ក្រឹមៗៗ
សម្លេងចុចកាំមេរ៉ាលឺឡើងជារើយៗ នេះjeonghanកំពុងតែថតនៅក្រុមហ៊ុនដើម្បីត្រៀមការវិលត្រឡប់មកវិញរបស់ខ្លួន!"ហត់ណាស់!" Jeonghanរអ៊ូឡើងមក ព្រោះខានធ្វើការហត់នឿយបែបនេះយូរ ធ្លាប់តែនៅផ្ទះចាយលុយប្ដីនោះ!
"បងhan!" Wonwooបានមកមើលការងារនឹងមកនិយាយជាមួយនឹងjeonghanផងដែល នេះម៉ោងជិត5ល្ងាចទៅហើយjeonghanមិនទាន់ថតរួចទេ
"ហ៊ើយយ!" Jeonghanដកដង្ហើមធំតិចៗ នាយតូចជាបងថ្លៃនេះមានភាពហត់នឿយណាស់ នឹងដាក់ខ្លួនអង្គុយដោយwonwooឈរញញឹមតិចៗ
"ថីឯងឈរញញឹមនេះ?""កុំប្រាប់ណាផ្កាដែលនៅខាងក្រៅនោះគឺបងប្រុសខ្ញុំអោយបង?" Wonwooញញឹមរីករាយ ផ្កានៅខាងក្រៅនោះមិនមែនតូច គឺមួយឡានកុងតឺន័រតែម្ដង!
"គ្មានអ្នកណាទេក្រៅពីបងឯងទេ! គេចូលចិត្តធ្វើអ្វីចម្លែកៗ" jeonghanជូតមុខខ្លួនឯង លែងគ្រឿងmake upចេញអោយអស់នឹងដកដង្ហើមធំទៀត ធុញណាស់ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះseungcheolអោយផ្កាjeonghanកាន់តែធំទៅៗ ដើមឡើយមួយ1000ទងពេលនេះមួយកុងតឺន័រ!
"បងប្រុសខ្ញុំពិតជាមានចិត្តស្មោះមែន!?" Wonwooនិយាយញញឹមកាន់តែធំ នេះលើកមកសសើរមិនដាច់មួយថ្ងៃសោះតែម្ដង។
"ល្អណាស់ស្រីរាប់ភ្លេច!" Jeonghanនិយាយរួចមើលទៅមនុស្សដែលកំពុងចូលមកថ្មី
"អ្នកណានោះ!" Jeonghanសួរមើលទៅមនុស្សដែលដើរចូលមកជាមួយអ្នកការពារម្នាក់"គឺជាsponsorរបស់បង! គេចង់មកជួបបងដោយផ្ទាល់" Wonwooនិយាយតិចៗហើយក៏ហៀបនឹងទៅទទួលនាយដែលមកដល់ថ្មី
"សួរស្ដីលោកhyungwon!" Wonwooញញឹមរាក់ទាក់រួចក៌បានមើលទៅhyungwonដែលចូលមកនិយាយជាមួយjeonghanផងដែល
YOU ARE READING
អាពាហ៍ពិពាហ៍ទឹកភ្នែក (ចប់!)
Romanceព្រោះស្រឡាញ់ គ្មានចិត្តប្រែប្រួលផ្លាស់ប្ដូរ សុខចិត្តបង្ខំខ្លួនឯងអោយរស់នៅក្រោមដំបូងទុក្ខមួយនេះអស់រយះពេលយ៉ាងយូរ។ Wonwooសម្រេចសុំmingyuលែងលះភ្លាមៗ គិតថាស្ដាយក្រោយតែចុះក្រោយmingyu--- Jeonghanគិតយូរណាស់មុននឹងសុំseungcheolលែងលះព្រោះស្ដាយពេលវេលាដែលស្រឡាញ់គ...