Polisler geldikten ve Buğra Hastaneye kaldırıldıktan sonra üç gün geçmişti. Buğra hastalanmıştı. Sürekli burnu kanıyordu ve kan kusuyordu. Her gün gidip onun yanında kalıyorduk. Aslında iyileşmiş olması lazımdı. Çünkü ısırıldığı yerde anormal bir şekilde iz kalmamıştı. Hepimiz buna çok şaşırmıştık. Böyle bir şey nasıl mümkün olabilirdi ki? Sürekli hastaneden Kardelen ve Tuba ile bunları konuşup tartışarak eve dönüyorduk.
Birkaç gün daha geçti ve sonunda Buğra iyileşti. Yani artık kan kusmuyor ve burnu kanamıyordu. Buğra hastanede kalalı 1 hafta olmuştu. Okula gidecektik. Hazırlandım ve çıktım. Buğra aşağıdaydı. Yolda yürürken ona şöyle dedim: "Buğra, bak garip bir yaratık tarafından ısırılıyorsun ve o ısırığın izinin normalde 3 4 aya iyileşip iz kalması gerekirken 1 günde iyileşti ve iz falan kalmadı. Sence de bunda bir gariplik yok mu? Ben hala daha o günün gerçek olduğuna inanamıyorum. Sanki bir kabustaydık. Ayrıca bu her gece kabuslarıma girdi. Sürekli aynı şeyler oluyor ve o an çok gerçekçi geliyor."
"Efe, inan ki ben de aynı şeyleri yaşadım. Bu öyle bir duruma geldi ki gerçekle rüyayı ayırt edemiyorum neredeyse.", dedi Buğra.
Ben de ona katılır şekilde kafamı salladım. Bu sefer okula giderken başkalarını da görüyorduk. Bu içimizi rahatlatıyordu. Fakat sanki bir kişi sürekli bizi takip ediyordu. Sürekli etrafımızı kontrol ederek okula vardık.
Sınıfa geldiğimizde Tuba ve Kardeleni oturur vaziyette bulduk. Onların yanına oturduk ve biraz sohbet ettik. Daha sonra ders başladı. Uzun bir okul anından sonra eve döndük. Buğra da benimle birlikte bizim eve gelmişti. Dizi falan izleyip ders çalışacaktık. Ayrıca okuldaki o şeyin ne olduğunu araştıracaktık.
Araştırmaya başlamıştık. Araştırırken aynı zamanda Kardelen ve Tuba ile mesajlaşıyorduk. Çünkü onlar da araştırıyordu. Bazı bilgileri birbirimize atıyorduk.
Yaklaşık bir saat sonra Kardelen bize:
"Sanırım onun ne olduğunu buldum.", diye bir mesaj attı.
Daha sonra anlatmaya başladı:
"Antik Yunanlar ve Karadeniz'in kuzey kıyılarına yerleşmiş İskitler , bölge yerlileri Neurianları sihirbaz olarak kabul ediyorlardı. Bu olağanüstü büyücülerin her yıl birkaç gün için kurda dönüştüklerine inanıyorlardı. Tarihin babası olarak nitelendirilen MÖ 5.yüzyılda yaşamış olan eski Yunan Heredot ise dilediklerinde kurda, dilediklerinde insana kolayca dönüşebilen bir insan türünden söz etmektedir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yani sonuç olarak Buğra'yı ısıran şey bir kurt adamdı."
Buğra bunları okuduğu zaman öylece kalakaldı. Aradan bir kaç dakika sonra "Kurt adam mı? Kurt adam? Benimle dalga geçiyorsunuz herhalde. Böyle bir şey nasıl mümkün olabilir" , dedi Buğra.
"Sakin ol. Bak zaten henüz tam bir bilgiye sahip değiliz. Yani o sadece bir kurt olabilir. Belki öyle bir kurt türü vardır?" , dedim Buğra'yı sakinleştirmeye çalışarak.
O gün böyle bir şokun üzerine herkes evlerine dağıldı. Gece oluyordu. Uyuyacaktım. Ama kafamın içinde bir sürü farklı soru vardı. O şey gerçekten kurt adam olabilir mi? Kurt adam değilse neydi? Buğra'nın yarası nasıl bu kadar çabuk iyileşti? Kafamdaki bu sorularla uyuyakalmışım.
Uyandığımda saat 5.30'du. Erken uyanmıştım. Kalkıp balkona çıktım. Biraz temiz hava almam lazımdı. Gökyüzüne o kadar dalmıştım ki, unuttuğum alarmın çalmasıyla yerimden sıçradım. Daha sonra hazırlanıp dışarıya çıktım. Buğra ile birlikte yürüyorduk. Buğra nedense hiç konuşmuyordu. Sanki yine takip ediliyorduk gibi hissediyordum. Ardından Buğra'nın omuzuna dokunan el ile kendime geldim. Döndüm ve arkama baktım. Bu bizi takip ettiğini düşündüğüm adamdı. Yani ben bundan emindim. Daha sonra Buğra'ya bakarak:
