Alaz Yaman a omuz atıp önüne geçti."Asi iyi misin?" dedi olumlu anlamda başımı salladım. Cevabım onu tatmin etmemişti.
"neyin var güzelim?" elini yanağıma koyunca temasına sessiz kalıp titreyen ellerimi bacaklarımın arasına koydum. Göğsümde ciddi anlamda bir yanma hissi vardı.Alaz "Bize biraz izin verir misiniz." derken Çağlanın kalktığı yere oturdu.
Çağla Yaman Alinin "hadii" diye kolunu çekiştirirken. Kapı kapanmıştı.
"Ne oldu birden böyle? Rengin de atmış. Benim yüzümden mi?" çenemi hafifçe tutup kendine çevirdi "Özür dilerim tekrar."
"Babamı özledim." dedim titrek bir sesle sağ gözümden bir damla süzüldü. Belki herşeyi bekliyordu ama bunu beklemiyordu. Göz yaşımı silip yutkundu.
"Seni nasıl teselli edeceğimi inan bilmiyorum.. ama babamla konuşurum tamam mı bir daha öyle şeyler söylemez." yanağımdaki elini tutup indirdim.
"Yapma lütfen. Sadece dediğin gibi alışık değilim." dedim.
"S-sen onu duydun mu.?" dedi sesi titremişti.
Bir an söylediğim şeyden pişman oldum.
Bugüne kadar kimseye belli etmediğim biri anlayacak diye ödümün koptuğu acımı bir çırpıda söylemiştim. Kendimi küçük bir kız çocuğu gibi hissediyordum. Beklemediği bir anda ayaklandım "Yemeğe inelim çok ayıp oldu." kolumdan çekip beni tekrar yatağa oturttu.
"İstersen dışarda yiyebiliriz." dedi."Saçmalama olur mu öyle şey." dedim gözlerim büyürken.
"İstersen olur." dedi omuzlarını silkip.
"Alaz seni anlamıyorum..ne istediğini anlamıyorum beni çok yoruyorsun. " dedim başımı bir omzuma yatırırken yüzünü inceledim.
"Yemekten sonra konuşalım. Söz veriyorum." dedi yerinden kalkarken. Bana da elini uzattı.
eline bir kaç saniye bakıp es geçtim ayaklandığımda hafif tebessüm edip elini indirdi.
Kapıdan çıkarken beni takip ediyordu.Neslihan hanım ve Serhan bey endişeli gözlerle bana bakarken onlara gülümsedim.
"Kusura bakmayın. Biraz tansiyonum düştü." dedim.Serhan bey endişeyle yanıma geldi.
"Alaz mı bir şey yaptı. Doğru söyle kızım ben çekerim kulağını." Alaz bir kahkaha patlattı."Babacığım ben öyle bir insan mıyım." dedi.
Serhan bey de "Evet." deyip ona ters ters baktı.
"Alınıyorum gerçekten." dedi sahte bir tavırla.
yanıma gelip elini belime sardı "Onu üzmeyeceğim söz verdim." dedi bana bakıyordu. Hissediyordum ama ona dönmek yerine sadece gülümsedim.Serhan bey de Alazın bu haline gülümsedi "Peki öyleyse."
Neslihan hanımda daha iyi olduğuma emin olunca Alaz ve benim için ayırdıkları sandalyelere geçtik. Çağla Alazın, Yaman Ali de benim karşımda oturuyordu.
Yaman Ali'nin bakışlarında beni rahatsız eden birşey vardı.
bir sır gibi.
Göz kapakları huzursuzca titreşip duruyordu acaba onu rahatsız eden ben miyim diye düşündüm. Alaz uzanıp yüzüme düşen bir tutam saçı kulağımın arkasına geçirdi "İyi misin biraz? Hiç birşey yemedin." dedi kulağıma eğilirken.
Yüzümü ona çevirdiğimde aramızdaki mesafe yok denecek kadar azdı.
Burunlarımız birbirine değerken dikkatle bana bakıyordu.Birden karşımdan gelen gürültü ile irkilip biraz geri çekildim. Alaz da bedenini yeniden dikleştirip geri çekmişti.
Yaman Ali "Özür dilerim çatalımı düşürdüm." dedi Alaz'a bakarken.
Alaz çatalını tabağındaki yemeğe batırırken "zıkkım ye zıkkım" diye mırıldandı.
Gözlerim ikisinin arasında gelip giderken Serhan beyin sesiyle dikkatimi ona verdim.
"Güzel gelinim benim ya soframıza ay gibi doğdun vallahi keyiflendik kızım." dedi kıkırdarken. Bana karşı bu babacan tavrı her defasında beni daha çok şaşırtıyordu.
Alaz başını biraz önüme yatırıp sırıttı "Bakayım sana nişanlım." Neslihan hanım koca bir kahkaha atarken.
"Bizim evin erkeklerini nasıl büyüledin böyle." dedi bana bakarken.
Utanarak teşekkür ettim. "Beni şımartıyorsunuz." dedim onların bu tatlı mizacına ayak uydurmaya çalışırken.
Çağla "Kıskanıyorum ama." dedi dudakları bükülürken.
Yaman ali onu kendine çekip saçlarının arasına bir öpücük bıraktı . "Abiciğim bu evin prensesi sensin." Çağla onun beline sarılırken bana göz kırptı. Yaman Ali ise dümdüz bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ya'aburnee/ #Aslaz
Fanfichayatımın sonsuza kadar değiştiği gün.. seni gördüğüm gün bir yeniden doğuş hikayesi...AsLaz