My Killer /hyunho

21. bölüm

Minho derin bir ic cekip beni bastan aşağı süzdü.
Utançla kafamı yere çevirdim.

"Ablamla neden o kadar yakım oldunuz birden. Birbirinizi ilk defa görmüştünüz"

Sesi sakin durmaya çalışsada sinirini fazlasıyla belli ediyordu.

"Şey, tatlı biri. Ablam gibi hissettirdi. Ondan-"

Dedigim seyin son harfini bile dogru düzgün söyliyemeden çenemden kavrayıp kafamı kaldırmıştı.
Şimdi zorlada olsa yüzüne bakıyordum.

Çatık kaşları havalanmıştı. Gözünü yüzümün herbir tarafına deydiriyorduki, istemsizce gözlerimi kaçırmıştım. Utanıyordum işte neden zorluyprduki.

Çenemi bırakmadan tekrar kendine döndürdü. Dahada utanmıştım.
Üstelik kaşları tekrardan çatılmıştı.

"Bana bakmanı istiyorsam bana bakıcaksın"

"Neden? Kimsin sen lan. Orospu çocuğu!"

Kendimi tutamamıstım iste. Aptal kafam.
Dediklerimin farkına varınca dahada kızaram yüzümü ondan cevirdimki, cevirmeddn son gördügüm sey onun sinirden patlamak üzere olan yüzüydü.
Korkunctu. Hemde cok.

Kızınca hep donuyordu bu adam.
Sanki sindirmeye calısıyordu. Yada napicagına karar veriyordu. Kim bilirdi ki.

"siktir git odana"

Elini cenemi ittirirek cektikten sonra yanımdan gecip gitmisti. Ne degisikti.

...

Tüm gün odamdan hiç çıkmamıştım.
Bir ara o kadar sıkulmıştım ki, kendi kendime eşyaların yerlerini değiştirmiştim. Sonrada herşeyi en baştan dizmiştim. Vakit geçmişti işte.

Akşam yemeği vakti geldiğinde hiç inmek istemesemde inmiştim işte.

Aşağı indigimde Minho kısaca kafasını kaldırmış sonra hiç ses çıkartmadan yemeğine dönmüştü. Bende oflaya puflaya masaya oturup yemeğe bakmıştım. Brokoli mi? İgrenç.

"Ben bunu yemek istemiyorum"
Dedim kısıkca.

"Yeme o zaman"
hiç istifimi bozmadan bunları söylemişti.

"Ama açım." İsyan eden bir ses tonuyla söylediğim şeyler hoşuna gitmemişti ki, kafasını kaldırıp bana ters bakışlarını yolladı.

"Ne ya, Sevmiyorum ben bunu. Başka bişey yesem?"

Dedim hafif cilveli bir sesle izin vermesini umarak. Fakat onun yüzünde mimik oynamamıştı.

"Hayır. Önündekini yiyosan ye"
Dedi sakin bir sesle.

Oldum olası sevmezdim sebze yemeklerini. Tadı kötü gelir bana.
Fakat bu adam bunu yememi istiyodu.

Büyükçe oflayıp tabağımı biraz ileriye ittirdim. İnattı işte, yemicektim.

Kafasını kaldırıp küçük bir bakış attı ve yemeğine geri döndü.

"Odama çıkmak istiyorum."
Dedim.

"Yani?"
Dedi kafasını kaldıemadan.

Tip tip bakıp, "Çıkabilir miyim-" Diye sormaya calısırken o sesimi kesmisti.

"Hayır."

"Offf"

Cokcokcokcok özür dileirm.
Bu kadar gec ve kısa attıgım icin cok özür dielrim
Lütfen affedin beni.

VE LÜTFEN OY KULLANIP YORUM YAPIN.

Simdi oy ve yorum sınırı koyucam artık. Bunlar cok yüksek olmicak tabii okuma arttıkca artıcak.

Oy;10
Yorum;6