"Bu zamana kadar hep başkalarının bizim için istediği hayatı yaşayıp sorumluluklar altında ezilip büzüldük. Madem hepimiz intiharı zaman zaman düşünüyoruz, el ele tutuşup öldürelim kendimizi. Ama öldürmeden önce hayatı öyle savruk yaşayalım ki yarın...
SNOH AALEGRA, VİNCE STAPLES= NOTHİNG BURNS LİKE THE COLD
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—❄︎—
"Baba..."
Taha Eren kaşlarını çatmış, tırnaklarını avuçlarını kanatacak kadar içine sokarken önümüzde belirdi.
"Aşağıya in Deren." Yanıma ilerleyip kolumu sünger sıkarcasına sert kavrayıp beni çekiştirerek geriye fırlattı. Babasına olan soğuk bakışmasını görünce ikisini yalnız bırakmam gerektiğinin kanaatine vardım, benim de yalnız kalmam gerekiyordu, her anlamda.
Bedenim salona girmiş dümdüz yürürken başım arkamda bıraktığım baba-oğuldaydı. Babasının yüzündeki labale sırıtış üstünlüğünü koruyordu, suratında bir gram utanç tanesi yoktu. En son merdivenlere yaklaştığımda Taha'nın kırgınlık ve bıkkınlık arasında gidip gelen sesini işittim. "Son kez söyleyeceğim, hayatımdan artık defol olup git. Çevremden, odamdan, arkadaşlarımdan, ve benim biraz bile yakınımdan uzak dur. Artık hayatımdan siktir olup git."
Göğüsüm hızla inip kalkarken merdivenin aşağıya inen üçüncü basamağında durup duvardan kaynaklı görünmediğimi fırsat bilip durarak kulak misafiri olmak için küçüldükçe küçüldüm. "Babanla böyle konuşma oğlum, sana hiç yakışmıyor." Taha Eren'in kolunu sıvazlamak için tutmuştu ama Taha en hızlı versiyonuyla ondan kaçmış, iğrenen bakışlarını sürdürmeye devam ediyordu. Onu ilk gergin görüşüm değildi ama ilk gerçekten sinirli görüşümdü. "Çek şu kolunu."
Fısıltı tonunda yüksek sesli konuşması bir babaya yükseltilecek en iyi tondu. "Ne yapıyordun kıza? Yoldan geçen, sikini kaldıran her kadına yaptığın gibi seks mi teklif ettin söylesene?" "Kırk yaşında adamım, kimle yatıp kalktığıma karışacak son kişi sensin." "Evet baba kırk yaşında adamsın. Benim yaşımın iki katısın, yaşadığım hayatı iki defa yaşamışsın ama hala nasıl adam olunulur bilmiyorsun."
Adam gözlerini devirip kahkahaya attı, Taha'nın söylediği tek bir kelimenin onun bünyesinde önemi yoktu. Kör ve sağırdı, kendi yolunda ilerliyordu. "Bir de gülüyorsun. Annemden sonra kaybedecek kimsen kalmadı mı baba, karşıma geçmiş kıs kıs gülerken oğlunu kaybetmekten de mi korkmuyorsun?" Yavaştan sesi çatallaşmaya başlamıştı, bu konuşma asi bir evlattansa kırgın bir oğulun konuşmasına evriliyordu. "Annenden bir daha bahsetme." Bunu duyduğunda hissizce gülümseyen o oldu. "Baba allah aşkına bir de annemi önemsiyormuş gibi konuşma." "O benim karım."
