ZORBA GAY

12*

Gayler ve Hoseok

Jimin:
olm niye dönmedi bunlar

Hoseok:
Bilmiyorum ki çiçeğim

Yoongi:
arasak mı

Hoseok:
Lan

Yoongi:
tamam be amk

Jimin:
ama böyle olmaz yani
baya oldu

Hoseok:
Sevişiyorlardır belki

Jimin:
LAN
23.31

Yoongi:
LAN
23.31

Hoseok:
Ay ben böyle bir couple
görmedim ^з^

Jimin:
yoonum da yoonum

Yoongi:
minim de minim

Hoseok:
Kusucam

Yoongi:
ağlamican

Jimin:
üzülme hosik bir gün
senin de olur

Hoseok:
Ay olmasın amk
Ben böyle mutluyum
Tek tabanca olmak>>>>

Yoongi:
ss aldım bir iki ay
sonra görüşürüz :D

Hoseok:
Aynı fikirde olucam.

Jimin:
susun
hadi bana gelin bir
tane korku filmi buldum
izleyek

Yoongi:
KOŞTUM

Hoseok:
GELİYOM

Jimin:
gelirken abur cubur alın
boş gelmeyin sikmeyeyim :3

.
.
.
.
.
.
.

Jungkook aklına gelenlerle Taehyung'a koştu.

"Taehyung! "

Taehyungun, kitabın sonunu getirmeye çalışırken duyduğu sesle ödü koptu.

"Jungkook altıma sıçtım ne oldu? "

"He pardon. Gitseks mi artıks. Çocuklar baya merak etmişlerdir."

"Hangi çocuklar? "

"İşte Yoongi, Jimin, öyle. "

"Jimin mi, Onunla arkadaş mısınız? "

"Uzun hikâye. Sonra anlatırım belki hadi gidelim. "

Taehyung 'belki' kısmına takılmamaya çalışarak konuştu.

"Jungkook saat gece 12 sabah gideriz. "

"E sabahlicaz mı? "

"Yoo uyicaz. "

"Ne demek uyicaz? " Jungkook etrafına bakındı ve tek kişilik yatağı görüp yutkundu. Tekrar Taehyung'a döndü.

"Basit." Taehyung omuz silkti. "Sen yatakta uyuyacaksın ben yerde. "

"Saçmalama ben yerde uyurum. Ev senin evin. "

"E sen de misafirsin? Ben uyurum yerde. "

"Yo ben uyicam. "

"Hayır ben! "

"Ben! "

"Ben! "

.
.
.
.
.
.
.

"Taehyung az yana kay amina. " Beraber yatağa yattılar.

"Jungkook az daha kaysam düşücem amina. "

Jungkook kahkaha attı. "Tamam o zaman ikimizde arkamızı dönüp birbirimize yaklaşalım. "

"He? "

Taehyung, Jungkook'un gülüşüne odaklanmıştı.

"Dinlemiyor musun beni ya! "

"He. Dinliyorum. "

"Ne dedim ben az önce? "

Taehyung kaldı.

"Ya diyorum ki, ikimizde birbirimize sırtımızı dönelim ve birbirimize yaklaşalım düşmemek için. "

"He, dur. " Birbirlerine sırtlarını döndüler ve yakınlaştılar. Sırtları birbirlerine değdiğinde durdular.

"Jungkook, bana aileni anlatıcaktın. "

Jungkook on saniye sessiz kaldı. Taehyung onun uyuduğunu düşündüğü gibi konuştu.

"Sence ailem benim bir ibne olduğumu öğrenince bana sahip çıkmışlar mıdır? "

Taehyung içinden sövdü.

"Evet. Zaten onun öncesinde de sevmezlerdi beni. Şimdi nefret ediyorlar. Üç sene önceydi. İlk beni evden attılar.
Annem birkaç kıyafet, su, yemek ve on bin won vererek evden attı beni. Sonra öğrendim ki akrabalara ve yakınlarımıza evi terk ettiğimi söylemişler. Eşcinsel
diye evden attık diyememişler. İlk 2-3 ay dışarıda yattım. Arkadaşım da yoktu. Sonra bir iş buldum. Adam bana acıdığı için fazla para veriyordu ama sonra babam oraya da gelip patrona benim bir ibne olduğunu söyledi ve işten atıldım."

Taehyung ve Jungkook aynı anda derin bir nefes aldılar. Sonra Jungkook devam etti ama Taehyung sadece nefesini geri vermekle yetindi.

"Ama para biriktirmiştim ve onlardan uzak olmak için Busan'dan Daegu'ya gelip kendime 1+1 ev kiraladım. Tabii bu sefer ev sahibi bana acımadı. İlk ay parayı yetiştirdim ama okula gideceğim için masraf yapmam gerekiyordu. Orada da iş buldum ama kira gününden bir hafta sonra maaş alıyordum ve ev sahibi bir hafta bekleyemeyip beni evden attı. "

Sonra yine bir ay dışarıda yattım ve okula kayıt almaya çalıştım ama ebeveyn istiyorlardı. Ben de ailem yok deyince çocuk esirgeme kurumunu aradılar. Bana bir aile buldular ve onlardan eşcinsel olduğumu saklayarak 2 yıl geçirdim. Sonra onlara güvenip anlattığımda onlar da kovdu beni ama bu sefer param vardı. Eşcinselliğimin sırrı ile yeni bir ev tuttum ve şu an burdayım. "

Jungkook göz yaşlarını tutamadı ve fark ettirmeden ağlamaya çalıştı.

Taehyung anlasa da bir şey diyemedi çünkü kendisi de ağlıyordu. Yaklaşık yirmi saniye sonra kendisini sakinleştirip kısık sesiyle konuştu.

"İyi geceler Jungkook. Ben de yarın anlatıcam. Şimdi uyusak daha iyi olur. "

Jungkook ağladığından konuşamadı ve ikili sessiz hıçkırıklarla uyumaya çalıştılar.