CHAPTER 2- Tuksuhan moment!!!

54 2 0
                                    

Eksaktong pagdating ng dalawa sa mansyon ay bumuhos ang malakas na ulan. Pagpasok pa lang

nila sa pinto ay tinawag agad ni Marico ang kanyang Lolo dahil oras na ng paginom nito ng gamot.

" Nasaan kaya sila? Lolo Jaime?" - Marico

"Marico, apo narito kami sa terasa ng Lolo Julio mo," sagot ng lolo ni Marico.

"Lo nainom mo na ba ang gamot mo?" Tanong agad ni Marico pagpasok pa lang nila ni Alexander sa

terasa.

"Oo naman apo. Alam ko kasi na kukulitin mo lang naman ako pagdating mo galing sa pamamasyal

kaya ininom ko na sa oras. Oh, nagkita na pala kayo ni Alexander?" Tanong ni Lolo Jaime ng makita

nitong magkasama sila ni Alexander ng pumasok sa terasa.

"Opo, nagkita kami kanina habang namamasyal ako sa kaparangan. Medyo di maganda ang unang

pagkikita namin pero naging ok din naman kami agad." Nangingiting sagot ni Marico sa kanyang Lolo.

"Bakit apo, pinatikim mo na rin ba ng katarayan mo si Alexander?" Nangingiting tanong ni Lolo Jaime.

"Konti lang naman Lolo. Tsaka ok na naman kaming dalawa." - Marico

"Kung ok na kayong dalawa ibig bang sabihin..." - Lolo Julio

"Nainom mo na rin ba Lolo ang gamot mo?" Pagputol ni Alexander sa sasabihin pa ng lolo niya kasi

baka may masabi pa ang lolo niya tungkol sa nakaraan nila ni Marico. Ayaw kasi niyang malaman ni

Marico ang tungkol sa kanilang dalawa ng hindi pa nito naaalala kung ano ang mayroon sila bago

mangyari ang aksidente.

"Oo naman apo. Kailan ko ba nakalimutan ang tungkol sa paginom ko ng gamot? High Blood

Pressure ang sakit ko hindi pag-uulyanin." nakangiting sagot ni Lolo Julio sa tanong ng kanyang apo

dahil alam nitong iniiwasan lang ng apo na masabi niya ang tungkol sa nakaraan nito at ni Marico.

"Si Lolo Julio talaga ang hilig magpatawa." - Marico

"Marico, apo, sa bahay na tito bawal ang seryoso kapag narito ako sa bahay. Nagiging seryoso lang

ang kapaligiran ng bahay na ito kapag naririto si Alexander. Mas mukha pa nga akong bata kaysa sa

apo ko hindi ba Marico?" Nangingiting pang-aasar ni Lolo Julio sa kanyang apo.

"Opo naman Lolo Julio. Kayo yata ang pangalawa sa pinakagwapong lalaki para sa akin." - Marico

"Bakit naman pangalawa lang ako Marico? Sino ba ang nangunguna?" Kunwari ay nagtatampong

tanong ni Lolo Julio kay Marico.

"Syempre po ang pinakamamahal kong Lolo Jaime. Di ba Lolo?" -Marico

"Dapat lang naman apo. Teka, bakit ba parang gusto mo pang agawin ang trono ko sa buhay ng apo

ko ha Julio?" Pakikisakay ni Lolo Jaime sa biruan ng apo at ng kaibigan.

"Alam mo naman Jaime na hindi ikaw ang tinutukoy ko na kaagaw sa apo mo."

Malapit ng matawa si Lolo Julio sa reaksyon ng mukha ng apo. Alam niyang malapit na itong mapikon

dahil inihilamos na nito ang dalawang kamay sa mukha nito. Alam nila ni Lolo Jaime ang kwento ng

dalawang apo nila ng kabataan ng mga ito dahil gustong gusto nilang dalawa na magkatuluyan ang

mga apo nila simula pa lamang noong mga bata pa ang mga ito kahit mas madalas pang nag-aaway

ang mga ito kaysa magkasundo. Pero dahil sila lamang ang kabataan na naroroon sa dalawang

magkatabing hacienda ng magkaibigan ay naging malapit sa isa't-isa ang dalawang kabataan na

nahantong sa pag-iibigan ng mga ito. Ngunit dahil sa trahedyang nangyari sa kanila ay nagkalayo ang

dalawang bata.

"Ano ang ibig mong sabihin Lolo Julio?" tanong ni Marico na nagpabalik kay Lolo Julio sa

kasalukuyang usapan nila.

"Wala iyon apo, nagbibiro lamang ako. Ang mabuti pa ay magpahinga ka na muna dahil alam kong

napagod ka sa pamamasyal sa hacienda. Ipapatawag na lamang kita kay Daleng kapag oras na ng

hapunan. Ihatid mo na siya Alexander sa silid niya si Marico."

Nakataas ang kilay na tiningnan ni Alexander ang kanyang lolo. Nakikita niya ang kakaibang ngiti sa

mga mata ng matanda kasi alam nito na hindi niya kayang sitahin ito sa mga pagbibiro nito dahil

naroroon pa si Marico.

"Ok, sige po. Medyo napagod nga po ako sa pamamasyal at pakikipagtalo sa lalaking ito kanina."

Nakangiti pa ring pagbibiro ni Marico.

"Sige apo." Magkasabay na pagpapaalam ng dalawang matanda.

At magkasabay ng umalis ang dalawa papunta sa silid ng dalaga.

AlaalaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon