Agent Black: Lovely Madness (The Agents: Series #1)

CAPITULO TREINTA

PLAN

I refused to meet her. 

I refused to even go out of my room even when I'm asked to. Hindi ko alam kung anong dapat na maramdaman ko. Bakit ang bilis ng pangyayari? Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa ngayon. I'm lost and don't know what to even do! Kinwento sa akin lahat ni Seidon ang kinwento sa kaniya ni Zeus na mga nangyari. It's the Gradano's fault—but they don't know how did that happened. Si Flaire, she's all alright daw. Olya took care of her and she's okay. No bruises and such! In Flaire's part, she said daw na she's just held captive but they never harmed her. 

Why would the Gradano do that? Anong ginawa sa kanila ng Urbano? Biglang naalala ko yung isa sa Gradano na tinorture ko. Paano kung alam niya ang lahat? Kaso paano siya sasagot kung pinatanggal ko ang dila niya? Putangina! Hindi ko na dapat ito iniisip pa't si Acheron na ang bahala sa lahat. Isang utos ko lang naman na patayin ang Gradanong iyon ay susundin nila ay—teka... Flaire's here na nga pala and I'm no longer his.

"Nasaan si Black?!" napatayo ako sa bulyaw ni Malacoda.

"Malacoda, she doesn't want to get out of her room." boses iyon ni Acheron.

Their voices are so faint that I can't actually hear them talking but I can understand a little bit naman. I forgot, this is the Urbano's Hacienda; meaning, they owned this and not only Acheron but lahat sila. 

"Yes, Acheron... you know why?" tumigil ito sa pagsasalita pero bigla niyang sinundan. "Because you fucking messed up, Acheron. You fucked up!" nakakinig ako ng malakas na paglagabog.

Putangina! Sinuntok ba ni Acheron si Malacoda? Binuksan ko ang pinto at dali-daling hinanap kung saan nanggagaling ang ingay na iyon. Sa sobrang laki ng lugar ay hindi ko alam kung saan nanggagaling iyon. Nilibot ko ang paningin ko sa paligid at ganoon din sa 1st floor pero wala doon ang ingay. Patuloy na naglalagabog ang mga gamit-gamit. Shit! Nagagawang saktan ni Acheron ang kaniyang kapatid?

Pababa na sana ako ng 1st floor nang may nakita akong nakatalikod na babae dahilan ng pagtigil ko. Mahaba ang buhok nito at wavy unlike sa akin na curly talaga. She's wearing a yellow bow that suits her yellow dress. Hindi siya ganoon katangkad at wari ko'y mas matangkad pa din ako sa kaniya. 

Hindi ako makapagsalita no matter how hard I want to call her name but I can't. Nagtatalo ang guilt at sakit sa utak ko habang pinagmamasdan ang kaniyang likuran. Siya yung taong ipinagkait sa akin na makasama ko, pinaghiwalay kami...  

"I know you're here, Arpina... my baby sister."

My baby sister...

Napaupo ako sa hagdan nang bigla siyang humarap sa akin. She's smiling ear to ear with her teary eyes looking in mine...

"M-my baby sister..." tumakbo ito kung nasasaan ako't niyakap ako ng mahigpit.