Oy be beğenmeyi unutmayın canlarım.❤️
Cihan abinin yüzündeki maskeye bakmayı bırakıp erkan amcanın sesine döndüm.
Bana gülümseyip "e kızım hadi arabaya önce bizim eve gidiyoruz sonrasını evde konuşuruz tamamı kızım."
Erkan amcaya gülümseyip "tamam amcacım" dedim.
Cihan abi eliyle arabayı gösterdi arabanın arka kapısına doğru adımlayıp oturdum şoför koltuğuna cihan abi yanına da Erkan amca oturmuş tu.
Cihan abiyle aramız da dört yaş vardı ben 25 yaşındaydım oda 29 yaşındaydı hep abi diyordum en azından saygı vardı aramız da.
Erkan amca bana dönüp
"ee kızım hangi sağlık ocağına standın inşallah bize yakındır"
Demişti yakın olsa bile ayrı eve çıkıcaktım orası ayrı meseleydi bide bunu Erkan amcaya anlatması vardı.
"Şemdilli çatalca köyü çatalca sağlık ocağına atandım Erkan amca" dedim.
Yüzü birden düştü ve sesindeki kuşku ve korku ile konuştu "orası sınıra yakın ve çok terör olur" dedi
Cihan abinin bakışları bana döndü aynadan zifiri gözleriyle beni süzüyor du daha fazla göz göze kalmadan kafamı erkan amcaya çevirdim.
Erkan amca mutluluk la konuştu
"Cihanın lojmanıda orda orda kalırsınız abi kardeş" dedi.
Cihan abiye bakıp
"Böyle bişeye gerek yok ben en erken fırsatta ev tutucam."
Dememle erkan amca
"Orda ev bulmak çok zor hem güvenli hem yakın lojmanda kalırsın beraber akşam eve gidin yerleştirin eşyanı"
Dedi ağzımı açıp konuşcakken cihan abi atlayıp
"Bende kalıcak zaten duruya en güvenli yer benim yanım" diyip aynadan gözlerime baktı.
Gözleri beni içine çekiyor du sıradan bı göz dü ama beni içine çekiyor du okadar büyükki jeepe bille sığmıyor du boyu iki metreydi onu incelemeyi bırakıp
"Teşekkür ederim Erkan amca ve cihan abi" dedim.
Erkan amca bana bakıp gülümseyip
"Sen bana emanetsin kızım" dedi evin önüne gelmiş olacaktıkki arabayı durdurup aşağı indi cihan abi yanımdaki kapıyı açıp bavulları elimden almıştı.
Şokla ona bakıyordum üç bavulu hiç zorlanmadan elinde tutuyor du.
Mal mal ona baktığımı anlayıp hadi anlamında kafasını salladı evin önünde gelip erkan amca kapıyı çaldı.
Kapının açılması ve aylin teyzenin bana sarılması bir oldu beni boğucak kadar sıkı sarılıyor du.
"Oy benim Duru kızım gelmiş hoş gelmiş" diyip elimden tutup sofranın başına oturttu.
Erkan amcaya baktığımda gülüyor du onun gelmesiyle bende güldüm kafamı cihan abiye çevirdiğimde onun bana bakım tebessüm ettiğini gördüm gibi oldum.
Birden ağzıma sarmyı sokmaya başladı aylin teyze nefes alamıyor dum.
Bu sefer cidden ölücektim Erkan amca koşup yanıma gelip Aylin teyzeye
"Kız yeni geldi kaçırma kızı"
Demesiyle ağzımdaki mükemmel sarmayı yutup güldüm.
"Ölüceksemde bu güzel sarmayı yerken ölim dedim."
Aylin abla bana gülüp "ay keşke baharda burda olsaydı ama kaynanası nemrut surat hastalanmış."
Demesiyle Erkan amca "tövbe yarabbim." Dedi artık gülmekten gözlerimden yaş akıyor du aylin teyzeye bakıp
"Burdayım biyere kaçmıyorum"dedim.
Bir iki saat konuştuk tan sonra cihan abi konuştu
"Biz artık kalkalım daha eve gidicez yolda bir saat sürüyor" dedi
Aylin teyze üzgünce bana bakıp
"En azından bı gün kalsan" dedi
"Teyzem yarın işe gitmem lazım alışmam lazım söz kalicam tatillerde" dedim oda üzgün ce kafasını sallayıp yerinden kalkıp içeriye gitti onun arkasından bakıyordumki
Erkan amca konuştu " eve altı valizle gidicek gibi duruyor sunuz" diyip güldü ona gülümseyip aylin teyzenin getirdiği bavula şokla bakıyordum.
