Satang'ın Ağzından;
Yaşam ve ölüm arasinda olan zaman diliminde bir sürü şeyler yaşarız ama ben artık yaşamak istemiyorum, ben artık güçlü gibi görünmek istemiyorum, ben çok yoruldum, ben nefes almaktan yoruldum. Winny, phuwin ve pond hepsi hayatıma girip beni mutlu eden meleklerim benim birde o çocuk işte neyse artık pek bi' önemi yok zaten çünkü ben gözlerimi son kez yumacağim bugün ve bir daha da açmayacağım... Kendimi öyle uçurumdan falan atmam veya ilaç kullanmam. Kendimi parçalayarak yani keserek vücudum kanayarak öldüreceğim, bu zamana kadar hep içim kan ağladı ve bunu bir kaç kişi dışında kimse görmedi şimdi ise ben dışımı kanatacağım ve görmek istemeseler bile görmek zorunda kalacaklar.
Yazar'ın Ağzından;
Satang bir cam parçası ile her yerini keser. Satang kanlar içinde sonsuz bir uykuya dalar...
Winny'in Ağzından;
Gidersem peşinden gittim diye rahatsız olmur mu ki acaba? Ama gideli yaklaşık 3 saat oldu ve haber bile vermedi off. Gidip iyi olup olmadığını kontrol edeyim sonra gerisini düşünürüm şuan önemli olan onun iyi olması. Satang'in evine gittim kapıyı çaldım ama kimse açmadığı için pencerenin önüne geldim ama gördüğüm manzara ile kalbim durdu, satang kanlar içinde yerde uzanıyordu... Koşarak kapının önüne geldim ve kapıyı son gücümle kırdım. Hemen ambulansı aradim ve nabzina baktım, nabzı çok yavaş atıyordu. Ne yapacağımı bilemedim ambulansi bekledim ve 10 dakika sonra ambulans geldi, hastaneye yetişir yetişmez satang'ı ameliyat'a aldılar. Pond ve phuwin'i arayıp haber vermem gerekiyordu ama bunu onlara nasıl söyleyebilirdim ki...
Phuwin'in Ağzından;
Evde satang ve winny'i beklerken ağaç olmuştuk resmen ve birazda endişelendik çünkü ikisinden de haber alamıyorduk. Aradan yaklaşık yarım saat geçti tam satang'in evine gidiyorduk ki telefonum çaldı,
(Hemşire) "Phuwin bey ile mi görüşüyorum?"
(Phuwin) "Evet ama winny'in telefonunun sizde ne işi var ve siz kimsiniz?"
(Hemşire) "Ben ***** hastanesinde hemşireyim"
(Phuwin) "Hastene mi? Kime ne oldu?"
(Hemşire) "Satang bey şuan ameliyatta onu getiren winny bey de kötü durumda kriz geçirdiği için sakinletirici vererek uyutmak zorunda kaldık. Doktorumuz da bir yakını aramamı söyledi bende sizi aradım çünkü kendisi not bırakmış winny bey, pond ya da phuwin'i arayın birşey olursa diye."
(Phuwin) "Tamam biz hemen geliyoruz, teşekürler"
Phuwin'in Ağzından;
Telefonu kapatır kapatmaz hemen hastaneye gittik, yolda pond'a herşeyi anlattım ve nerdeyse kaza yapacaktı o derece berbat haldeydik ama neyse ki sağ salim hastaneye gittik ve hemen bilgi alıp doktoru bekledik. Doktordan önce hemşire geldi ve bizde hemen yanına koştuk,
(Pond) "Satang iyi mi? Neyi var? Neden getirildi hastaneye? Winny nasıl?"
(Phuwin) "İkiside iyi deyin lütfen hemşire hanım"
(Hemşire) "Sakin olun, winny bey şuan normal oda da uyuyor yani onu görebilirsiniz, satang bey de getirildiğinde her yeri kesikler içindeydi çok kan kaybetmiş durumdaydı neyse ki ameliyat başarılı geçti ama yoğun bakımda şuan göremezsiniz maalesef"
(Phuwin) "Kesikler içinde?"
(Pond) "NASİL OLMUS PEKİ O KESİKLERR??!!"
(Hemşire) "Ya biri tarafindan yapılmıştır ya da..."
