News for Love (series #1)

CHAPTER 04

"Roland Montes, but you can call me tito Rand." sabi nya at binitawan ang kamay ko.

"LJ nalang po." I slightly laugh.

"Oh anak, magsisimula na kayo sa klase. Pumunta na kayo roon. At ako'y aalis na" maghawi ng daddy nya sa buhok ni Allaire.

"Sige Dad, Bye! Loveu!" Allaire Kissed her dadvs cheek.

Mukhang okay naman ang relasyon nya sa daddy nya. Siguro yung naikwento nya ay ang relasyon nya sa mommy nya. Nakakaawa naman sya, pero atleast may daddy sya. How I wished i have one too.

Hindi kami nagka-chikahan nina Deiah, kasi pumasok na agad sila. Pagkatapos magpaalam ni Allaire sa Dad nya ay pumunta na kami sa room namin.

"Mukhang Okay lang naman kayo ng daddy mo ah?" tanong ko sakanya.

"uhm...yeah, si mommy lang talaga" she laughed awkwardly. Naikwento nya saakin na hindi maganda ang relasyon nya sa mommy nya. Kasi palagi nalang daw syang nai-kokompara kay Ella.

Bakit nga ba? Hindi lang naman si Allaire ang nakakatanggap ng comparison sa kapwa nya eh. Ako din, tayo din. Pero bakit nga ba tayo naico-compare sa ibang tao? Hindi paba tayo sapat? Gaya nga sa kanta, 'I did my best, but my best wasn't good enough' kailan kaya marerealize ng mga taong nangongongpare na we did our very best. But how come it's not still good enough?

"Okay lang yan, ang importante nanduon parin ang daddy mo. Tsaka, hindi lahat ng bata nabibiyayaan ng ama, katulad ko. Kaya, ikaw maging masaya ka nalang dahil may tatay ka. Kumpleto ang family mo-"

"Kumpleto nga, pero parang si dad lang yung magulang ko eh. Parang si dad lang yung nagpalaki sakin. Hindi ba'ko deserving sa pagmamahal ni mom?" i saw water is building up in her eyes.

"Alam mo, marerealize din ng mommy mo yung hirap mo. At alam kung darating at darating ang panahon na makikita nya ang worth mo. Hintayin molang ang araw na yun" advice ko sakanya.

"Kailan pa kaya yung araw na yun? Sa matanda na ako?" biro nya.

"Siguro" biro ko din.

Nandito na kami sa room at ayun, hindi parin nagbago. Maingay. Parang palengke lang, away duon, may mga landian ng magjowa, may mga girly, may mga nagre-restling. May nag ju-jumping rope pa! Pero kahit maingay tong section nato, mahal ko 'to. At mamimiss ko din.

"Seat properly!" bulyaw ni Mrs. Sylvia. Sya kasi ang adviser namin.

Umupo na kami ni Allaire sa mg upuan namin, magkatabi lang kaming dalawa kaya kami close.

"Jusko! Magra-graduate nalang kayo! Ang iingay nyo pa! Pwede ba, e-gift nyo nalang saamin mga teacher ang tahimik na room, yung hindi parang palenke! Utang na loob! Gra-graduate na kayo! Magbagong-buhay na kayo!" bulyaw sa amin Ni Maam.

At ayun, nagsimula ng magsermon si maam. More than 20 minutes syang nagsesermon araw-araw dahil sa kaingayan namin. O diba, sinayang lang namin ang 20minutes bago magsimula sa klase.

Nagsimula na ang klase, ano ba ginagawa sa school? Kundi mag-aral ng mag-aral, yun lang ang ikot ng mundo dito sa skwela.

Lunch break na, at hindi na ako uuwi sa bahay para kumain. Dito nalang sa school, para makapag tipid sa pera. Sina Deiah, Chelsea at Janna ang palagi kung kasama. Pero kami nalang ni ni Deiah at Chelsea ang kakain ngayon, May emergency daw si Janna sa bahay nila.

Tahimik lang kaming kumakain tatlo, ang weird nga eh. Ang tahimik namin. Yung usual kasi ay kami yung napakaingay dito sa cafeteria. Pero nangingibago ako sa araw nato.

"Anyare? May problema ba kayo?" tanong ko sakanilang dalawa.

Napansin kung bumuntong-hininga si Deiah sa sinabi ko. May problema ba sya?

"Ikaw kasi eh....hindi kana namamansin. Palagi kana lamg duon kay Allaire. Ayaw mona ba saamin?" silang dalawa ang nagsabi nun at tumawa ako.

"Oh? Ano nakakatawa roon?" tanong ni Chel saakin.

"Grabe kayo! Akala ko kung ano yung problema nyo! Pinakaba nyo heart ko ah! Pero grabe! Ang mature nyo!" tumatawa kung saad.

"Bakit? Hindi lang naman to kung ano ang problemang toh eh. May pinagsamahan kaya tayo" si Deiah.

"Correct" pag agree naman ni Chel.

"Alam nyo guys, kahit naman hindi na tayo yung palaging magkasama eh kayo parin naman eh. At hinding-hindi yun magbabago!" sabi ko sakanila.