"Sen gelcen die herşeyi koydum bu cihan yemez sen ye benim güzel kızım."
Ona gülümseyip "sen yaparsın da yemezmiyim"dedim.
Cihan abini kalmasıyla bende kalktım dört valiz taşıyamaz diye düşünüp valizi alacaktım ki
"Sen bırak ben taşırım" dedi kalın sesiyle omuz silkip erkan amcaya sarıldım.
"Bişe olursa ara bizi çekinme tamammı kızım" demişti
Bende gülümseyip kafa salladım vedalaşıp arbaay bindim erkan amca cihan abiye bişeler söylüyor du.
Onların içeri gitmesiyle Cihan abi arabaya binmişti.
Kemeri gösterip tak işareti yaptı araba onun gibi güçlüydü galiba çünkü kemer asla gelmiyor du.
Cihan abinin sıcak nefesini yüzümde hissettim.
Kafamı kaldırıp ona baktım.
Maskenin sakladığı yüzüne okadar çok bakmak istiyordunki elini kemere atıp kemerimi bağladı.
Ben demiştim arabasıda onun gibi güçlü diye.
Araba çok sessizdi sadece nefes alış seslerimiz arabanın içini dolduruyor du.
Gözlerim kendiliğinden kapanmıştı uyurken üstüme bişe örtüldü günü hissettim.
Ve saçıma dokunan eli.
Arabanın durmasıyla gözlerimi açtım ve yan koltuğa bakınca kimse yoktu kafami cama çevirdiğimde cihan abinin bavullari taşıdığını gördüm kapıyı açıp yavaş adımlarla ona ilerledim.
Cihan abi bana dönüp yüzümü inceledi ve
"Beni takip et Duru"
Sanki onun askeriydim emir vermeden konuşamaz asla beyefendinin incileri dökülür Allah korusun.
Eve geçtiğimiz an televizyonu açıp Fenerbahçenin ve telefondan Galatasaray'ın maçını açtı
Fanatik fenerliydi.
Bana dönüp "gel ben sana odanı gösterim ben herşeyi ayarladım sen yerleştirmisin yardım edimmi?" Dedi
Fenerin maçı var die bu kadar uzun konuşuyor du
"Ben yerlestiririm cihan abi" dedim.
Kafasını sallayıp odama götürdü oda çok güzel di en sevdiğim renkler kulanarak yapılmıştı.
Odaya eşyalarımı yerleştirmistim içeriden bağırma seslerini umursamadim bir buçuk saat sonra kapıyı açıp çıkıcaktım ki cihan abinin elindeli televizyonu camdan atmaya çalışması ile şoka uğradım.
Yanına geçtim yüzünde olan maskesine bakıp "cihan abi napıyorsunn" dedim.
Bana bakıp kafasını havaya kaldırıp "ya sabır" demişti maça ne kadar sinirlenmiş se .
Dalga geçer gibi "bidahakine yenersiniz" dedim.
Oda bana bakıp "değil diğer sene gökten kanatlı filler inse Fenerbahçe şampiyon olmaz ben kanser olurum." Dedi dediğine gülüp ona baktım oda benim gülüşüme bakıyordu.
Yalandan öksürüp "ee ben uyucaktim da iyi geceler diyim dedim cihan abi" dedim.
Oda bana bakıp "iyi geceler yarın ben seni bırakırım araban gelene kadar en azından" dedi kafamı sallayıp bir bardak su alıp odama geçtim.
Kafamı yastığa koyup gözlerimi kapadım.
Yarın ola hayrolaBittiiii lütfen destek verin hatalarim varsa düzelttim.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın.
Sizi çok seviyorum ve kendinize dikkat edin ❤️❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASKERİM+18
Novela JuvenilBir insan en fazla ne kadar acı çekebilir diki ben Duru annem ve babam ben beş yaşımdayken şehit olmuş. Yetimhanede büyüdüm. Hayatın bütün zorlukları üstüme geldi üstesinden kalmaya çalıştık ca daha beter düşüşler yaşadım. yeni yazmaya başladım yazı...