin için kantinden yiyecek alacağım, sen ailene olup biteni anlatırsın." hemen döneceğim dedim ve sezer'in ailesine  onaylarcasına bir bakış attım ardından, kantine doğru yol aldım.