09 : Babam

3.4K 79 1
                                    

Hiçbir zaman dertsiz kalmadı gönlüm
Bir çift gözden, bir yapraktan, bir kuştan.
Daima daha taze,
Daima yeni baştan..

____________________________________________

-" Bade!"

Babamın gür sesi beni ayağa fırlatmıştı . Adnan amca da benimle eş zamanlı ayağa kalktı . Benden bir adım ileriye giderek koluyla beni arkasına çekti .

Anlaşılan babamın öfkesinin tadına bakacaktım . Normalden daha fazla sinirlendiği zamanlarda alt dudağını ısırırdı . Şu anda olduğu gibi ! Direkt bu odaya girip bağırmaya başlamıştı . Ona haber vermedim lakin yinede beni gördüğü için şaşırmamıştı . Belli ki biri benim buraya geldiğimi babama uçurmuş . Burada odada olduğumu zaten bilerek açmıştı o kapıyı .

Ben Adnan amcanın sağında babamın mimikleriyle ilgilenirken Savaş bir kaç adım atarak odaya tamamen girmişti .Hadi ben babamın şirketindeyim de bu adamın ne işi vardı burada ? Ben kendi şirketime gelirken babamdan izin almak zorunda kalan biriyken , babam neden bir hiç kimseyle birlikte buraya giriyordu ? Hemde üstünde hiç bir şey yok !

Babamın Savaşla ne işi vardı ? Kafamda bir sürü soru kendine yer edinirken babam dördüncü kez " Ne işin var burada " diye sordu . Adnan amca sakinleştirmek adına , yatıştırıcı bir sesle " sakin ol Ramiz " dedi . Babamın sakin olmak gibi bir isteği yoktu .

-" Seni ilgilendirmez Adnan . Çekil aramızdan."

Babam artık bana sinirli değildi . Yani en azından sadece bana değildi . Şu an önüne gelen herkese bağırıp çağıracak gibiydi . Adnan amca dahil .

-" Kızı korkutuyorsun ."

Babam içeriye girdiğinden beri hiç konusmamıştım . Hayır... hayır . Adnan amcanın dediği gibi korktuğumfan falan değil . Aslında babamın en basit konuda bile karşısındakine bir hiçmiş gibi davranması oldum olası beni sadece üzerdi .

-" Baba ! "

Kollarımı iki yana açtım. Nerede ve kiminle birlikte olduğumu anlaması gerekiyordu . "Burası senin şirketin ve sende benim babamsın ! Buraya işim olduğu için gelmek zorunda değilim ."

Nihayet konuşmayı başardığım için kendimi tebrik ediyorum . Biraz geç de olsa idare eder . Babam işaret parmağını kaldırıp bir çocuk azarlama edasıyla tekrar konuştu .

-" Bana bağırma! Evet burası benim şirketim ve kızım dahil kimin gelip gideceğine ben karar veririm . Benden habersiz gelmeni yasaklıyorum ."

Bana bağırma diyordu ama kendisinin sesini neredeyse bütün şirket duyacaktı .

Ben babamın bağırış çağırışı içinde dolan gözlerimle yerimde kala kalırken Savaş ne mi yaptı ? Güldü ; O piç gülüşü dudaklarını süsledi ve gamzeleri hiç olmayacak kadar yanaklarını içine çekti . O boşlukta boğulasıca ! Allah'tan babam Savaşın çıplak bedeni ve sessiz gülüşü sırasında benim ona odaklanamadığımı anlayıp Savaşa döndü .

-" Senin hala burada ne işin var . Hemen çık ve üstüne bir şeyler giy . ".

İyi olmuş pislik herif .

Savaşın alay eden yüz ifadesi bir anda ciddileşip bakışlarına siyahı ekledi . Ona kaşlarını çatıp bakmak yakışmıyordu . Yapılı vücudu bile bu bakışlar altında onu yakışıklı yapmıyordu . Çok çirkin bir şey oluyordu .Zaten çirkindi daha da çirkin oluyordu .

MANİLYA +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin