Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
មនុស្សប្រុសពិការជើងអង្គុយលើរទេះ នៅខាងមុខផ្ទះមើលទៅទ្វាចូលភូមិគ្រិះរបស់ខ្លួន ដែលបានសាងសង់ឡើងថ្មី ស្របពេលដែលនាយដើរមិនកើតតែម្ដង ដោយពេលនេះមានកូនចៅ5នាក់ឈរពីក្រោយ ចាំមើលចៅហ្វាយនាយខ្លួន
"ចៅហ្វាយ!" កូនចៅម្នាក់សួរឡើងមកseungcheolអង្គុយចាំនៅទីនេះ2-3ថ្ងៃទៅហើយ មិនព្រមពិសារអ្វីសោះ នាយជាកូនចៅនេះខ្លាចចៅហ្វាយឈឺទៀតណាស់ ព្រោះចៅហ្វាយចេញពីពេទ្យមិនបានប៉ុន្មានថ្ងៃផង
"មិចក៏hanមិនមក" នាយជាចៅហ្វាយនិយាយឡើងមក ក្នុងកែវភ្នែកមើលទៅផ្លូវចូលភូមិគ្រិះខ្លួនតែមិនដែលឃើញមនុស្សដែលចូលមកគឺជាមនុស្សដែលខ្លួនចង់ជួបនោះទេ។
"លោកhanប្រហែលជារវល់ទាន!" Seokminចូលក្បែរនិយាយឡើងតិចៗ ហើយក៌កំពុងតែលួងចៅហ្វាយអោយចូលខាងក្នុងផ្ទះវិញដែល។
វ៉ូរៗៗៗ
សម្លេងឡានបើកចូលមក3គ្រឿងដែលជាឡានរបស់wonwooផងដែល ផ្លូវ3kgពីក្លោងទ្វាធំរហូតមកដល់ខាងមុខទ្វា ក្នុងចិត្តseungcheolរំពឹងតិចៗថាក្នុងឡាននោះគឺមានប្រពន្ធនាយដែល។
ទឹកមុខនៃក្ដីអស់សង្ឃឹមseungcheolទំលាក់ទឹកមុខចោល មិនថានាយរងចាំប៉ុន្មានថ្ងៃក៌មនុស្សដែលចូលមកនោះគឺតែងតែមកមែនជាjeonghan។
Wonwooដើរមកជិតបងប្រុសខ្លួនដែលអង្គុយលើរទេះមុខស្អុយៗ តាំងពីថ្ងៃseungcheolចេញពីមន្ទីពេទ្យមកwonwooគឺមកនៅផ្ទះថ្មីរបស់បងប្រុសដើម្បីមើលថែ
"បងប្រុស!?" Wonwooហៅseungcheolតិចៗ ដើរមកក្បែរបងប្រុសនឹងមើលមុខដែលមិនរីកមួយនោះ ក្នុងចិត្តគឺអាណិតបងប្រុសណាស់
"Wonu! ហេតុអ្វី2-3ថ្ងៃនេះhanមិនមកមើលបង?" Seungcheolនិយាយដោយសម្លេងខ្សោះៗគ្មានកម្លាំងនិយាយដោយត្រង់ទៅ តាំងពីចេញពីពេទ្យseungcheolមិនសូវលេបបាយទឹកនោះទេ លុះត្រាតែwonwooបង្ខំទើបព្រម
YOU ARE READING
អាពាហ៍ពិពាហ៍ទឹកភ្នែក (ចប់!)
Romanceព្រោះស្រឡាញ់ គ្មានចិត្តប្រែប្រួលផ្លាស់ប្ដូរ សុខចិត្តបង្ខំខ្លួនឯងអោយរស់នៅក្រោមដំបូងទុក្ខមួយនេះអស់រយះពេលយ៉ាងយូរ។ Wonwooសម្រេចសុំmingyuលែងលះភ្លាមៗ គិតថាស្ដាយក្រោយតែចុះក្រោយmingyu--- Jeonghanគិតយូរណាស់មុននឹងសុំseungcheolលែងលះព្រោះស្ដាយពេលវេលាដែលស្រឡាញ់គ...
