Twisting the Villainess' Twisted Fate

Chapter 12

Happy Pride Month to all pips out there who they consider themselves as part of the LGBTQ+ community. No matter what gender you are, be proud. 🫵🌈

And, Happy Friendship Day! Greet your friends now and tell them how lucky they are to have you, ehe :P. Isama niyo na rin pet peeves niyo na tinatawag niyong "si bff mo", just kidding.

Here's chapter 12, happy reading!

Cake

Hyacinth's POV

Matapos ang pagpopogi hunting ng mga kasama namin ay nagpaalam ako saglit na babalik sa table kung saan ang mga kapatid at pinsan ko para icheck-up sila.

"You seems having fun with the ladies." Bungad sa akin ni Zephyr, siya lang ang naiwan mag isa sa mesa.

Kung alam mo lang na isa ka sa pinaguusapan.

"I got drained with their loudness." Saka ako nagpakawala ng buntong hininga.

Maya-maya pa ay bumalik na sa mesa namin sina Cassis at Cassana. May dala dala na silang tig isang platito ng slice cake. Bigla tuloy kumalam ang sikmura ko dahil sa nakita.

"Pwede pahingi?" Turo ko sa pagkain nila.

"What?" Pinagkunutan ako ng noo ng magkapatid kaya naman napataas ang kilay ko.

"Di okay lang, haha. Sino ba naman ako para bigyan diba? Isa lang naman akong half blood at nakikisampid sa pamilya niyo. Sorry ganito lang ako eh. Simpleng taong gutom. Sana di na lang ako pinanganak. Sana di na lang ako nabuhay—"

"H-Here!" Nilagay ni Cassis ang platito niya sa harapan ko.

"Thank you! Long live!" Masaya kong sabi.

Sinimulan ko ng kainin yun. Si Cassis ay nakihati na lang sa kapatid niya na ngayon ay nakasimangot. Sorry, wala akong konsensya.

Tinignan ko si Zephyr na hindi gumagalaw at nakatingin lang sa akin.

"If you want some food, just say it to me Hyacinth. I can easily get you that cake. Hindi na yung kung ano ano pang sinasabi mo. Sana di ka pinanganak? Sana di ka nabuhay? Are you out of your mind? Why would you say something  like that?" Mahaba niyang litanya. Kaya naman ang cake na isusubo ko sana ay biglang nahulog.

"S-Sorry." Kusang lumabas sa bibig ko. "I didn't mean it like that."

Pinasadahan niya ng kamay ang kanyang buhok saka tumayo at umalis sa mesa namin.

"Lagot ka, Hyacinth." Dinig kong sabi ni Cassis.

"Wag mo'ko kausapin, di tayo close." Pagtataray ko.

"I was the one who gave you that cake." Turo niya sa cake na kinakain ko.

"Ha?" Sagot ko sa kanya.

"I said, I was the one who gave you—"

"Hatdog." Putol ko sa sinasabi niya.

Di ko na tinignan ang reaksyon niya at bumalik na lang sa pag kain ng cake na inagaw ko sa kanya.

My brother looked upset when he left. Hindi ko naman ineexpect na magiging ganun ang reaksyon niya. I kinda felt guilty.

Hinanap ng mata ko kung na saan siya, but he's nowhere to be found. I should say sorry again.

Inubos ko ang cake na inagaw ko saka tumayo upang hanapin si Zephyr.