Losted Loves //Chaelisa

5. BÖLÜM

Ne kadar çok etkileşim verirseniz o kadar çok bölüm atasım geliyor. Her şey sizin elinizde 😌
Umarım bölümü beğenirsiniz. Keyifli okumalar...
...

Chaeyoung

Elimdeki çatal ile tabaktaki yemekleri öylece kurcalıyordum. Pek iştahım yoktu. Okulun öğle yemekleri de mükemmel olmuyordu. Yemesem de pek bir şey kaybetmezdim.

Sabah hızlı bir şekilde hazırlanıp evden çıkmıştım ama Lisa'yı yakalayamamıştım. Haklıydı, onu kırmıştım ve içten bir özür dilemeliydim.

"Bırak şu çatalı artık. Kalk da adam gibi bir şeyler yemeye gidelim!"

Jennie'nin sitem dolu konuşması üzerine hafifçe gülümsedim. Önündeki yemekten hiç yememişti ki Jennie normalde benim tabağımı bile yerdi.

İç çektim "Lisa'yı bulmam lazım." Alnımı ovuşturdum "Onu kırdım."

Şaşkın görünüyordu "ben sizin hızınıza yetişemiyorum. En son sanki o senin peşindeydi?"

Çatalı sertçe tepsiye bıraktım "Öyle değilmiş işte." Durdum "Çok önyargılı bir insanım değil mi?"

Usulca başını salladı "biz seni böyle kabul ediyoruz inan bana." Bir anda kaşlarını çattı "bu sefer ne yaptın kıza?"

Ofladım. Başımı masaya yasladım. Sürekli ters tepki veriyordum. "Onu kıracak şeyler söyledim." Başımı kaldırdım. Ümitle Jennie'ye baktım "bana yardım etsene? Ne yapayım?"

Sen adam olmazsın dercesine olan bakışları yerin dibine girmemi sağlıyordu. Haklıydı da.

-"yardım edeceksin değil mi?"

Alayla güldü "iki gün önce Lisa benim umurumda değil diyordun ne değişti?"

Doğruldum "onu kırdım, sadece beni affetsin istiyorum. Senle de aynı şeyi yaşasak aynısını düşünürdüm."

"Bok aynısını düşünürdün!" Sabır dilercesine tavana baktı. "Adam gibi karnımızı doyuralım halledeceğim ben senin işini."

Minnet ile gülümsedim "sen dünyanın en iyi arkadaşısın!"

Normalde olsa ego tatmini yapacak olan Jennie bu sefer sadece arkamda bir yere bakıyordu "Al Lisa'n orda!" Gözleri hafiften büyüdü "oha yanındaki kim?"

Kaşlarımı çattım ve baktığı yöne döndüm. Lisa ve yanındaki bir kızın yemek sirasına girdiğini gördüğümde birden oturduğum yerden kalktım. Sandalyenin çıkardığı ses ile birkaç kişi bana dönmüştü.

-"Ne yapayım?"

Eliyle telaşla oturmamı işaret etti "otur şuraya ne yapıyorsun?"

Jennie'yi takmadım ve öylece sıradaki Lisa'yı süzdüm. Aklıma gelen fikirle Jennie'ye döndüm "Masamıza davet edeyim mi?"

Birden gözleri parladı "yanındaki arkadaşı da gelecekse kabul."

Usulca başımı salladım ve hızlı adımlarla yanlarına ilerledim. Lisa beni fark ettiğinde şaşırmıştı. Beni görmemiş miydi?

Boğazımı temizledim "selam?"

Tek kaşını kaldırdı ve oldukça soğuk bir tonda "evet?" diye cevapladı beni.

Yanındaki arkadaşı birden gülmeye başladığında ikimiz de aynı anda ona döndük. Ben neye güldüğünü anlamaya çalışıyordum ancak Lisa oldukça ters bakıyordu arkadaşına.

Tekrardan bana döndüğünde yutkundum. Ben de ona böyle mi hissettirmiştim? Değersiz, çaresiz...

-"Yemeği beraber yemek ister misiniz?" Elimle bizi izleyen Jennie'yi işaret ettim "arkadaşım da var."