ရှောင်းဘုရင်ကြီး၏အထိန်းတော်လမ်းပြမှုဖြင့်တိတ်တဆိတ်ပဲနန်းတော်အပြင်ပြန်ထွက်ခဲ့သည်...
နန်းတော်အပြင်ရှိအပင်အောက်တွင်စောင့်နေသူ
လီဟွာက မင်းသားဝမ်ကိုမြင်သည်နှင့်အနားကိုချက်ချင်းရောက်လာသည်...
"မင်းသား....ကျွန်တော်ကိုတောင်အသိမပေးဘဲဘယ်လိုစီစဥ်လိုက်တာလဲ"
"လွယ်ပါတယ်....အမွှာလေးနှစ်ယောက်ကိုခိုင်းလိုက်တာ..."
"ရီနဲ့မိုကို.....ဒါဆိုရှောင်းဘုရင်ကြီးနန်းပြင်ထွက်လာမယ်ဆိုတာကြိုသိနေတာလားမင်းသား"
"မနေ့ညကမှသိတာ....ညဘက်အိပ်ဆောင်ထဲကိုမြှားနဲ့အတူစာတစ်စောင်ပါလာတာ..."
"ဘယ်သူပို့တာလဲသိလား မင်သား"
"ငါ့ဒဏ်ရာအကြောင်းသိနေတဲ့လူပဲ....စာထဲမှာ ရှောင်းဘုရင်ကြီး လာမဲ့နေရာအတိအကျရယ်နဲ့ မင်းသားရှောင်းကျန့်အကြောင်းတွေပါတယ်..."
"ဒါဆို ဓားပြတွေက..."
"မင်းထင်တာမှန်တယ်...ဒါပေမဲ့သူတို့က ငါငှားမှန်းမသိကြဘူး"
"မင်းသားကတော့... မင်းသားရှောင်းကျန့်အကြောင်းကသိပ်ပြီးအကျယ်တဝင့်မသိရပါလားမင်းသား"
"ငါလည်း ရှောင်းဘုရင်ကြီးမှာမွေးစားသားရှိတယ်လို့ပဲသိထားတာ...နတ်နန်းရဲ့ရတနာဖြစ်ပြီး တန်ဖိုးရှိတဲ့လူတစ်ယောက်ဆိုတာခုမှသိတာ...စာထဲမှာ သူ့ကို
စောင့်ရှောက်ပေးဖို့တောင်းဆိုထားတယ်"
"ဟွန်...ဒါဆို စာပို့တဲ့လူက မင်းသားရှောင်းကျန့်အကြောင်းသိနေတဲ့လူပေါ့..."
"အွန်း..ဖြစ်နိုင်တယ်...ရှောင်းဘုရင်ကြီးကိုယ်တိုင်တောင်မှဝမ်တိုင်းပြည်ကိုလိုက်ဖို့အတွက် မင်းသားရှောင်းကျန့်ကိုယ်တိုင်ကို ဆုံးဖြတ်ချက်ချခိုင်းတာ..."
"အဲ့လောက်ထိတန်ဖိုးရှိနေတာပေါ့"
"ရှောင်းဘုရင်ကြီးကပြောသေးတယ် ဝမ်တိုင်းပြည်မှာတော့ မင်းသားရှောင်းကျန့်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေခွင့်ပေးပေးပါဆိုပြီး"
"ဒီမှာမလွတ်လပ်လို့လား"
"တိုင်းပြည်ရတနာဖြစ်လို့ အသုံးချလိုတဲ့လူရော၊ လိုချင်တဲ့လူတွေများလို့ အိမ်ကျယ်ကြီးထဲမှာပဲထားတယ်လို့ပြောတယ်"
YOU ARE READING
Prince Wang's Amulet
Romanceဆုရဲ့ဒုတိယမြောက် Yizhan Fic လေးပါရှင့် စာဖတ်သူလေးတစ်ယောက်က နန်းတွင်းFicလေးဖတ်ချင်တယ်ဆိုပြီးပြောလို့ ရေးလက်စficရှိနေတာတောင် ရေးချင်လွန်းလို့ စရေးပါတော့မယ်ရှင့် လိုက်ပါစီးမျောပေးကြပါအုံးရှင့်
