Ya'aburnee/ #Aslaz

özür dilerim asi

Yorganı çenemin altına sıkıştırıp biraz daha yatağın içerisinde büzüldüm.
Dışarda güneş ışınları odayı aydınlatırken ben deli gibi üşüyordum. Gözlerim ışıktan ne kadar rahatsız olsa da gözlerimi açmak istemiyordum. Halsizlik bütün vücudumu ele geçirmişti.
Kapı yavaşça açıldığında hala gözlerim kapalıydı.
Her kimse sessiz olmaya özen gösteriyordu.
Kapı arkasından gerisin geri kapandığında gözlerimi açmayı dendim.
"Alaz?"

Alaz yakası göğsüne kadar açılmış gömleği dağınık saçları ile bana bakıyordu. Ceketi bir koluna almış. Kapıya yaslanmıştı. "Ben.. Seni uyandırdım mı?" diye sordu.

"Hayır." dedim "Zaten uyanıktım."

yatakta doğrulmaya çalıştığımda enseme giren ani acıyla kendime sırt üstü yatağa geri attım.
"İyi misin?" diye sordu yanıma hızlı bir kaç adım attığında elini enseme elimin üzerine götürdü. Onun kolunu yavaşça ittim. "Kramp girdi sadece." diye mırıldandım huysuz bir sesle.

"Eve geç mi geldiniz? Kimle döndün?" diye sordu yatağa otururken gözlerini üzerimden ayırmadı.

"Yamanla." diye kısa bir cevap verdim canım bir an Çağla'nın adını vermek istemedi tamamen anlık bir dürtüydü.

"Yamanla? Yaman ne alaka." dedi çatık kaşları arasında gözleri kısılırken.

"Evet odaya çıkmama yardım etti." dedim bu halinden zevk alırken.

"Nasıl?"

"Yardım etti işte." dedim durumu basitleştirmeye çalışarak.

Biraz üzerime eğilirken tek kolundan destek aldı "Nasıl dedim."

"Kucağında çıkardı işte senin aksine. Sağolsun." dedim yorganı tekrar çeneme çekerken ona arkamı dönmek için bir hamle yaptım ama omzundan beni yatağa bastırıp tamamen üzerime eğildi. "Sadece bir kaç saat yanından ayrıldığımda. Başka adamların kucağına mı çıkacaksın sen böyle?!" nefesi sinirle yüzüme çarptığında bir kaç saniyeliğine gözlerimi kapattım .

"En azından düğünün ortasında gözlerinin önünde atlamadım değil mi?" diye mırıldandım onun aksine ölümcül bir sakinlikle.

Bakışları gözlerimden kayarken boğazını temizledi "O farklı. Bu farklı."

"Evet." dedim onu geri iterken "O farklı. Bu farklı." diye onu tekrar ettim.

Eminim ki dün gece bir kadınlaydı. Sabahın erken saatlerinde gelip bana hesap soramazdı.
Halsizliğimi belli etmemeye çalışarak yataktan kalkıp göz teması kurmamaya özen göstererek odanın içerisinde ki banyoya girdim.
Bir duş alsam süper olacaktı.

...

Duştan çıktığımda onu düşünceli bir şekilde yatağın üzerinde otururken gördüm.
Bornozumun ipini sıkılaştırırken önünden geçip kıyafet dolabını açtım.
Krem rengi kısa bir şort ve üzerine düz beyaz bir tişört çıkarıp bir kaç çekmeceyi açıp kapattım sonunda iç çamaşırı çekmecesini açtığımda sıkıntıyla nefes verdim. Fazla iddialılardı.

Aralarında en sade olduğunu düşündüğüm beyaz bralet ve dikişsiz bir çamaşır alıp çekmeceyi ittim. Ona hiç bakmadan tekrar banyoya gideceğim sırada kolumdan çekip beni durdurdu.
"Burada giyinebilirsin. Ben duş alacağım zaten."
Cevap verme tenezzülünde bulunmadan kolumu elleri arasından kurtarıp geçmesi için yana çekildim. Dudakları ili dilini ıslattıktan hemen sonra gideceğini düşündüm ama hiç beklemediğim bir anda ellerimdeki kıyafetleri yatağın üzerine fırlatıp beni dolap ile arasında aldı.

"BANA CEVAP VER." diye bağırdı aniden. Gözlerimi ona çevirip inatla sessiz kaldım.

"Sana sabır gösterdikçe kim olduğunu. Kim olduğumu unutuyorsun." dedi tekrar gözlerini gözlerimden ayırmadan.