Merhaba arkadaşlar yeni bölümle geldim 💜 🥰
Biliyorum bölüm biraz gecikti kusura bakmayın lütfen 😇
Hayalet okuyucu sevmediğimi biliyorsunuz 😅
Yıldızları parlatmadan geçmeyin 🌟 🌟
SINIR 90 Oy🌟🌟
70 YORUM 🌹 🌹
***** *****
Çocukken üflediğim, uçuştuğunu görmekten büyük zevk aldığım karahindibalar bana zerafetin , ve naifliğin bazen acı verdiğini hissettirirdi ....
Onun yaşamını iki dudağımın arasındaki tek nefesle bitirmek nasıl zevk verirdi , pamuk gibi uçuştuğunu görmek hayranlıkla izlememe neden olurdu.
Ama şimdi bunu düşünmek kalbimi ağrıtıyordu.
Ben de bir karahindibayım....
Bir üflemeye uçuşan, bir rüzgarla savrulan ....
Bütün güzelliğini en küçük dokunuşa kaybeden bir karahindibayım....
Böyle olmak istemiyorum güçlü olmak istiyorum ama olmuyor, beceremiyorum....
Bu zayıflığı üzerimden çekip atamıyorum, direnemiyorum, ufacık bir rüzgarda savrulmak canımı yakıyordu.
Ben bir karahindibayım, ve beni savurup atan bir rüzgar değil acımasız bir fırtınaydı....
.......
Merdivenlerden aşağı indiğimde Ilgaz masanın başına oturmuş beni bekliyordu.
Masaya doğru gittiğimde, şaşkınlıkla ağzım açık kaldı, bir kaç saat öncesinde bir sandviç yapmaya üşenen adam tavuk sote, pilav ve salata yapmıştı.
Başını bana çevirdiğinde, şaşkınlığım hoşuna gitmiş gibi gülümsedi.
Yüzümü buruşturarak
"Basit bir sandviç yapmaya bile üşenen sen değilmiş gibi... dedim kinayeli bir şekilde.
Yavaşça sırıttı.
"Otur hadi yeterince soğudu""
"Güzel görünüyor... diye mırıldandım.
Yavaşça tabağıma yemek koydu.
Sesiz görünüyordu, bu sessizliğin altındaki fırtınayı hissediyordum.
"Aslında yemek yapmaya her zaman üşeniyorum ama bazen daha sağlıklı düşünmek için kendimi bu şekilde oyalarım... dedi bana bakmıyordu daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi.
Bakışlarım hala onun üzerindeydi, "Ne düşündün?? diye sordum, sakince yemeğimden bir kaşık alıp ağzıma götürürken ...
Bir kaç saat öncesinde yaşananlar günlük rutinimizin bir parçasıymış gibiydi, tekrar normal bir şekilde konuşabiliyor olmak bana şaşırtıcı geliyordu ama bu adamla bizim normalimiz buydu...
"Önce sevişip rahatlamayı düşündüm tabi... dedi sırıtarak
Yüzümü buruşturarak ona doğru baktım.
Yüzündeki muzip gülümseme yavaşça silindi bıkkın bir nefes verip konuşmaya devam etti.
"Düşününce sana da hak verdim" dedi sesi ruhsuzdu.
Tek kaşımı istemsizce kaldırdım, ne diyeceğini merak ediyordum.
Konuşmasını bekledim ama benden sesli bir tepki bekliyor gibiydi.
Bir tepki vermedim sadece yüzüne devam etmesi için baktım.
"Bak Meyra...
"Bizim evliliğimiz normal bir evlilik değil biz sözleşmeli bir evlilik yaptık, bu yüzden hayatıma karışmanı istemiyorum...
"Hayatım dediğin Ilgaz..
" Başka bir kadın ben bu saygısızlığı kabul etmiyorum!! dedim sertçe
Gözlerini kapatıp elini sertçe şakaklarına bastırdı.
"Meyra imzaladığın sözleşmeyi sana hatırlatmamı ister misin haaa!! diye bağırdı sabırlı olmaya zorluyordu kendini.
"İmzaladığım sözleşmeyi hatırlıyorum Ilgaz!! ama bir sevgilin olması başka... dedim mırıltıyla bunu kabul edemiyordum nedense bir sözleşme ile evlensek de bunu haketmiyordum .
"Meyraa beni delirtme , beni kızdırma!! diyerek yüzünü öfkeyle sıvazladı.
"Başta sorgulamadan kabul ettiğin herşeye şimdi itiraz ediyorsun... diye isyan etti.
Bakışlarımı önümdeki tabağa diktim.
Beni asla anlamayacaktı.
Elimin üzerinde hissettiğim sıcaklıkla gözlerimi oraya çevirdim. Ellerimi yavaşça avuçlarına aldı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kiralık Gelin
General FictionÇaresizlik elle tutulur bir şey değildi ama şuan sanki bu çaresizlik kalbime batan bir hançer gibiydi ruhumu sıkan bir eldi ve ellerinden kurtulamıyordum ... Belki de tek çıkış çaresizliğin getirdiği çareye teslim olmaktı , bu teslimiyet ruhumu yara...
