CAPITULO OTSO

23 3 0
                                    










GUEST





Nagising ako sa isang malakas na tunog na nanggagaling mula sa labas ng bahay. Ulan na malakas na may halong malalakas na kidlat. Tumayo ako't tiningnan ang sugat ko na ngayon ay nakabenda na. Malinis na din yung kwarto ngunit wala na yung Vanity mirror at mga basag-basag... hindi na din nila ito pinalitan. Wala na din dugo sa higaan ko at gayon din ang damit ko. Sino kayang nagpalit sa akin? Napangiwi ako. Why does it even matter? Wala na akong pake.


Madilim ang paligid at malamig din ang gabi. Tanging ang ilaw lang ng buwan na natatakpan ng mga ulap ang ilaw na napasok sa kwarto ko. Tumayo ako't pinatay ang aircon at binuhay ang ilaw dahilan para makita ko ang pagkain sa may table ko na nakabalot sa plastic wrap at mat sticky note na nakadikit.


'What happened, darling?'


"It's you that happened..." bulong ko na may halong galit sa boses ko.


He is a criminal, of course he is a manipulative womanizer.


"C'est une espionne... un ennemi."


I'm just a part of his games. A part on his plan to evade our organizations and life. Huwag ka magpapadala sa mga taong ganiyan, Black. You're better than this.


Hindi ko kinain ang pagkain na ini-handa ngayon, wala akong gana. Nakaupo lang ako sa higaan habang tahimik na nakikinig sa ulan at mga kidlat na dumadagundong na nagpapaalala sa akin ng kaniyang boses sa tuwing siya ay nagagalit o naiinis.


"So, hindi pala siya seryoso sa magcoconfort sa akin nung nakaraan?" I talked to myself. "I'm so fool to believe that he really cares." I bit my lips as I remember that night on how he kissed my forehead down to my neck and hugged me tightly as if I'm his and he's mine.


I'm so dumb.


A faint knock echoed in my ears.


"Can I come in?"


Biglang bumilis ang tibok ng puso ko hearing his voice and how he said those words that I am just a spy and an enemy for him.


I didn't answer, instead I waited for his next move.


"Darling, you heard us didn't you?" his soft voice tickles my tummy and my brain did nothing but to remind me of what he said earlier.


I didn't dare to answer.


"Can you please answer me? I know you're awake. I can hear you breathing." patuloy pa din siya sa pagsasalita.


Sinusuyo niya ba ako?


"Oo! Tama 'yan, ganiyan nga, Kuya." I stopped breathing for a moment hearing Malacoda's voice. Tinuturuan niya ba yung Kuya niya? A Mafia boss seeking for advice sa kaniyang mismong kapatid na babae?


"Ich glaube, sie schläft noch." sagot ni Acheron na ang ibig sabihin ay 'I think she's asleep'


"Ich weiß, dass sie jetzt nicht schläft, sei nicht dumm!" pabulong ngunit sapat na para marinig ko kahit malakas pa din ang tunog ng ulan na ang ibig sabihin ay alam niya daw na hindi ako tulog at 'wag daw maging torpe.


"I'm sorry, Black. I didn't mean to hurt you." Acheron said in a soft voice.


Tumayo ako para lumapit sa pintuan at sumandal dito.


"Keep going, Kuya." nakinig ko pang pagsusulsol ni Malacoda sa Kuya niya.


"The one I've been talking to earlier, she's a daughter of someone important to me."


Agent Black: Lovely Madness (The Agents: Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon