ပတ်ဝန်းကျင်ကတိတ်ဆိတ်နေပြီး တောလမ်းလေးတစ်ခုလိုတည်ရှိနေတဲ့နေရာလေးတစ်ခု...
မင်းသားဝမ်က မြို့တော်နဲ့အတော်လေးလှမ်းနေတဲ့နေရာမှာနေထိုင်သူမို့ တော်တောင်တွေနှင့်အိမ်တော်
အတော်ပင်နီးစပ်သည်....
အနောက်ဘက်တံခါးမှထွက်ခွာလာပြီးနောက် ကျောရ်ဂူကြီးတစ်ခုကိုဖြတ်ကျော်ရသည်...
ရှောင်းကျန့်အတွက်တော့ အရာရာကအသစ်အဆန်းတစ်ခုသဖွယ်....
ရှောင်းတိုင်းပြည်မှာခိုးထွက်ပြီးလျှောက်သွားနေပေမဲ့မြို့တော်နှင့်ဝေးရာတွေကိုသိပ်မရောက်...
မီးတုတ်အကူအညီဖြင့် ဂူထဲ၌နာရီဝက်လောက်ဖြတ်လျှောက်ပြီးနောက်....
"ဝါး...."
ရှောင်းကျန့်၏နှုတ်ခမ်းဖျားမှ အသံပင်ထွက်ရလောက်အောင်လှပနေတဲ့မြင်ကွင်းတစ်ခု....
တြဂံပုံစံ တဲစုလေးများအစီအရီနှင့် လင်းထိန်နေ
အောင်ထွန်းငြိထားတဲ့မီးတုတ်တွေ မီးခွက်တွေကအစီအရီ....
ကလေးငယ်တွေပြေးလွားကစားနေကြတဲ့မီးပုံကြီးဘေး၌ မီးပုံးတွေနှင့်အလှဆင်ထားတဲ့နှစ်ထပ်ဆောင်လေးတစ်ခု....
တောစပ်ဖြစ်၍ထင်သည်...ပိုးစုန်းကြူးလေးတွေကဟိုတစ်စု ဒီတစ်စု....
ပတ်ဝန်းကျင်ကိုငေးမောနေရင်း မင်းသားဝမ်ဆီအကြည့်ရောက်....
"ဟင်..."
သူအမြင်မှားတာများလား....
မင်းသားဝမ်ကသူ့ကိုကြည့်နေတာ....
တင်းတင်းစေ့ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းကအနည်းငယ်ပြုံးယောင်သန်းနေသေးတာ...
သူပြုံးပြနေတာပဲ ...ရှောင်းကျန့်ကိုယ်တိုင်လည်းသွားတန်းညီညီတွေပေါ်အောင်ပြုံးပြလိုက်ပါသည်...
ပြုံးပြမိမှမှားသွားသည်လား...
နောက်ဘက်ကိုချက်ချင်းဘဲပြန်လှည့်သွားသူ...
သူဘာများမှားသွားပါလိမ့်...
"မင်းသားဝမ်...."
အတွေးတွေကိုရပ်တန့်လိုက်သည့်အသံ....
မိန်းကလေးတစ်ယောက်၏အသံဆိုပေမဲ့ သြဇာအာဏာအပြည့်နှင့်ပင်...
YOU ARE READING
Prince Wang's Amulet
عاطفيةဆုရဲ့ဒုတိယမြောက် Yizhan Fic လေးပါရှင့် စာဖတ်သူလေးတစ်ယောက်က နန်းတွင်းFicလေးဖတ်ချင်တယ်ဆိုပြီးပြောလို့ ရေးလက်စficရှိနေတာတောင် ရေးချင်လွန်းလို့ စရေးပါတော့မယ်ရှင့် လိုက်ပါစီးမျောပေးကြပါအုံးရှင့်
