Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ចុះបើពួកយើងមិនព្រម?" Wonwooនឹងjeonghanស្រែកឡើង ទឹកមុខmingyuនឹងseungcheolស្លែកស្លាំង មនុស្សជាច្រើនដែលចូលរួមចាប់ផ្ដើមគាំងគ្រប់គ្នា អ្នកអានក៏គាំង អ្នកសរសេរក៏គាំង! ថាគួរចប់ត្រឹមនេះឬយ៉ាងណា?
--^-^---
2ឆ្នាំក្រោយមក!
ក្មេងតូចចេះដើរតេតាសដើរទៅរកប៉ាប៉ាខ្លួនតិចៗ ដោយមានពូចាំទទួលក្បែរនោះផងដែល! Wonwooនឹងjeonghanអង្គុយលេងជាមួយកូនjeonghanនៅក្បែរសាឡុងធំកណ្ដាលផ្ទះដោយមានប្ដីពួកគេទាំងពីកំពុងតែអង្គុយនិយាយគ្នា។
"ត្រូវហើយពេលនោះយើងភ័យណាស់!" មិនដឹងនិយាយរឿងអ្វីmingyuនិយាយឡើងយ៉ាងអស់សំណើចពួកគេកំពុងនិយាយអំពីពិធីមង្គលការកាលពី2ឆ្នាំមុន ពេលនោះwonwooនឹងjeonghanបានធ្វើអោយអ្នកគ្រប់គ្នាគាំងរកអ្វីនិយាយមិនត្រូវ
"អញ្ចឹងពេលនោះបងភ័យដែរទេ?" Jeonghanប្រញាប់ទៅប្ដីភ្លាម ហើយក៌កាត់កូនប្រុសទាំងញញឹមមកអង្គុយក្បែរប្ដី!
"ភ័យ! មួយវិនាទីនោះបងគិតច្រើនណាស់! បងគិតថាបើអូនមិនព្រមអញ្ចឹងកូនបងច្បាស់ជាអត់ឱពុកមិនខាន ហើយអូននឹងក្លាយជាមេម៉ាយហើយ" លឺហើយពួកគេនាំគ្នាសើច ត្រូវពេលនោះអ្នកណាមិនភ័យ បើកូនក្រមុំភេទប្រុសនោះពីរនាំគ្នានិយាយបែបនោះ
"ហាសហាហា! តាមពិតពេលនោះអូននឹងបងhanគិតថានឹងរត់ទៅជាមួយគ្នាហើយទេតាស តែអាណិតពួកបងពេក" wonwooនិយាយបន្តនឹងមកអង្គុយក្បែរប្ដីខ្លួនដែល
"អូនរត់ចោលប្ដីម្ដងហើយនៅចង់រត់ចោលប្ដីទៀត?" Mingyuញឺក្បាលwonwooស្រាលៗ
"ព្រោះអូនពូកែរត់!"
"បានហើយឈប់រត់ទៅបងសុំ!" Mingyuធ្វើគូរអោយអាណិតចំពោះប្រពន្ធ
YOU ARE READING
អាពាហ៍ពិពាហ៍ទឹកភ្នែក (ចប់!)
Romanceព្រោះស្រឡាញ់ គ្មានចិត្តប្រែប្រួលផ្លាស់ប្ដូរ សុខចិត្តបង្ខំខ្លួនឯងអោយរស់នៅក្រោមដំបូងទុក្ខមួយនេះអស់រយះពេលយ៉ាងយូរ។ Wonwooសម្រេចសុំmingyuលែងលះភ្លាមៗ គិតថាស្ដាយក្រោយតែចុះក្រោយmingyu--- Jeonghanគិតយូរណាស់មុននឹងសុំseungcheolលែងលះព្រោះស្ដាយពេលវេលាដែលស្រឡាញ់គ...
