Ένιωθα μια παράξενη ηρεμία μέσα μου μετά την συζήτηση με τον πατέρα μου. Δεν ξέρω αλλά νιώθω πως ήταν αυτό που είχε ανάγκη για να γιατρευτεί η ψυχη μου. Για να καταλάβω πως δεν ήμουν εγω το λάθος. Οι πληγές του παρελθόντος δεν μπορουν να επουλωθούν πλήρως, όμως με τον πατέρα μου κάνουμε μια νέα αρχή. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα.
Ανεβηκα πάνω και πηγαίνοντας στο δωματιο μου είδα τη πόρτα του Μαικλ μισάνοιχτη. Εκείνος κοιμόταν. Ποσο υπναρας είναι. Ακούμπησα στη πόρτα και τον κοιτούσα να κοιμάται. Ένιωθα σαν μικρό κοριτσάκι που κοιτάει ένα τραπέζι γεμάτο γλυκα και νιώθει ευτυχισμένο. Έτσι με έκανε να νιώθω απλά κοιτώντας τον.
-' Δεν είναι και πολύ ευγενικό να κοιτάς τον άλλον την ώρα που κοιμαται' Ακουσα τη αηδιαστική φωνή του Τζοναθαν. Γύρισα το κεφαλι μου και τον είδα να με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτι. Τον λιγούρη
-' Δεν καταλαβαίνω τι λες' Είπα και πήγα να μπω στο δωματιο μου, όμως εκείνος μου εκλεισε την είσοδο με το χέρι του
-' Τώρα που ξέρεις το μυστικό μας δεν φοβάσαι;'
-' Τι να φοβηθώ ακριβώς;'
-' Μην σε σκοτώσουμε' Ειπε γλύφοντας με ευχαρίστηση τα χείλη του
-' Όχι, δεν έχω φοβηθεί ποτε και τίποτα. Δεν θα φοβηθώ τώρα εσένα. Αυτό μας έλειπε. Και τώρα κανε στην άκρη και άσε με να μπω στο δωματιο μου' Του είπα σπρώχνοντας το χέρι του. Εκείνος με κοιτούσε απορημένος. Ούτε και εγω δεν ξέρω πως βρηκα το θάρρος να του μιλήσω έτσι.
Μπηκα στο δωματιο κλείνοντας τη πόρτα πίσω μου, όμως εκείνος με ακολούθησε
-' Εμένα δεν θα μου μιλάς έτσι το κατάλαβες;' Μου είπε επιτακτικά ερχόμενος προς το μέρος μου
-' Και εσυ δεν θα μπαίνεις μέσα στο δωματιο μου με το έτσι θέλω και θα με απειλείς. Εκτός αν θες να τα πω όλα στον Πιτερ και τότε να δούμε ποιος θα φοβηθεί ποιον' Του είπα και εκείνος φανερά νευριασμένος και ηττημένος έφυγε από το δωματιο
Νιώθω πως η παραμονή μου εδώ και η συναναστροφή με τα βαμπίρ με έχει κάνει πιο θαρραλέα και πιο τολμηρή. Αρχιζει να μαρεσει η ζωή εδώ. Όμως μου λείπει αφάνταστα πολύ η μαμά μου και οι φίλοι μου. Μακαρι να μπορούσα να τους δω. Τα παιδιά θα έχουν ανησυχήσει πολύ από την απουσία μου. Αραγε με το σχολείο τι να γίνεται; Σίγουρα θα εχω μεινει από απουσίες
Ξάπλωσα και άρχισα να σκεφτομαι όλα αυτά που είχαν συμβεί. Μέσα σε τόσο λίγο καιρό αλλαξαν τα πάντα στη ζωή μου. Δεν είχα πλέον μια απλή συμβατική ζωή. Ζούσα μέσα στον κίνδυνο και την αγωνια. Όλο αυτό κάπως μου άρεσε. Υπάρχει δράση, αδρεναλίνη. Πάντα αυτό ηθελα
أنت تقرأ
Bloody Ties
مصاص دماءΠιστεύεις στους Βρυκόλακες; Η Αριάδνη βαθιά μέσα της πίστευε όμως όλοι προσπαθούσαν να τη πείσουν για το αντίθετο. Όλοι εκτός από τον Μαικλ, ο οποίος θα μπει στη ζωή της με τον πιο αναπάντεχο τρόπο και θα φερει τα πάνω κάτω...