(Pond) "YA DAA!?"
(Hemşire) "Ya da intihar girişiminde bulunmuştur, üzgünüm geçmiş olsun"
(Pond) "İNTİHAR GİRİŞİMİ Mİ DEDİ O??!!"
(Phuwin) "Pond sakin olur musun lütfen? Bak bağırma hastanedeyiz"
(Pond) "PHUWİN BAK-"
(Phuwin) "POND BAK SENİ ANLIYORUM İNAN BANA BENİM CANIM SENİKİYLE AYNI ŞEKİLDE YANİYOR AMA DIŞA VURAMİYORUM ÖZÜR DİLERİM... LÜTFEN SAKİN OLALİM LÜTFEN"
(Pond) "Ben... Tamam winny ve satang iyi olana kadar sakin olalım"
~Aradan 3 saat geçer ve winny uyanır ki pond ve phuwin, winny'in başında bekliyorlardır~
(Winny) "Satang nasıl? İyi mi? Ameliyat nasıl geçti? BİRŞEY SÖYLESENİZEE!!"
(Phuwin) "Ameliyat iyi geçmiş ama-"
(Winny) "Ne ama? Hadi gidelim satang'ı görelim"
(Pond) "Şuan yoğun bakımda o yüzden normal odaya alınana kadar görmeyiz maalesef"
(Winny) Huh... Peki ne zaman normal odaya alınacak?"
(Phuwin) "Bilmiyoruz bizde"
(Pond) "Ama merak etme satang iyi olacak"
(Winny) "Evet olacak ve olmak da zorunda yoksa dünyayı yerinden oyantirim kimseyi sağ bırakmam"
~2 gün sonra satang hâlâ yoğun bakımdadır.~
(Winny) "2 gün oldu satang hâlâ tepkisiz bir şekilde orda yatıyor artık ciddi anlamda korkuyorum, iyi olduğuna emin miyiz?"
(Phuwin) "Winny kötü düşünme ve pond sende lütfen emin olun satang dayanıklı biri"
(Pond) "Evet ama satang dayanıklı olmaya mecbur bırakıldı ve şuan eğer bu bir intihar girişimi ise ki lütfen olmasin tekrar ayni seyler olmasini istemiyorum yani kendini bırakabilir"
(Winny) "Neler oldu ki?"
(Pond) "Satang bi' kaç kere daha intihar girişiminde bulundu önceden de söylediğim gibi, her intihar girişimi sonrası iyileştikten sonra krizler geçirdi, bana onu kurtardığım için kızdı, 1 ay boyunca zorla yemek yedirirdim. Satang çok dayanıklı ama aynı zaman da çok da kırılgan biri..."
Phuwin'in Ağzından;
Bunları duyduktan sonra o kadar doldum ki pond'a sarıldım ve ağladım, genelde duygularımı dışa vuramam bu yüzden soğuk, itici, duygusuz olarak nitelendirir herkes beni ama pond bana bunları hiç söylemedi aksine benim gibi birine hep açık duygularıyla yaklaştı ve asla geri çekilmedi. Herşey o kadar üst üste gelmişti ki artık bu son noktayı herhalde o yüzden kendimi bıraktım ve pond da bana sarılıp beni sakinleştirmeye çalıştı. Ama winny şuan onun da buna ihtiyacı vardı ama satang burada değildi... Pond ve ben winny'e gidip sarıldık ve winny bile artık dayanamamış olacaktı ki gözlerinden yaşlar süzülüyordu...
Winny'in Ağzından;
Aradan 3 gün daha geçmişti ve hiç birimiz nerdeyse hiç yemek yemiyor, uyumuyor ve su bile içmiyorduk o kadar berbat haldeydik ki tek umudumuz satang'ın uyanması ve bize tekrar tatlı tatlı konuşmasını dinlemekti, satang benim hayatımdı ama şuan hatta kaç gündür hayatım gözlerimin önünde tükeniyordu... Ben satang'ın saçının teline dokunmaya kıyamam, satang rahatsız olmasın diye kelimelerimi ve hareketlerimi dikkatli seçerim. Satang'ın uyanmadığı her salise benim nefesim git gide azalıyor ve ölmekten beter oluyorum. Satang sana yalvarırım geri dön artık, canımı bile veririm ama geri dön...
"..."
