Yazardan...
"Çok erken." diye sesli bir şekilde düşündü Bahar, oturduğu sandalyeden.
Hemen yanında duran Danla anlam verememişti dediğine.
"Ne erken?" diye sordu.
"Her şey." diye cevap veren arkadaşı, gözlerini bir noktaya sabitlemiş, öyle konuşuyordu. Bu durum bir tık ürkütücüydü o an.
Kafasını eğip Bahar'a yaklaştı Danla. "Ne kadar içti bu?" diye sormuştu. Soru Beyza'yaydı. O da arkadaki bir kanepede uzanıyordu. Gökyüzünün ne kadar yıldızlı ve karanlık olduğunu düşünüyordu.
"Henüz hepimiz yirmilerimizin başındayız. Arkadaşlarımızın yarısı, ben dahil olmak üzere evli. Toplamda üç tane bebiş var ortada ve ebeveynler biziz... Sizce de tuhaf ve gerçekten erken değil mi?"
Bahar açıklamasını yapınca, Danla onun henüz kafasının yerinde olduğuna kanaat getirmişti. Ve dediklerini bir gözden geçirdi o an.
"Kesinlikle haklısın. Düşününce, şu an hepimiz de üniversite çağındaki şımarık birer velet olmalıydık." diyerek katıldı arkadaşına. Bahar ona bakmadan gülümsedi onay aldığı için. Beyza ise sohbete dahil olmuyordu şu an.
"Hayata bu kadar erken atılmamızın sebebi neydi ki?" diye sorguladı Bahar. İşte buna Beyza cevap verdi. "Çok basit, ailelerimiz. Hiçbirimiz normal ebeveynlere sahip değiliz, sanırım bu yüzden bu kadar çabuk büyüdük." diye.
Danla kafasını kaşıdı.
"Annemlerin şehir dışında olması dışında hiçbir sıkıntım yok aslında." dediğinde kızların ikisi de ona baktılar.
"Yalnız kaldığın için büyümüşsün." dedi Bahar. Beyza da onay verdi buna.
Danla'nın ailesi yıllardır Ankara'da yaşıyorlardı, memuriyetleri nedeniyle. Liseye başladığı dönemde, yurtta kalmaya başlayarak bireysel hayata adım atmıştı Danla.
"Yine de uzaktan bile olsa sık sık arayıp soruyorlar ama. O yüzden bi sıkıntı olmadığı konusunda hemfikiriz." dedi Bahar.
"Nişan için bir günlüğüne geldiklerini de unutma." dedi Danla gülümseyerek. Buna kızlar da gülümsedi. Hatta Bahar sesli gülmüştü. "Evet gelmişlerdi. Annen İbo'yu sevemediği için biraz burnumuzdan getirdi olayı ama olsun."
"Evet ya.. Ama avel İbo ailemle ilk defa tanıştığı için anksiyete krizine giriyordu az kalsın. Yaptığı her şey annemin gözüne batıyordu.."
"Heyecandan olur öyle şeyler." dedi Beyza gökyüzüne bakmaya devam ederken.
"Bu arada, çocuk işini ne yaptınız siz ya?" diye sordu Danla.
"Başvuru yaptık, kararı bekliyoruz." dedi Bahar.
"Bir şey soracağım, zor olmayacak mı?"
Bahar bu sorunun cevabını daha önce çok kurcalamıştı. Yaptığı şeyin iyi ve kötü yanlarını karşılaştırmış, ve en sonunda doğru yola girdiği kanısına varmıştı.
"Ne kadar zor olur bilmiyorum. Ama doğru olan buymuş gibi geliyor bana." dedi. Bu arada gözü, bebek arabasında uyuyor olan minik Defne'deydi.
"Bebeği ondan gizleyeceğiz yani?" diye sordu Danla.
"Bu saatten sonra öğrenmese daha iyi olur gibi." dedi Beyza.
Danla ona döndü bir anda. "Ya tamam da, sizin başvuru kabul edilince bebeği Bahar alacak, e Yusuf anlamayacak mı sanıyorsunuz?" diye sordu.
"Başka türlü anlayabilir." dedi Beyza. Bahar konuştu ardından. "Sonuçta on aydır yok, bilemez ki.."
"Kötüsünüz... Ben söylemekten yanayım." dedi Danla. Elindeki kadehi tek dikişte bitirdi ardından.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAL
Hayran KurguBAL; BELA kitabının devam serisi niteliğindedir. İlk kitabımızı okumayanları baştan bi uyaralım da, sonra ne saçmalıyor bu yazar demesinler :)) *** BELA Yusuf'un etrafında dönen olayları ele alıyordu. Şimdi de BAL'ımızın çevresinde biraz dolanacağı...
