(ថាសម្រាកតែនឹកអ្នកអានពេកក៌មកផុសវិញតែអ្នកអានអត់នឹក🥲)
ក្រោយពីបញ្ចាប់រឿងនេះwonwooអស់កម្លាំងភ្នែកបើកទាំងព្រិលៗមើលទៅម៉ោងនៅក្បាលដំណែកឃើញថាពេលនេះម៉ោង8យប់ទៅហើយ wonwooមិនអាចកម្រើកបានខ្លួនទទេមានសុទ្ធតែស្នាមជាំ ធ្មេញពេញខ្លួន ដេកដោយមានភួយធំលម្មគ្រោបនៅពាក់កណ្ដាលចង្កេះ ភ្នែកកញ្ជ្រោងតឆមសម្លឹងមើលទៅមនុស្សមាឌធំដើរចេញពីបន្ទប់ទឹក មានត្រឹមកន្សែងមួយនៅជាប់ចង្កេះ។
"កុំមើលបងដោយក្រសែភ្នែកបែបនេះ!" Mingyuនាយជាមួយស្នាមញញឹមនៅចុងមាត់ឃើញសភាពប្រពន្ធខ្ទើយរបស់ខ្លួនបែបនេះ នាយមានអារម្មណ៍ល្អទៅវិញ។
"ហឹកៗៗ!" ទឹកភ្នែកហូរចុះមក ខ្លួនwonwooពិតជាឈឺណាស់មិនអាចសូម្បីតែកម្រើកជើងបាន តែមនុស្សម្នាក់ដែលមាននាមជាប្ដីបែរជាសើចសប្បាយទៅវិញ។
"កុំយំ! កុំធ្វើដូចជាបងរំលោភប្រពន្ធខ្លួនឯង" mingyuជូតទឹកភ្នែកwonwooចេញ ពាក្យនាយមិនបានអោយwonwooឈប់យំនោះទេតែចង់យំលើសដើមទៅវិញ។
Wonwooមិនឆ្លើយងាកមុខចេញមិនអោយmingyuប៉ះ ងាកចេញទៅម្ខាងដៃទាញភូយដែលដណ្ដាប់ត្រឹមតែពាក់កណ្ដាលនោះអោយមកជិតនៅត្រឹមក៌វិញ
"អួយ!" Wonwooថ្ងូរឡើងតិចៗពេលដឹងដល់ភាពឈឺចាប់ពេលដែលខ្លួនបែរខ្នងទៅម្ខាង។
Mingyuបានត្រឹមមើលwonwooដែលកំពុងដេកយំមិនខ្ចីលួងលោម តែអោយនាយក្រាសលួងលោមយ៉ាងមិចបើនាយជាអ្នកធ្វើនឹង នាយក៏ចង់អោយវាបែបនេះឯង។
"អាយ!ហឹកៗ!" សម្លេងស្រែកឡើងរបស់wonwooពេលនេះខ្លួនwonwooផុតឡើងពីខាងលើគ្រែ ព្រោះត្រូវដៃធំក្រាសលើយកមកបីជាប់។
YOU ARE READING
អាពាហ៍ពិពាហ៍ទឹកភ្នែក (ចប់!)
Roman d'amourព្រោះស្រឡាញ់ គ្មានចិត្តប្រែប្រួលផ្លាស់ប្ដូរ សុខចិត្តបង្ខំខ្លួនឯងអោយរស់នៅក្រោមដំបូងទុក្ខមួយនេះអស់រយះពេលយ៉ាងយូរ។ Wonwooសម្រេចសុំmingyuលែងលះភ្លាមៗ គិតថាស្ដាយក្រោយតែចុះក្រោយmingyu--- Jeonghanគិតយូរណាស់មុននឹងសុំseungcheolលែងលះព្រោះស្ដាយពេលវេលាដែលស្រឡាញ់គ...