Oy verip yorum yaparsanız çok sevinirimm.💗
Keyifli okumalarrr.
Hala hastanedeydik. Birden hastane odasının kapısı açıldı "Asena!" İçeri giren Yazgı ve Kumsal'dan başkası değildi. İkiside telaşla yanıma geldi.Yazgı elimi tuttu ve "Asena seni çok merak ettik" dedi. Kumsal'da diğer tarafıma geçip "Buraya gelene kadar çok korktuk" dedi.
"Tamam sakin olun. İyiyim bir şeyim yok" ikiside bana baktı ve sonra bana sarılınca bende onlara karşılık verdim.
"Tamam yeter hastayı yormayalım"
Yazgı, Doruk'a baktı ve "Sen misin doktor?" Dedi.
Doruk da gıcık etmek için "Evet benim doktor" deyince gülümsedim ve "Gerçekten bunu mu tartışacaksınız?" Dedim.🌙
Bir saat sonra hastaneden çıktık ve Ayaz bizi eve bıraktı. Ben arabadan inmeden hemen gelip beni indirdi. Ayaz'a baktım ve "Kendim inebilirdim" dedim. O da bana baktı ve "Sen teşekkür etmek nedir bilmez misin Rapunzel?" Dedi. Gülümsedim. O da bana karşılık verdi.
Tam eve girecekken aklıma bir şey takıldı ve hemen geri Ayaz'ın yanına giderek "Sana bir şey sorcam" dedim.
"Sor"
"Kapımın önündeki araçlar senin mi"
"Bu kadar çabuk fark edeceğini düşünmemiştim"
"Yani senin"
"Evet"
"Neden buradalar peki?"
"Asena sana her şeyi anlatacağım ama bugün değil. Sadece şunu bil her şey senin güvenliğin için."Diretmeden Ayaz'a öylece baktım. Daha sonra Ayaz arabaya bindi ve gitti. Bende eve girdim.
"İki saattir ne konuşuyorsunuz kanka?"
"Boşver Yazgı. Ben çok yorgunum biraz yatıcam zaten yarın Cumartesi sizde yatın yorulmuşsunuzdur"
"Tamam Asenam sen git dinlen"
Yazgı'ya gülümsedim ve merdivenleri çıkıp odama girdim. Hemen üstümü çıkarıp rahat bir şeyler giydim ve yatağıma uzandım. Çok geçmeden uykuya daldım.Yatağımdan kalktığımda direk saate baktım. Saat 12.30'du. Çok fazla uyumuştum. Hemen altıma dizimin üstünde beyaz bir etek, üstüme ise kısa mavi bir gömlek giydim.
Aşağı indiğimde Yazgı ve Kumsal kahvaltıyı hazırlamıştı bile. Hatta Doruk yemeye başlamıştı. Kumsal Doruk'a bağırarak "Ayı. İnsan bizi bekler" dedi.
"Ya ne yapayım kızım. Açım ben"Gülerek yanlarına gittim. "Günaydın"
"Günaydın Asenam. İyi uyudun mu?"
"Evet de beni niye kaldırmadınız Yazgı"
"Dinlen diye kaldırmadık. Dün baya yoruldun çünkü. Neyse hadi kahvaltımızı yapalım ben iyice acıktım."
Dördümüzde sohbet ederek kahvaltımızı yaptık. Sonra içeri geçip oturduk. Birden telefonuma mesaj geldi.0505*******
"Hazırlan Rapunzel seni almaya geliyorum"
Bu Ayaz'dı. Numaramı nerden almıştı?
Bende hemen ona yazmaya başladım.
"Nereye gidicez?"
Hemen cevap verdi.
"Önemi var mı?"
Tam o sırada kapı çaldı. Kapıyı açtığımda Ayaz tam karşımda duruyordu.
"Sen hazırsın zaten hadi gidelim"
"Nereye gideceğiz ki Ayaz?"
Ayaz bana cevap vermeden"Hadi seni arabada bekliyorum" deyip arabanın yanına gitti.Doruk "Kim geldi Asena?" Diye sordu.
Doruk'a döndüm ve "Ayaz beni bir yere götürecekmiş ben çıkıyorum" dedim.
"Tamam biz evdeyiz"
"Tamam görüşürüz" deyip evden çıktım.Ayaz'ın arabasına bindiğimde sorgulayan gözlerle ona bakıyordum. Ayaz bana döndü ve bir süre beni inceledi. "Yine her zaman ki gibi çok güzel olmuşsun"
Şaşırmıştım çünkü Ayaz ilk defa bana iltifat ediyordu. Konu ile alakasız "Nereye gideceğimizi söyleyecek misin?"
"Benim evime"
"Ne?"
"Duydun"
"Neden?"
"Şimdi sana her şeyi anlatacağım"
Merakla Ayaz'ı dinlemeye başladım.
"Ben bir örgütün lideriyim sen buna istersen mafya de istersen başka bir şey ama merak etme kötü işlerle uğraşan biri değiliz. Kötü işlerle uğraşan kişileri cezalandırıyoruz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay Işığı
RandomBir kolyenin hayatımı değiştireceğini bilemezdim. Artık gerçekler ağır gelmeye başlamıştı. Ben Asena Ateş. Bu gerçeklere asla boyun eğmeyeceğim. Düştüğümde kendim kalkacak başkalarından yardım istemeyecektim. Hak edene hak ettiği gibi davaranacak, b...