Losted Loves //Chaelisa

7. BÖLÜM

Bölümü umarım beğenirsiniz
Keyifli okumalar...
...
Chaeyoung
Yaklaşık on dakikadır okulun önünde Lisa'yı bekliyordum. Buluşacağımız yere buradan gitmek istediğim için onu buraya çağırmıştım. Ancak geldiği falan yoktu.

Beklemekten çok sıkıldığım için onu aramak üzere telefonumu çıkarıyordum ki hızlı adımlarla yanıma doğru gelen Lisa'yı görmemle bu fikirden vazgeçtim.

Üzerindeki çiçekli elbiseyi süzdüm baştan aşağıya. O kadar çok yakışmıştı ki. Gözlerimi ondan alamıyordum. Bu kadar güzel olması haksızlıktı.

"Neden buradayız Chaeyoung? Sakın bana ders çalışalım falan deme!"

Kıkırdadım. "Sakin ol. Başka bir yere gideceğiz."

Kısaca geldiği yöne baktı "madem beni neden indirdin arabadan?"

-"Arabayla gitmek istemiyorum. Benim yöntemlerimle gideceğiz."

Boş boş yüzüme bakmaya başladı. "Otobüsle" diye cümleme devam ettiğimde bir aydınlanma yaşadı.

"Haa" duraksadı "gerek var mıydı? Giderdik işte arabayla."

Tek kaşımı kaldırdım "Bugünün planını ben yapıyorum sanıyordum?"

Lisa ile dün böyle anlaşmıştık. Bugünü ben planlayacaktım ve onu gerçekten hiç düşünmediği bir yere götürecektim.

"İyi" diye mırıldandı ve birden koluma girdi "gidelim madem."

Gülümsedim. Otobüs durağına doğru sessizce yürüyorduk ki bu sessizliğimizi bozmaya karar verdim.

-"Unutmadan tokanı vereyim."

Kısaca bana baktı "acelesi yok. Sonra da verirsin."

Omuz silktim "tamam o zaman."

Bana hava hoştu. Vermeyi unutursam bir gün daha fazladan buluşurduk. Bakışlarımı ondan çekip durağa yönlendirdiğimde binmemiz gereken otobüsü gördüm. Kaşlarımı çattım. Kaçıracaktık!

Kolumu Lisa'dan çektim ve onun şaşırmış bakışları altında elini tuttum sıkıca. Gözleri ellerimize kaydığı sırada ona seslendim. "Lisa."

Boş bakışlarını tekrardan bana çevirdiğinde "koşuyoruz!" dedim ve onu çekiştirerek koşmaya başladım.

"Chaeyoung!" diye anlamsızca mırıldandı ve nefes nefese kalmış bir şekilde devam etti konuşmaya. "Niye koşuyoruz?"

-"Çünkü otobüsü kaçıracağız!"

Ondan bir tepki almadan boştaki elim ile otobüse el yaptım ve bizi beklemesini sağladım. Nefes nefese otobüsün önünde durduk. Kapı açılmadan önce Lisa'ya döndüm. Onu bir otobüs için koşturttuğumdan somurtuyor olduğunu düşünüyordum ancak o yüzündeki kocaman gülümseme ile bana bakıyordu.

"Bunu hep yapsak ya biz."

Şaşkınlıkla onun otobüsün açılan kapısından içeriye binişini izledim. Hafifçe tebessüm ettim ve peşinden otobüse bindim.

Cüzdanını çıkardığını gördüğümde alayla güldüm. "Lisa, para geçmiyor."

Boş boş baktı yüzüme. Bu sırada otobüs çoktan harekete geçmişti. Cebimdeki otobüs kartını gösterdim ona.

-"Sen geç ben geliyorum."

Usulca başını salladı ve arkaya doğru yöneldi. "Öf oturacak yer de yok." Diye söylenişine güldüm. Elimdeki kartı cihaza iki kez okuttum ve arkasından onu takip ettim.