8:İçimde Yaşıyorum.

12 2 33
                                    

Sellaammm! N'abersiniz?

Ufak bir gecikmeyle buradayıız.

Uzatmıyorum efenim, bölüm şarkısını bırakıp kaçıyorum.

Bölüm şarkısı;
Sıla-Afitap
Yalın-Ben Bilmem

🌊

Gözlerimin içinin bile güldüğünü hissediyordum sanki. En sevdiğim kafemde gözlerimden yaşlar akarak gülerken yüzümü elimle kapattım.

"Bu ne kadar güzel bir gülüş ya?" Dedi Berkay, benim gülüşüme gülerken.

"Yavşamaya yer arıyorsun barista," dedim kahkahamın arasından.

"Sonra dedi ki," diye devam etti.

"Sus!" Diye çıkıştım. İşaret parmağımı ona doğrulttum hızla. "Bana bak Berkay sakın konuşma, önce gülme krizine girerim sonra da kahveyi başından aşağıya yersin."

İngiltere'de yaşadığı bir olayı anlatıyordu ama gülmekten gözlerimden yaşlar geldiği için onu zorla durdurmuştum.

"Tamam sustum," dedi ağzına hayali bir fermuar çekip. "Kafama kahve yemek istemiyorum."

"Daha önce deneyimledin," dedim sonra. Çantama attım elimi, el aynamı aldım.

"Ne bu şimdi?" Dedi. "Ayna mı çatlatacaksın?"

Bakışlarım ona döndü bu kez. Hafif kıvırcık saçları terden ıslanmış, alnına dökülmüştü. Gözleri güldüğü için hafif kısılmıştı.

Ve ben, bu halini izledikçe daha da tutuluyordum.

"Barista," diye mırıldandım. "Hiç hoş değil."

"Sevgilime yürümem mi?"

Kahvemden bir yudum aldım. "Yoo," dedim sonra omuz silkerek. "Aynanın çatlayacağını düşünmen."

"Niye," diye karşılık verdi bana. "Ayna bu güzelliğe çatlamaz mı?"

Dilimi damağıma vurdum ve bunu yaparken gayet ciddiydim. "Çatlamayı bırak," dedim sonra. "Çatır çatır parçalanır da yere dökülür."

Bunu yapmamı beklemiyor olacak ki kahkahayla güldü buna. Küçücük kafede sadece biz olduğumuz için rahat rahat takılıyorduk. Hatta Berkay'ın dayısı kafeyi bize bırakıp gitmişti.

Tam dudakları aralanıp bir şey söyleyecekti ki içeriye giren kız grubu ile gözlerimi oraya çevirdim. Bayağı büyük bir kahkaha tufanıyla girmişlerdi içeriye.

Hemcinsim diye söylemiyordum ama güzel kızlardı.

Ama bir tık şeylerdi.

Şey.

Neyse.

"Hoşgeldiniz," dedi Berkay ayağa kalkıp. Duvar kenarındaki altılı masayı gösterdi. "Buyrun sizi buraya alalım."

"Al canım," dedi bir tane kız.

Ve o beş tane kız, buna da güldü.

Gözlerimi kırpıştırdım boş boş. Galiba birileri az önce sevgilime yürümüştü.

"Ben ilgileneyim sizinle," diye atıldım kendimden beklemediğim bir halle. Bunu gerçekten kendimden beklemezdim. Yani... Bunu başka bir kız arkadaşım yapsa kınardım herhalde.

Dolaptan kaptığım menüleri hızlıca masaya koydum.

Ya da önlerine attım.

Bir önemi yoktu.

BEGONVİLLER AÇINCAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin