"Rakibimsin." [Draco x Poco]

Konser Sonrası

[Pov:Draco]

...

Kızıl rengindeki saçlarımı düzenleyip demir kaskımı takmıştım.. Her zamanki hazırlığımı yapıp sahneye doğru ilerledim.. Bugün yine sahnede büyük bir performans sergilemekti amacım! Bunu her zaman yapıyordum zaten.!

Sahneye çıktığımda hayranların alkışlarıyla gaza gelmiştim.. Gitarımı elime alıp elimi yukarı kaldırdım..

"KİMLER KONSERE HAZIR BAKALIIIM?!"

Alkışlarla beraber heyecan çığlıkları da geliyordu kulağıma.. Her ne kadar bu çığlıklar kulak kanatıcı olsada ortamın havası mükemmeldi.. Konseri başlaşmıştım bile..

Konser akşama doğru bitmişti ve ben hala enerjik hissediyordum bir bakıma yorgun olsam bile.. Her zamanki halim ahah! Bir tane daha şarkı patlatcak halim vardı!..

Etrafı sessizlik kaplamıştı.. Bi süre elimde gitarımla beraber boş boş etrafta gezindim.. Arada böyle kendi kendime takılmayı seviyordum..

Etraf gece karanlığına çökmüştü.. Bi süre sonra kulüse doğru gittim.. Kulüse gittiğimde bi süre aynada kendime baktım.. Arkadan doğru gözüken kızıl rengi saçlarım dağılmıştı konserden sonra.. Biraz düzeltmeye çalıştım..

"Uff.."

Aniden kapının açılmasıyla irkildim ve arkama baktım.. Sarı renkte bir takım elbisesi, kafasında yanlarında nota sembolleri olan şapkası ile kapıda duran pocoya baktım.. Elinde gitarıyla duruyordu.. Muhtemelen yürürken dalıp gitmişti.. Yere doğru bakıyordu.. Aniden kafasını kaldırıp beni görünce irkildi..

"EH-?"

Bana baktı gergin bir şekilde.. Ardından geri kapıya ilerledi..

"Yanlış yer.. -"

O sırada tam gitceği sırada kapıyı kapatmamla beraber irkildi.. Tam kapının orda onu sıkıştırmıştım.. Sırıtarak baktım..

"Vaay.. Bu bizim coco değil mi? Yada poco..? Ah herneyse!"

Güldüm.. Hafiften gitarına sarılarak bana baktı gergin bir şekilde..

"B-bırak gideyim.. Napıcaksın yine.?"

"Hmm? Yine konserine kimse gelmedi değil mi..?"

Poco ile alay etmeyi seviyordum.. Kendisi rakibimdi ve ben ondan daha çok seviliyordum. Zaten beni kim sevmezdi ki.. Hah!

Poco kafasını başka yere çevirdi ve kısık sesle konuştu..

"E-evet.. Nolmuş.?! Benden daha çok seviliyorsun diye bende uğraşma hakkını sana kim veriyor acaba?!"

"Ahah sakin ooll! Sen artık eskidin poco.. İnsanların bunla alay etmesi normal değil mi.?"

Kaşlarını çatarak bana baktı..

"Müziğimi çalmaktan başka birşey yapmıyorsun.. B-buna rağmen insanlar seni daha fazla seviyor! Daha çok sevilmeyi ben hak etmeliydim.. S-sen değil.."

Kafamı yana eğip sırıttım..

"Ya.. Öyle mi? Çalmamış olsam bile onların hiç biri dinlenmezdi emin ol!"

Güldüm.. Poco aniden beni itince irkildim..

"Eh-"

"Rahat bırak beni! Hem benim.. Benim gitmem lazım! Kes şunu!"

Kapıyı açıp gitmek için yürümeye başladı.. O esnada bi süre durup arkasına baktı.. Yumruğunu sıktı

"Unutma Draco.. Sen.. Sen her zaman benim rakibim olcaksın. Bunların hiç birini haketmiyorsun bunu bil!"

Gitarını alıp hızla uzaklaştı.. Arkasından güldüm..

"Pekala.. Poco.."

Oturdum ve kolumu masaya yaslayıp aynaya baktım..

"Sende.. Her zaman rakibimsin.."

Devam edicek..

Kısa olduğu için üzgünüm.. Umarım bu kitabı da silmek zorunda kalmam eheh- beğendiyseniz sevindim!...