LOVE ME TOO

7-

Yeni bölümden marabalaaarrr!!!

-

Taehyung ve annem içeri geçtiğinde annem yanıma oturdu. Anneme yanaşıp, "annişim, telefonunu verir misinnn? Şey ben sinirle telefonumu yere atıp parçaladım da..."

Annem telefonunu cebinden çıkartıp uzattığında elinden alıp direkt namjoon hyungu aramaya başladım.

İkinci çalışta açtığında, " heh alo Hyung, bizim şu telefoncu açık mı?" Dediğimde onaylarcasına mırıltılar çıkardı.

"Açık ne oldu ki?" Dediğinde içten içe sevindim.

"Yav boşver orasını sen, sadece telefoncuya gitmem lazım." Dedim karşılık olarak.

"De tamam o zaman kapatıyorum ben, uyuyacağım lan saat dört amına koyayım ekranı göremiyorum daha." Diyip yüzüme kapattı.

Annemin yanına koyup, "Anne arabanın anahtarını verir misin? İlk önce telefoncuya sonra eve gideceğim.." dedim.

"Eve niye gidiyorsun hayırdır oğlu- Tamam git, aaa dur jisoo falanda gelsin bize gidin annecim." Dediğinde sinirle gözlerimi yumdum.

"Anne-" annem benim lafımı kestiğinde gözlerimi yavaşça açtım.

"Bebeğim lütfen." Dediğinde sinirle kafamı salladım. "Tamam, sadece seni- AAAAA ANNEEEEEEE UWUUU! SİZ BURDA İŞİ PİŞİRİN TABİİ BİZ ORDA EVDE KENDİMİZ EĞLENELİM DEĞİL Mİİİİ! VAY SİNSİ KARI VAAY!" dedim bağırarak.

Taehyung ayağa kalkıp kulağıma yaklaşarak, "Bebeğim biraz kısık sesle mi konuşsan?"

"Sanane ya- hem bana bebeğim deme! Anne şuna bir şey söyle ya! Bana bebeğim güzelim falan diyor!"

"Tamam annecim tamam kızıcam ben ona sonra, hadi şimdi beraber nereye gidiyorsanız gidebilirsiniz."

Elindeki anahtarı alıp yanağına öpücük kondurarak dördümüzde dışarı çıktık.

"Arabayı ben sürüyorum lan ağlayın veletler." Diyip orta parmağımı kaldırarak koşarak arabaya gitmiştim.

Beyaz range Rover a binerken mutluluk ile nefes aldım. Herkes bindiğinde arabayı çalıştırıp yavaşça bahçeden çıktım.

"Şimdi uçurayımmı lan sizi!" Diyerek yavaş yavaş hızlanmaya başladım.
Sağ elimi vitese atıp arttırdım.

Vitesi bırakıp arabayı tek elle sürmeye başladığımda Jennie ve jisoo çığlık attı. "Ne oldu lan?" Diye sorarken, "Lan amına koyayım, az önce yanımızdan hayalet gibi korkunç bir şey geçti! Kook daha hızlı sür lütfen!"

"Jen ciddimisiniz siz?!" Diye sorarken tüm hızımla gitmeye başlamıştım.

Önümüze dar ve kıvrımlı yollar çıkarken besmele çekip hafiften yavaşlamıştım.

Jen ve jisoo yine hafiften çığlık atıyorlardı. Ama taehyung mimik kıpırdatmıyordu.

Pencereyi sonuna kadar açıp sol dirseğimi kapıya yasladım.

Kıvrımlı yollar bittiğinde, " Jennie! Acil annemi ara! Bir şey varmıymış öğren çabuk!" Diyerek pencereyi geri kapattım.

Telefonun çalma melodisi geldiğinde Jennie telefonunu açtı. "Lisa..." Diyerek hoparlöre aldı.

"Meleğim kimsenin evden çıkmaması gerekiyormuş..."

"Ne-neden?" Jennie titrek nefes alıp konuştuğunda lisanın yutkunma sesi buraya kadar geldi.

"Domuz virüsü... Gerektiğince insanların yanından geçmeyin tamam mı? Maskenizi falan takın. Tamam mı?"

"Lisa, yemin ederim ki çok korkuyorum, şuan biz arabayla eve doğru gidiyoruz ama şey... Taehyung ve jisoo da var... Biz jisoo ile sende kalabilir miyiz?" Dedi Jennie.