It's 4:30 in the afternoon. At hindi ko pa feel ang umuwi, kaya pumunta na muna ako sa dalampasigan malapit sa school namin. Baka makita ko ng slight ang sunset duon. Kadalasan kasi ay five ng hapon mas makikita ang sunset. Makikita mo talaga ang kadilawan at kagandahan nito.
Nilasap ko at pinapakiramdaman ko ang hangin sa paligid ko dahil sa sobra itong presko. I can say that this place is paradise.
"Ganda naman" nagulat ako nang may nagsalita sa likuran ko at nilingon ko naman kung saa'ng gawi ang boses na iyon.
"Anong ginagawa mo rito?" tanong ko sakanya. Well, sya lang naman ang kinababaliwan ng lahat ng babae sa campus namin. Maliban lang saakin.
"You're flustered" pagbibiro nya na sya namang nagpa-iwas saakin ng tingin.
Wala naman talaga akong gusto sakanya. Bakit? Masama bang umiwas pag nakakafeel na awkward?
"Asa" diretsyahan kung sabat.
"Yes, asa talaga ako. Sino ba namang hindi magakakagusto saakin, sa kabila ng kagwapohan ko." mayabang nyang sinabi.
"Ano ba kasing ginagawa mo rito?" tanong ko ulit sakanya.
"Dito ako tumatambay pag may problema kami sa bahay namin" sagot nya at may inilabas na camera sa bag nya.
Mukhang mamahalin ito. Tansya ko'y 10k yun pataas. At mukha din naman itong branded.
"Kung hindi mo mamasamain, ano yung problema nyo?" tanong ko.
It's on him if he answer my question or just leave it blank.
"Minamasama ko" diretsyahan nyang sagot at kumuha na ng pictures sa sunset.
Well, okay lang naman ako sa sagot nya. At baka masyadong pribado ang rason nya.
Umupo ako sa buhanginan at nung natapos nya ang pag kuha ng litrato sa sunset ay sumunod din sya saakin. Pero hindi ko sya pinansin, bagkos ay tumingin lang ako sa sunset. I realized that god is very talented and skillful to create and draw the nature. God's creation.
"Do I have to introduce myself to you?" tanong nya at tumango ako.
"Zade Dylan Manansala the heartrob of almost in the whole philippines" mayabang nyang sagot
"Kilala naman kita eh. Gusto kolang manggaling sayo" explain ko.
"Aysus, sabihin mo, gusto molang marinig ang angelic voice ko" feeling naman nito.
"Feeling ka"
"Di, nagjo-joke lang naman ako"
"By the way, Anong grade kana?" tanong nya at sumenyas ako ng '12'
"Name?" tanong nya ulit.
"Bio data kaba? Bakit andami mong tanong" sabi ko.
"Nagtatanong lang eh" sagot nya naman.
"Leijah Jamir Cruz, HUMSS student."
Biglang may dumating na ice cream vendor. Kaya napatitig nalang talaga ako sa ice cream. Wala pa kasing budget, kaya ayan. Pass na muna.
"Tara, ice cream tayo" anyaya nya.
"Wala akong budget eh. Ikaw nalang" sana naman manglibre 'tong lalaking 'to. Mayaman kaya to.
"Libre ko" hinila nya nalang ako at ayun. Nilibre nya ako.
Chocolate ice cream ang pinili ko kasi favorite ko yun. Vanilla naman sakanya, halatang anak-mayaman talaga.
"Salamat dito ah. Promise babawi ako sayo" saad ko.
Padilim nadin at uuwi na'ko. Baka wala ng bus o jeep na pumaparada ngayon. Aalis na sana ako ng bigla syang nagsalita.
"Ihahatid na kita sa inyo" sabi nya at hinawakan ang kamay ko.
It sent me a million of electricity, para bang may kumuryente sa aming dalawa na nagtitigan kami. And i felt some...
Butterflies.
"S-sige" ano ba'yan! Bakit ba ako nauutal?! Relax LJ! Ihahatid kalang nya, hindi ka jojowain or something. Uy, assuming si beshy! Panira talaga tong puso ko oh!
"Relax, ihahatid lang kita. And i will make sure na maihahatid kita sa inyo ng matiwasay" he gave a baby look. Papogi yan? Jusko naman.
"Tara na." saad ko kusang bumitaw sa kamay nya. At nagtungo sa direksyon kung nasaan ang sasakyan nya.
Akmang bubuksan ko na sana ang pinto ng sasakyan nya ay hindi ko mabuksan!
"Wow. Feeling may-ari ng sasakyan ah" he chuckled. Ang init-init na ng pisngi ko putek! Na realize kung sakanya pala to. Tama sya, feeling talaga ako.
Lumapit sya at may pinindot syang car remote para ma unlock ang sasakyan. Humarap ako sakanya nang puno ng hiya. Tama, mahiya dapat ako.
"sorry?" patanong ko itong sinabi para naman mawala ang tense.
Tumungo sya sa sasakyan at binuksan ang shotgun seat para saakin. Wow! Gentleman naman pala to eh. At sumakay naman ako at ginawa nya din ang ginawa ko.
Sinabi ko sakanya ang adress ko and he granted his promise na ihahatid nya ako pauwi ng matiwasay.
Sa totoo lang, hate ko talaga tong taong 'to. Dahil sa famous sya at kinababaliwan ng lahat ng babae. Not all, almost. But, dahil sa pagkikita namin ngayon, i knew him better, akala ko masungit sya. And know, naniniwala na ako sa "don't judge a book by it's cover"
"Salamat-" aalis na sana ako ng bigla nyang hawakan ang braso ko. Dahilan para mapatingin ako sakanya.
Binigyan nya ako ng caller ID. Number nya siguro ito, kaya kinuha ko nalang.
"Para san to?" i asked just to be assured. Malay koba baka sa manager nya to.
"For.....entertainment purposes? I wanna be your....friend" nakangiti lang ako sakanya at tumango. Ramdam ko din ang kaba nya i never thought that a heartrob will be shy too.
"Sige na, papasok na ako. Salamat sa hatid" bumaba na ako.
"Goodnight," nakangiti nyang sabi saakin at nag goodnight din ako sakanya.
This day was the best.
-Nics🤞
-Matagal talaga akong mag-update, nakakapagod din kaya! But, i wanna thank you itswatttyy for posting my story on facebook!
-lovelots my dearest glovers!
BINABASA MO ANG
News for Love (series #1)
DragosteIba-iba ang ating landas na tinatahak, katulad nalang ni Leijah Jamir Cruz na ang pangarap ay maging isang reporter. Pero, sa kanyang paglalakbay tungo sa kanyang kinabukasan ay may kaakibat na pag-ibig. May patutunguhan kaya ito? o mawawasak lang d...
