Help Me Attorney Haves

27 NICOLAS

"Kuya saan ka punta?" ani ng maliit na batang si Samuel sa kuya niya ng mapansing sinu-subukan nitong alisin ang seatbelt.

"Si mama! Sina-saktan na ulit siya ni papa!" Sigaw ni Nicolas, pero kahit anong subok nito sa pag-tanggal ng seatbelt ay wala siyang magawa. Lumusot na lamang siya sa seatbelt nang hindi ito tina-tanggal at sinubukan namang buksan ang pinto ng kotse. Ba-baba na sana ito ng maka-rinig siya ng malakas na tunog. Bigla na lamang siya napa-takip sa tenga at lumapit sa nakaka-batang kapatid.

Kinuha ni Nicolas ang earphone na gina-gamit ng ina niya at ini-lagay sa nakaka-batang kapatid. Kahit na may phobia si Nicolas sa mala-lakas na tunog ay inuna parin niya ang nakaka-bata niyang kapatid. Na-pansin ni Nicolas na wala ng malay ang kapatid niya, matagal na kase itong may sakit at hanggang ngayon ay hindi parin naagapan.

Sinubukan ulit ni Nicolas na buksan ang pinto ng sasakyan nang biglang humarang sa kaniya ang lalaking duguan, tumingin si Nicolas sa direksyon ng ina ngunit nakita niya itong naka-hilata na sa harapan ng sasakyang bumangga sa kanila; ang dugo nito ay suma-sabay sa pag-bagsak ng malakas na ulan.

Napa-takip ang bata nang makita ag ina niyang walang buhay, la-lapit na sana siya sa kapatid niya ngunit kinuha ito ng ama nila at dumiretso sa kotse, umandar ito at umalis. Na-iwan ang bangkay ng ina nila sa basang kalsada. Kahit na nata-tamaan ito ng lalaki ay pinag-patuloy niya parin ang pag-ikot ng sa-sakyan kahit na nai-ipit na sa gulong ang babae.

Na-iwan si Nicolas na nagi-isa, lumabas siya sa sasakyan at nag-lakad pa-layo. Nagbabaka-sakaling makaka-hingi ng tulong, hindi na niya ma-lapitan ang ina niyang hati-hati na ang katawan dahil sa pagkaka-ipit. Humagulgol sa Nicolas kasabay ng matinding pag-bagsak ng mga butil ng ulan. Dahan-dahang nang-hina si Nicolas sa pagla-lakad lalo na nang maka-rinig siya ng matinding kidlat. Nawalan siya ng malay sa gitna ng kalsada.

Nicolas woke up in a cozy room, mabango at malinis ang buong kuwarto. Ta-tayo na sana siya pero dahil mahina pa ang katawan niya ay hindi niya ito ma-gawa. He noticed that his clothes was changed into t-shirt and pajamas.

The door then suddenly opened. Pumasok ang isang babaeng may dala-dalang glass of milk at bowl na may pag-kain. Dahan-dahan siyang lumapit sa batang si Nicolas.

"Your awake na pala-

"A-ASAN-N P-PO S-SI SA-SAMUEL?!" Nicolas panicked at pumunta sa pinaka-sulok ng kuwarto. Hindi na inisip ni Nicolas kung nasaan siya o kung sino ang babae; ang unang tinanong noya agad ay kung nasaan ang kapatid niya.

"Samuel?" The lady asked, dahan-dahan itong lumapit at umupo sa kama.

"S-samuel." Nicolas said and started crying. "S-si Sa-samuel."

The lady knelt in-front of him and slowly cares his soft hair. She gestured to Nicolas to hug her kaya sinunod ito ni Nicolas. He felt his mother again sa yakap ng babae. Halos ayaw na bumitaw ni Nicolas.

"Hi po....don't be scared hmm?" The lady re-assured him. "I'm Dr. Mikhaela Leona Zabdial and isa akong psychiatrist, alam mo ba ano gina-gawa ng psychiatrist?"

"P-psychiarist?"

"Ang cute mo parin kahit bungi ka." Mikhaela laughed. "yes po psychiatrist, ano siya ahmm...doctor na naghe-help sa mga taong sad." She explainned in a way na mai-intindihan ng pitong taon na si Nicolas. "You can call me Ate Mikha okay?" she added. Nicolas nodded as a yes,

"I saw you in the middle of the road....masyadong ma-layo ang hospital dito kaya na-isipan kong i-uwi ka nalang. But don't worry you'll be safe here. Ate Mikha will take care of you."

"S-si mami.." Saad ng bata. The smile in Mikha's face faded nang hinanap ni Nicolas ang ina niya. Mikha was scared to tell the truth na patay na ang ina ng bata. Natagpuan ito na hati-hati na ang katawan at naka-kalat sa kalsada.