Hwang Hyunjin-jest na ostatnim roku w szkole średniej, lecz z powodu przeprowadzki musiał zmienić szkołę, poznał w szkole trójkę nowych przyjaciół.
Lee Felix-jest w drugiej klasie szkoły średniej, ma jednego przyjaciela beomgyu, są oni nazywani w sz...
Chan strasznie martwił się o Felixa, był w śpiączce już około trzy tygodnie. Mimo wszystko Chan, spowrotem dbał o siebie, może nie tak bardzo jak wcześniej, jednak wiedział, ze robi smutek tym swoim bliskim.
Aktualnie Chan, Hyunjin, Minho, Jisung i Jeongin, siedzieli w salonie w domu chana. Starali rozmawiać się z najstarszym na różne tematy, które nie miały nic związane z czarnowłosym, przypominali różne śmieszne sytuacje by chociaż na chwilę Chan miał Uśmiech na twarzy. Jednak na marne.. do momentu gdy telefon brazowowlosego, nie zadzwonił, był to nieznany numer, ale postanowił odebrać.
-Halo?-Powiedzial Chan.
-Yy rozmawiam z Panem Bang?-Spytal głos zza słuchawki.
-Tak tak to ja w czym mogę pomóc.
-Eh dzwonię z szpitala chodzi o pańskiego brata.....-Nie dokończył gdy zostało mu to przerwane.
-On żyje prawda?-Spytal Chan z nutką nadziei w głosie.
-Pański brat wybudził się z śpiączki jak wszystko pójdzie sprawnie badania i takie tam jeszcze dziś będzie mógł wyjść-Powiedział lekarz.
-O matko naprawdę?! Można go odwiedzić?-Spytal szczęśliwy chan.
-Jasne.
-Dziękuję do widzenia miłego dnia.
-Do widzenia wzajemnie.
Odłożył telefon na bok, spojrzał na przyjaciół z uśmiechem, którzy domyślali się chyba o co chodzi.
-Felix się wybudził!! Jedziemy do niego!-Krzyknal Chan. Każdy się ucieszył, szybkim krokiem ruszyli do auta Chana, Chan prowadził auto, a z boku jako pasażer siedział Hyunjin, a z tyłu Minho, Jisung, Jeongin. Nie dało się opisać radości starszego, cieszył się jak małe dziecko, które dostało lody w upalny dzień. Po dojechaniu na miejsce, od razu wysiedli z auta, wszedł do środka budynku, Chan podszedł do recepcjonistki z zapytaniem gdzie przebywa jego brat i takie tam, okazało się, że można wejść pojedynczo, więc jako pierwszy poszedł brązowowlosy. Starszy wszedł do środka, widok Felixa jakiego zastał łamał mu serce na tysiące kawałków , na nadgarstkach miał bandaże, był cały blady, zaniedbany. Podszedł bliżej czarnowłosego, kucnął obok niego, łapiąc go Lekko za dłoń.
-Przepraszam-Odpowiedział Felix, a z jego oczu wypłynęły łzy.
-Czemu? Co się stało?-Spytal starszy.
-Beomgyu i Eric... ktoś nagadał im że niby przyjaźnie się z niby tylko dla jarania i chlania mimo że to nie prawda i bez żadnego wyjaśnienia uznali że mają mnie dość i no a oni byli jedynymi przyjaciółmi z którymi mogłem być sobą-Powiedział Felix, bardziej się rozklejając. Chan wpadł na pranien pomysł, spojrzał na telefon Felixa, po czym na czarnowłosego.
-Czy pozwolisz że wezmę twój telefon i wyjaśnię z nimi tą sytuację?-Spytal Chan.
-Um no okej tylko proszę spokojnie kod to ******-Powiedzial czarnowłosy. Starszy sięgnął po telefon, wstał na równe nogi przytulić lekko Felixa, i udał się na korytarz, wcześniej uprzedzając, ze ktoś inny teraz go Odwiedzi.
Usiadł na jednym z szpitalnych krzeseł, odblokował Telefon, i wszedł w grupę z pozostałą dwojka.
Pojebki😻
Blondyna:Witam Z tej strony chan, brat Felixa jak wiecie. Chcę was tylko poinformować że zajebisci z was przyjaciele, uwierzyliście w jakieś gowno nie starając się nawet wyjaśnić tego z Felixem, Felix przez was miał próbę. Byliście jedynymi osobami przy których mógł być soba i wgl, a wy od tak piszecie, że gowno dla was znaczy. Z tej całej desperacji, załamania przedawkował lekki nasenne popijając to alkoholem pociął się, znalazłem go leżącego w wannie pełnej czerwonej wody od nadmiaru krwi, leżał 3 tygodnie w śpiączce, mu dalej na was zależy i zależało, skoro zaszedł aż tak daleko. Byłem pewny że mając po te 16 lub 17 lat macie chociaż trochę rozumu, jednak myliłem się i to bardzo.. Z poważaniem Chan.
Pokémon:Yy to jest jakiś nieśmieszny żart?
CzarnyGitarzysta:Niby brzmi realnie ale jakoś ciężko uwierzyć XD
Blondyna:W takim razie zapraszam do szpitala na ulicy gongy02. Bo mi się cierpliwość do was kończy
CzarnyGitarzysta:Wiesz co Eric nie wiem Jak ty ale ja mu Wsm wierzę.. Felix był zdolny do wszystkiego Po za tym obiecaliśmy sobie Że wszystko wyjaśniamy nawet najgorszą rzecz A my tak postąpiliśmy.
Pokémon:Masz trochę racji..
Blondyna:Uprzedzić lixa ze przychodzicie?
CzarnyGitarzysta:Na razie jednak nie przyjdziemy.. Trudno będzie w oczy spojrzeć mu Możesz go przeprosić od nas...
Pokémon:Rel...
Blondyna:Skoro sami zjebaliscie To sami będziecie przepraszać
Wyłączył telefon i schował do tylnej kieszeni spodni, okazało się, ze Felix ma teraz badania i takie tam, więc chan dostanie odpowiedź czy może jeszcze dziś wrócic do domu. Po ponad godzinie przyszedł lekarz, wziął na bok brązowowlosego.
-Felix może dziś wyjść z szpitala jednak przez dwa miesiące musi zażywać leki ograniczać większych sprawności i napewno żeby nie zażywał alkoholu i najlepiej ten nie palił nic co może zagrażać zdrowiu ponieważ wykryto w jego organizmie alkohol dobrze też byłoby gdyby dobrze się odżywiał przynajmniej dwa posiłki dziennie leki które trzeba kupić wypisane są na tej karteczce-Wytluamczyl lekarz wszystko, i podał karteczkę z lekami dla czarnowłosego. Chan tylko podziękował, i idąc za lekarzem wszedł do pomieszczenia gdzie leży Felix.
Po parunastu minutach, Chan Felix I Hyunjin, siedzieli w aucie starszego, pozostała trójka co wcześniej przyjechała z nimi poddała się czekaniu, aż skończą się badania. Po przyjechaniu do domu, Felix pierwsze co zrobił rzucił się na kanapę, miękką kanapę, na szpitalnym łóżku, szczebelki wbijały mu się w kości.
Trójką rozmawiali na przeróżne tematy przez około Godzinę, jednak czarnowłosy. Poszedł się umyć ogarnąć, i poszedł spać, bym zmęczony tym dniem, jedynie marzył o swoim ciepłym, miękkim łóżku.
______________
Eloel
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
