Ya'aburnee/ #Aslaz

eşiniz olarak kabul ediyor musunuz

Gelinliğimin eteklerinden tutup aynanın karşısına geçtim.
"Asi sen zayıfladın mı?" dedi annem belimdeki korsenin iplerini iki yandan sıkarken.
Omuzlarımı silkip aynadaki yansımama baktım.
dakikalarca baktım öylece ama sanki başka birine bakıyordum.
Abartılı makyajım kabarık gelinliğim, saçlarımdan yere uzanan upuzun bir duvak..
Prenseslere benziyordum ve bu çok garipti.
Sindirella olmaya alışkındım ama bu başka bir bendi.

Kapı tıklandığında hafifçe döndüm.
Alaz içeri girerken onu kısaca inceledim siyah bir takım giymişti, kumral saçlarını şekillendirmiş, hoş görünüyordu. Dudaklarında bir tebessüm oluştu "Beni incelemek için uzun bir zamanın var Asi." dalga geçince gülümsedim.

Ellerini ceplerine koyup devam etti. "Güzel görünüyorsun." beklemediğim iltifatı karşısında duraksadım.

"Teşekkür ederim" üstüne bakarak "Sende hoş gözüküyorsun." dedim.

Bir şey demeyip gözlerini etrafta gezdirdi "Size de merhaba kayınvalidem."

annemin göğsü gerilirken "Merhaba oğlum." dedi. Yüzünde güller açıyordu.
Karnında kelebekler bile uçuyor olabilirdi.

Bu hali beni paramparça ediyordu. Beni evlendirdiği için mutluydu onun açısından güzel bir pazarlık olmuştu. Öğrendiklerimden sonra bile onu içten içten affedemiyordum. Alaz bu halimi fark etmiş olacak ki "Bize izin verir misiniz?" dedi anneme gülümseyerek.
Annem onaylayarak odadan yavaşça çıktı.

"Asi iyi misin sen?"

"Nasıl gözüküyorum?" dedim eteklerimi kaldırıp kendime oturacak bir köşe ararken sorusuna soru ile karşılık vermiştim.

"Zorla evlendiriliyor gibi..?" dedi eliyle çenesini ovalarken.

Bu haline küçük bir kahkaha attım.
"Hiç şüphesiz." dedim. Sonunda ikili koltuğun ortasına otururken eteklerimi elimle düzelttim.

"Kağıt üzerinde bir evlilik. Senden hiç bir beklentim yok Asi." dedi.

"Benimde öyle." dedim başımı omzuma doğru hafifçe eğdim "Sen olmasan bile, bir başkası-"

"Ben varım Asi."

Başımı onaylar anlamda sallayıp eteğimle oynamaya devam ettim.
Kapı bir anda çalınmadan açıldığında şaşkın bakışların Ekin'le buluştu.

"Ekin! Hoş geldin."

Alazın kaşları çatılırken "Kapı çalmadan ne giriyorsun pat diye!" diye söylendi sinirle.

"Kapı kilitli değildi." dedi Ekin.

Alaz ona kapıyı gösterdi "Çık."

Ekin ona ters bir bakış atıp yanıma oturdu.

Alaz işaret parmağını ona doğru salladı. Bir yandan kravatı ile boğuşurken.

"Dua et ortam müsait değil."

Ekin onu duymazdan gelerek yüzümü inceledi.
"Çok güzel olmuşsun." çapkın bir bakışla göz kırptı.

Alaz derin bir nefes alıp mırıldanarak odada ki tuvalete girip kapıyı kırarcasına kapattı.

Ekin cıkcıkladı sonra kapıya dikti gözlerini.
"Bununla çok işin var."

"Biliyorum." dedim omuzlarımı sıkıntıyla düşürürken.

"Ben çıkayım. Bir ihtiyacın olursa biliyorsun."

başımı olumlu anlamda sallarken gülümsedim.