Yemeklerimizi yiyip eve dönmek için arabya bindiğimiz esnada ortama çöken gereksiz kasvet o konuşmanın başlayacağının habercisiydi.
F:O oruspuları aramaya gitmeliyiz.
J:Katılıyorum.
C:Dostum pijamalarımın seksi olduğunu biliyorum ama böyle bizi ciddiye kimse almaz patron bile.
F:Eski.
M:Hadi gidip rahat birşeyler alalım.
F:Ev uzak yanda mağaza var.
J:Tamam ben amcamın kartını veririm burası zaten bizim anlaşmalı yer.
C:siktir.
F:Neyi?
C:Kıyafeti bence şuan bir unutun burada benim seksi pijamamdan önemli birşey var.
M:Salak sen hatırlattin-
Chester'in gösterdiği fotoğrafla sözlerimin devamı yok olmuştu.
Fotoğraf benim dükkanımın deposunda Bonnie ağlarken çekilmiş bir fotoğraftı.Gus mı? Bilmiyorum.
Fang bir anda birşeyler fark etmiş gibi son hızla yola koyulmuştu.
C:KANZİ BİRAZ YAVAŞLA!
J:FANG ÇOK HIZLI GİDİYORUZ!
Fang onların sözlerini siklemiyordu daha da gaza asılırken küfürler savuruyordu.
F:AMINA KODUMUN BUSTER'İ!
O son söz belki de hepimizin ölümünden önce duyduğu son söz olacaktı ama farkında bile değildik.
Chester bir tarafatan tutunup bir taraftan Fang'i sakinleştirmeye çalıştığı saniyelerde...
Arabadan gelen kırılma sesi ile hepimiz nolduğunu anlamıştık birazdan ölümün kokusunu iliklerimizde hissedecektik.
3. Şahıs
J:F-frenler...
F:Kırdım...
Sesi titreyerek soluyanlar arabayı kontrolde tutmaya çalışan çocuklar...
O keskin viraj tutmayan fren ve yaşama isteklerinin ölüme karşı gelmesini dileyen hayalleri olan 4 genç
Orası bir uçurum kadar olmasa bile arabada 300 ile giden gençlerin kalıntılarını karışmasını sağlayacak kadar sertti.
Son duydukları düşükleri daha doğrusu ölüme atladıkları kasaba sakinlerinin çığlık ve yardım etmeye çalışırken oluşturdukları seslerden ibaretti...
Devam edecek...
Bu bölüm bu kadar kısa çünkü bomba gibi 2 bölümüm var bitirene kadar biraz kısa bölümler atabilirim ama bu en kısaları olacak emin olabilirsiniz.
Tahminlerinizi ve oylarınızı bekliyorum...
263 kelime...
Unutmayın bu bir son değil.
Oy sınırı:10 oy...
