"បងប្រុស!!!" សម្លេងwonwooលឺឡើងពីជ្រុងម្ខាងទៀតនៅមុខផ្ទះកំពុងតែដើរចូលមក មុនេះwonwooបានលឺអង្គរក្សរូបនោះនិយាយផងដែល
មុខកាចៗរបស់wonwooមើលទៅបងប្រុសខ្លួនដោយមានmingyuឈរជិត seungcheolដកដង្ហើមយ៉ាងធំ មើលទៅប្អូនខ្លួននឹងប្រពន្ធដែលឈប់វ៉ៃហើយទុនជើងអង្គុយយំបាត់ទៅហើយ។
"បងធ្វើអីបងhan?" Wonwooសួរនឹងរត់ទៅជួយលើកjeonghanយ៉ាងលឿន។"Wonuបង!!" Seungcheolរិតតែនិយាយមិចចេញពេលនឹងគឺទឹកមុខwonwooគឺខឹងជាងថ្ងៃមុនទៀត ចំណែកmingyuបានត្រឹមគ្រវីក្បាលមិនយកថាហេតុអ្វីSeungcheolធ្វើបែបនេះ។
"បងhanពួកយើងទៅវិញ" wonwooលើjeonghanដែលអោបមុខយំនាំចេញពីមុខseungcheolដែលមិនអាចធ្វើអ្វីបាន បានត្រឹមមើលwonwooនាំjeonghanឡើងឡាននឹងបើកចេញទៅបាត់
"ឯងល្ងង់មែនទេ?" Mingyuចូលមកជិតseungcheolដែលកំពុងជោគសក់ដោយក្ដីច្របូកច្របល់
"យើងមិនដឹងទេ!" Seungcheolដាក់ខ្លួនអង្គុយនាយមិនយល់ មិនយល់អ្វីទាំងអស់ពេលនេះខួរក្បាលគឺទទេរស្អាតតែម្ដង!
"មិចក៏មិននិយាយជាមួយjeonghanអោយស្រួល អោយឯងមកលួងប្រពន្ធមិនមែនមកចាប់ប្រពន្ធបែបនេះទេ" mingyuដាក់មួយជួរ ព្រោះseungcheolគ៏ធ្វើអោយផែនការនាយជាមិត្តលួងប្រពន្ធបរាជ័យដែល
YOU ARE READING
អាពាហ៍ពិពាហ៍ទឹកភ្នែក (ចប់!)
Romanceព្រោះស្រឡាញ់ គ្មានចិត្តប្រែប្រួលផ្លាស់ប្ដូរ សុខចិត្តបង្ខំខ្លួនឯងអោយរស់នៅក្រោមដំបូងទុក្ខមួយនេះអស់រយះពេលយ៉ាងយូរ។ Wonwooសម្រេចសុំmingyuលែងលះភ្លាមៗ គិតថាស្ដាយក្រោយតែចុះក្រោយmingyu--- Jeonghanគិតយូរណាស់មុននឹងសុំseungcheolលែងលះព្រោះស្ដាយពេលវេលាដែលស្រឡាញ់គ...