[ အခန်း ၁၂ ]
ကားလေးဟာ တစ်စစီပေါက်ကွဲသွားသလို
အပြင်ဘက်ကျကျန်နေခဲ့တဲ့
ကားမောင်းသမားကလဲ သွေးအလိမ်းလိမ်း
ထွက်နေပြီဖြစ်၏။
ထိုအခါဗျူဟာကသူမလေးကို
ကားအနားထားခဲ့၍
ပေါက်ကွဲမှုဖြစ်သွားတဲ့အနား ခြေလှမ်းကျဲကြီးများဖြင့်
လှမ်းသွားလိုက်သည်။
ထို့နောက် ကုန်းရုန်းထနေတဲ့
အနက်ရောင်၀တ်စုံနဲ့လူအား
ဗျူဟာ လှမ်းဆွဲလိုက်၍
သူ့အပေါ်မှတက်ခွလိုက်၏။
ထိုလူသားက သူ့ကိုပြန်ခုခံဖို့ပြင်နေတာမို့
လည်ပင်းမှ
အင်္ကျီစကို ဆွဲကိုင်ကာ
" မင်းကိုဘယ်သူခိုင်းတာလဲ "
" .......... "
" ငါမေးနေတယ်မလား "
" မ ... မပြောနိုင်ဘူး "
ခံရသူအခြေအနေ ဖြစ်နေတာကိုတောင်
ဘူးခံငြင်းနေတာကြောင့်
ဗျူဟာ့ထံမှ ရီသံပါးပါးထွက်လာ၍
" အဟက် !! ရတယ်လေ "
" ခွပ် !! အား "
" ခွပ် !! ခွပ် "
" အား ... တောင်း တောင်းပန်ပါတယ်
ကျွန်တော့ကို ထပ်မထိုးပါနဲ့တော့ "
သွေးစိမ်းရှင်ရှင်ထွက်နေတဲ့နေရာကိုမှ
အထိုးခံနေရတာမို့
ထိုလူက လက်နှစ်ဖက်ကာထားကာ
အသနားခံသည်။
" လူ လူတစ်ယောက်ကခိုင်းလို့
လုပ်ရတာပါဗျာ "
" ငါကလဲမင်းကို ဘယ်ခွေးက
ခိုင်းလဲလို့ မေးနေတာမဟုတ်ဘူး
မင်းကို အခုလိုလုပ်ခိုင်းတဲ့လူရဲ့နာမည်ကိုပဲ
မေးနေတာ "
ဗျူဟာက ခပ်ထေ့ထေ့ပြန်ပြောတော့
ထိုလူက မျက်လုံးတွေကစားကာ
ခနလောက်က တိတ်ဆိတ်သွားသည်။
ထိုအခါ စိတ်မရှည်လွန်းတဲ့ဗျူဟာ
ဒဏ်ရာရနေတဲ့ ထိုလူ့လက်မောင်းကို
ဖျစ်ညစ်လိုက်သည်။
" အား ... ပြောပါ့မယ်ဗျာ "
" ဆရာ ဆရာစိုင်းကျော်စွာက
ခိုင်းတာပါ "
" ထင်ပါတယ် အဲ့လိုမိန်းမကျင့်
မိန်းမဉာဏ်ဆင်တတ်တာက
မင်းတို့ဆရာဘဲ ရှိတာလေ "
စိုင်းကျော်စွာဆိုတဲ့ အသံကြားလိုက်တော့
ဗျူဟာ့ကို စိတ်ပူလို့လိုက်လာခဲ့တဲ့
သူမလေး ခြေလှမ်းများက
တုံ့ခနဲ ရပ်တန့်သွားသည်။
YOU ARE READING
ခက်ထန်သော နှလုံးသား
Romanceမင်းက ပါးတစ်ချက်ဆို ကိုယ်က အနမ်းတစ်ပွင့်ပဲပေါက်စ အဟွန်း !! နဲနဲတော့ကြမ်းမှာပေါ့
