ឡានទំនើបដែលបើកចេញពីក្នុងកម្មពីធីមុននេះបានបន្តដំណើររហូតមកដល់ភូមិគ្រិៈដល់ធំមួយ ឡានបានបើកចូលក្លោងទ្វារហូតមកដល់មុខទ្វាផ្ទះប្រហែល10នាទី។
"--!" មិនមានសូម្បីសម្លេងនិយាយឆ្លើយឆ្លង តាំងពីឡានបើកចេញមកអ្នកនៅក្នុងឡានរក្សារភាពស្ងាត់របស់ពួកគេរាងខ្លួន។
Wonwooដាក់ដៃចូលគ្នាបេះដូងលោតយ៉ាងញាប់ព្រោះបាននៅជិតមនុស្សខ្លួនស្រឡាញ់មុខតូចអោនចុះជានិច្ច មិនហ៊ានសូម្បីហាមាត់និយាយ។
Mingyuមានកិច្ចការងារយ៉ាងច្រើនចូលមកដល់ក្នុងឡានភ្លាមក៌អោយកូនចៅចុចទូរសព្ទទៅនិយាយការងារ ក្រោយពេលនិយាយចប់នាយក្រាសក៌បន្តធ្វើឯកសាររបស់ខ្លួនជារើយរហូតឡានបានមើលមកដល់ផ្ទះ។
"អូនចុះទៅ!" Mingyuហាមាត់និយាយឡើង ទ្វាឡានខាងwonwooក៌បានបើកដោយជំនិតmingyu នាយតូចក្នុងសម្លៀកបំពាក់កូនកម្លោះមើលមុខmingyuដោយមិនយល់តែក៌ព្រមចុះចេញពីឡានតាមនាយក្រាសស្នើរសុំ។
"បង!?" ពាក្យសំដីនៅក្នុងមាត់wonwooនិយាយមិនទាន់ខាសបំពងករផងឡានដែលនាយតូចចុះចេញមុននេះក៏បានបើកចេញទៅភ្លាមៗ
Wonwooបានត្រឹមឈរមើលឡានដែលបើកចេញទៅទាំងដកដង្ហើមធំ តាំងពីដើមមកmingyuមិនដែលយកភ្នែកមើលwonwooនោះទេពេលនេះក៏ដូចគ្នាទោះរៀបការនឹងគ្នាហើយក៏ដោយ។
ក្រោយពីឡានទំនើប2គ្រឿងនោះបានបើកចេញទៅ wonwooក៏បានឃើញអ្នកបំរើស្រី3-4អ្នកកំពុងឈរចាំទទួល។
"សួរស្ដីអ្នកប្រុសwonwoo! ខ្ញុំនឹងនាំអ្នកប្រុសទៅបន្ទប់!" អ្នកបំរើស្រីនាំផ្លូវwonwooដើរចូលក្នុងផ្ទះដែលwonwooធ្លាប់បានតែម្ដងគត់នេះក៌ជាលើកទីពីរហើយក៌ក្នុងនាមជាម្ចាស់ផ្ទះផងដែល។
YOU ARE READING
អាពាហ៍ពិពាហ៍ទឹកភ្នែក (ចប់!)
Romanceព្រោះស្រឡាញ់ គ្មានចិត្តប្រែប្រួលផ្លាស់ប្ដូរ សុខចិត្តបង្ខំខ្លួនឯងអោយរស់នៅក្រោមដំបូងទុក្ខមួយនេះអស់រយះពេលយ៉ាងយូរ។ Wonwooសម្រេចសុំmingyuលែងលះភ្លាមៗ គិតថាស្ដាយក្រោយតែចុះក្រោយmingyu--- Jeonghanគិតយូរណាស់មុននឹងសុំseungcheolលែងលះព្រោះស្ដាយពេលវេលាដែលស្រឡាញ់គ...