Burning Flames

9. Bölüm

Unutma aşk geçiçidir ama ihanet kalıcıdır,

Size yağmurda şemsiye ile gelirse arkanıza bakmadan kaçın çünkü elindeki bir şemsiye değil bir zincirdir sizi kendime bağlayıp mahkum etmek ister,

Bunu unutma ben unuttum sen unutma.

Yağmurda bana doğru gelen yabancıyla göz göze geldik. Elinde bir şemsiye vardı ve aceleyle bana geliyordu. Yanıma geldiğinde derin derin nefes aldı sanki  yanıma gelmek için uzun süre koşmuş gibi. Gülümseyerek bana baktı gömleği ıslanmıştı ama sanki benim ıslanmamdan korkuyormuş gibi  şemsiyeyle beni korudu.

"Bayan Todoroki, sonuda karşılaşabildik."

"Üzgünüm ama sizi çıkaramadım?"

"Sorun değil, Ben Diego Clyde."

Beyaz ıslak saçlarını geriye itti ve lavanta rengi gözlerini ortaya çıkardı. Lavanta rengi esrarengiz nadide gözler ona yakışıyordu.

"Bay Clyde tanıştığımıza memnun oldum."

Gülümseyerek söylediğim şeyler onu memnun etmişcesine gülümsedi. Elimin üzerine nazikçe bir öpücük kondurdu.

"Böyle güzel bir leydi yalnız başına yürümemeli."

"Neden?"

"Çünkü güzel leydinin bir sürü takipçisi var."

"Kendimi koruyabilirim Bay Clyde ."

"Güzel leydi biraz inatçı ama aslında yalnız."

"Yalnız? Hayır Bay Clyde ben yalnız değilim aksine kafamın içi oldukça kalabalık.."

"Belki de bir arkadaşa ihtiyacınız vardır o sesleri susturan?"

"Clyde ailesinin genlerinde gevezelik var anlaşılan."

"Clyde ailesi değer verdiği kişiler için geveze olabilir leydim."

"Tanımadıkları kişiler içinde bu geçerli mi?"

"Sadece siz leydim, sadece siz böyle bir ilgiye layıksınız.."

"Fazla inatçıyız sanırım."

Kafasını salladı ve elimi tutup ikimizi şemsiyenin altına aldı ve koşmaya başladık.

"Bay Clyde ne yapıyorsunuz? Derhal elimi bırakın."

"Sizi eve bırakmalıyım leydim, soğukta hasta olmak istiyorsanız başka tabi.."

"Evimin nerede olduğunu bilmiyorsun bile.."

"Sorun değil leydim bana yolu gösterir her zaman gösteririm.."

Gülümseyerek söylediği sözleri hiç unutmadım. Keşke unutabilseydim.

Benim tarif etmemle eve doğru yola koyulduk. Eve geldiğimizde hafifçe gülümsedi ve şemsiyeyi bana uzattı.
Uzattığışemsiyeyi tedirginlikle aldım.

"Kendinize iyi bakın leydim."

Tam gidecekken elini tuttum ve bana bakmasını sağladım. Kendi yaptığıma ben bile şaşırırken onun şaşırması bi hayli normaldi.

"Yağmur yağıyor,yakında fırtına çıkabilir dikkatli olun Bay Clyde."

Tam bir şey söyliyecekken durdu ve gülümsedi kapıyı işaret etti oraya baktığımda babamın bizi izlediğini gördüm. Elime nazikçe bir öpücük kondurdu ve gitmeye hazırlanırken eline şemsiyeyi tutuşturdum.

"Bana eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim Bay Clyde."

İkimizde farklı yollara gittik keşke yollarımız kesişmeseydi. Keşke...