DERİN: BİR YENİDEN DOĞUŞ HİKÂYESİ

1:Güzel Günler Başlarken

Tekrardan selam herkese bir önceki kitabım tahminimden daha çok beğenildi git gide kendimi geliştiriyorum sanırım

Doktor kurgusu herkese hitap etmemesine rağmen 4.4 gibi bir başarı elde ettim ona başlamamın üzerinden iki yıl geçti...

Açıkçası kafamdaki düşünceler yine susmamaya başladı sürekli saçma sapan hayaller kurarak garip hislere kapılıyordum ben de dedim ki neden bir kurgu daha yazmıyorum

Bu seferki biraz daha abi kurgusu benzeri olacak fakat yine sizi o güzel doktorlarımızdan mahrum bırakmıycam slmsksmdjxn inşallah beğenirsiniz yanii dediğim gibi aslında kendim için yazıyorum biraz ama sevdiğinizde de hâliyle mutlu oluyorumm

Daha fazla uzatmadan kitaba geçelim sizleri seviyorum iyi okumalaarrr

07/10/2024

Bugün yetimhanedeki 13. Yılımı dolduruyordum. Henüz 3 yaşındayken anne baba dediğim insanlar tarafından tam olarak bugünde yani doğum günümde "Şimdi işimiz var seni arkadaşlarının yanına bırakacağız dönüşte de alacağız" Diyip kandırılarak buraya getirilmiştim. Adımı bile hatırlamıyordum. Burada bize yalnızca numara vermişlerdi. İnsanın kendi kimliğini bilmemesi ne kadar acı bir duyguydu.

_17 numara Demir hocanın yanına.

Demir hoca dedikleri insan belki de buradaki en gaddar kişiydi. Herkes onu gördüğü an yerin dibine girip yok olmak isterdi. Eğer herhangi birimizi yanına çağırıyorsa o gün ölüm fermanımız yayımlanmış demekti. Ya ceza odasına gönderilip yalnızca nefes alabileceğimiz kadar boşlukta aç ve susuz 2 gün geçirecektik ya da iğrenç şeyler yapacaktı. Genelde güzel kızları yanına çağırıp ceza vermeme karışılığında sapıkça şeyler yapardı. Neyse ki bugüne kadar hiç böyle bir şeye maruz kalmamıştım.

İçimdeki dehşet korkuyla yavaşça kapıya doğru ilerledim. Bulunduğum yerden bile burnuma leş gibi kokular geliyordu. Bana kalırsa kokular insanın kişiliğini yansıtıyordu. Mesela şimdiye kadar yeni doğan bir bebekten hiç kötü koku almamıştım veya bu adamdan hoş bir koku. Başıma bir şey gelmemesi için dua edip tıklatarak içeri girdim.

_Hocam beni istemişsiniz. Yüzünde iğrenç bir gülüş peyda oldu.

_17 tatlıımmm. Hoş geldiin.

_Bugün ne kadar da güzel olmuşsun böylee. Hayran kaldım sana sanırım feci şekilde sıçmıştım. Şu an hayatımın en boktan günüydü. İstemsizce bütün vücudum kendini kapatmış ve titremeye başlamıştım. Acaba bütün yurtlar böyle miydi? Yoksa yalnızca ben mi bu kadar şanssızdım.

İğrenç tavrı karşısında sessiz kalmayı tercih etmiştim.

_Fark ettim ki sana çok haksızlık yapmışım. Diğer arkadaşlarına daha çok yemek verirken seni dışlamışım. Aslında ne kadar güzelmişsin. Gel yanıma otur bakalım şöyle.

Bir insanın sesi dahi midenizi bulandırabilir miydi? İstemsizce yavaş yavaş yanına giderken bir yandan da kaçış yolu bakıyordum. Gözüme kestirdiğim iki seçenek vardı: Ya masada duran makası bir yerine saplayacaktım ki bunu yaparsam muhtemelen 5 gün ceza odasında kalırım. Veya bayılma numarası yapacaktım. Bu kurtulmama şöyle yardımcı olabilirdi. Revir olmadığından dolayı direkt yanımızda duran hastaneye götürüyorlardı. Orada yatarken kaçmayı deneyebilirdim.

İkinci seçeneğin daha mantıklı gelmesiyle yine aynı hızımda yanına gittim. Sonrasında ise yalpalıyor ve gözüm kararıyor gibi yaparak kendimi yere attım. En başta inanmadı. Ayağıyla sanki bir köpek ölmüşcesine sertçe iteledi. Canım deli gibi acısa da tepki veremezdim. Yoksa tek çıkış biletim ortadan kaybolurdu.