1:Ayıl Diye Yaptım.

67 7 86
                                    

Selam! Nasılsınız?

Öncelikle çok falan değil, dehşet bir halde heyecanlıyım... Yeni bir yola başlamak çok farklı hissettiriyor. Geçen sene bu zamanlar a.a.h düşmüştü zihnime. Begonviller Açınca benim iki sene önce yazdığım bir kitap aslında. Ancak olay örgüsü çok farklı şu an. O zamanki ismi Yaralı Ruhlar Şehri'ydi :) Dram ve arkadaşlık ağırlıklıydı, isminden de belli olduğu üzere. Ancak A.A.H'nin de yarı finaline az zaman kalmışken niye cıvıl cıvıl bir yaz kurgusu okumayalım dedim ve YRŞ'nin karakterlerine sadık kalmak istedim. Ortaya da Begonviller Açınca çıktı, bakalım beğenecek misiniz...

Her hafta perşembe günü bölüm gelecek, şu an için karakterler için kullanacağımız bir model yok, önerileriniz olursa değerlendirebiliriz :)

Söyleyeceklerim bu kadar olmalı, sorularınız olursa bu paragrafa alabilirim.

Öyleyse kemerlerinizi bağlayın, Alaçatı'ya uçuyoruz.

Keyifli okumalar!

Bölüm şarkıları;
Sertap Erener- Ateş ve Barut
Yalın-Benimki

🌊

📍Bursa

7 Ağustos 2010

"Yaaaa!" Diye bir çığlık attı Marin. "Saçımı bıraksana!"

"Saçına yaprak yapıştırmışsın, onu alcam! Kıpraşmasana ya!"

Marin yere çökmüş toprağı eşelerken başındaki çocuk saçındaki yaprakları almaya çalıştı.

"Git!" Dedi çamurlu elleriyle onu iterek. "Çağan, arkadaşını al burdan!"

Çağan yavaşça başını kaldırdı masada resimlerine baktığı kitaptan. Şu an onlarla uğraşmazdı. Resimlerine baktıkça kendi kendine bir masal yazmakla meşguldu.

"Ya!" Diye bir çığlık daha attı Marin. Kulaklarını tıkadı Çağan, duymasın da rahatlasın diye.

"Teyzeciğim," dedi Feriha Teyzesi. "Ama bak niye bağırıyorsun? Ne istiyorsun güzelim söyle."

"Saçıma dokunuyor!" Diye bağırdı Marin. "Babam ördü saçımı, bıraksın!"

Feriha beline kadar uzanan simsiyah saçlarını eline doladı ve dişleri arasına sıkıştırdığı tokayla tutturdu. Ardından oğlunun ve yeğeni bildiği minik kızın yanına eğildi.

"Anneciğim," dedi oğluna doğru. "Hadi bırak Elif'in saçını. Hoşlanmıyormuş saçına dokunulmasından."

Çocuk öylece baktı annesine. Gülümsedi sonra, kollarını annesinin boynuma doladı ve kucağına atladı.

"Poğaçalar hazır millet!" Dedi içeriden seslenen Fulden. Ellerini belindeki havluya kuruladı ve başındaki yazmayı çıkardı. Mis gibi olmuştu poğaçaları.

BEGONVİLLER AÇINCAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin