8.Bölüm~Geri dön~

16 4 24
                                    

30 gün sonra

Ben, herkesten bir darbe yedim.
En çokta sevdiklerimden zaten ne olduysa onlar yüzünden oldu.
Benim kokumu alabilmek için papatyanın yapraklarını koparttıkları gibi benim canımı yaktılar.
Benden faydalanmak için beni öldürdüler.

Annemle Yakup salonda konuşurlarken onların yanına geldim ve gelmemle sustular.

Annem son günlerini yaşıyor diye eve gönderip vakit geçirebileceğimizi söylemişlerdi.
Elbette bu durum çok acıydı fakat alışmak zorundayım.

"Anne yarın babama gidiyoruz değil mi?"
Annem sustu sonra kocasına döndü ona baktı "Bakarız kızım." dedikten sonra bana baktı.

Burukça gülümseyerek "Peki." dedim ve merdivenlerden yukarı çıktım.
Tam odama gireceğim sırada Turgay'ın sesi duyuldu.
"Hazan?"
Derin bir nefes alıp ona döndüm "Ne var?"demek istesem de onun hiçbir suçu olmadığının farkında olarak "Efendim?" dedim.
Büyük ihtimalle yeni duştan çıkmıştı çünkü birkaç tutamı alnına dökülen saçları ıslaktı.

"Neredeyse bir aydır benden kaçıyorsun.Bir şey mi yaptım?"
Yapmadın Turgay.Bana o kadar çok iyi davrandın ki bunu kelimelere bile dökemiyorum.
Sanırım bana iyi davranmanı yadırgadım.Evet, kesinlikle yadırgadım.
"Hayır,kaçmıyorum."bu yetersiz bir cevap olmuştu
"Sadece annemle son zamanlarımızı yaşayınca yalnız kalıp, düşünmek istiyorum." dedim.
"Seni anlıyorum... umarım her şey senin için güzel olur."
Ona gülümseyip" Umarım." diyerek odama girdim.

İlk önce yatağa yattım, gözlerimi tavana dikmeden önce bir müzik açtım acılarımı bastirabilmesi için.
Sezen Aksu şarkıya girdiğinde baygın bakışlarım çoktan tavanı bulmuştu.
Bu şarkı bir aşk şarkısı olsa da cümleler benim acılarımı anlatıyordu.
Belki de ben öyle sanıyorumdur.

Alışırım zannettiğim yokluğundan acılanmam
Vazgeçmek zor, senin o büyülü tuhaf sıcağından
Dön demeye, utanırım zavallı korkularımla
Arkasına, saklandığım gururumdan

Babamın yokluğuna alışırım zannetmiştim.Alışamamıştım.
Annemin kokusundan vazgeçmenin ne kadar zor olduğunu ise çok geç anladım.
Korkularımın arkasına saklanarak susmuştum.Gururumun ezilmesine karşın susmuştum.

Geri dön geri dön, ne olur geri dön
Uzanıp tutuver elimi bir gün
Utanır diyemem ne olur geri dön
Geri dön geri dön, ne olur geri dön
Uzanıp tutuver elimi bir gün
Utanır diyemem ne olur geri dön

Babama her gece o toprağın altından çıkması için yalvarmıştım.
Her zamanki gibi elimi tutup beni kaldırmasına istemiştim fakat o artık yoktu.

Benim babam zaten toprak kokardı ne diye toprağa hapis kalmıştı?

Annem,eskiden sardığı yaralara yeni yaralar ekleyerek beni dumura uğratıyordu.

Ben ne babamın geri dönmesini ne de annemin eskisi gibi olmasını istiyorum.

Ben mutluluğumun dönmesini istiyorum.
Çok mu şey istiyorum?

🍂🍂🍂

Baş ağrısı ile uyanmak hele ki gecenin bir saatinde uyanmak aşırı rahatsız ediyordu.

Düşüncelerim ile uyumuşken uyanmıştım.
Büyük ihtimalle geri uyuyamam.

Tezgahta duran gevrekten bir tane alıp ağzımdaki buruşuk tatla yedim sonrasına ağrı kesici içip sandalyeye oturdum.

Hap etkisini yavaş yavaş gösterirken mutfağın kapısı açıldı.
Gelen Gelen Turgay'dı.

"Yarasa olma yolunda mı ilerliyorsun?" diye sordum
Alayla sırıtıp bir sandalye çekip oturdu.
"Bana diyene bak."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 10 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AZRAİL-Bir ölüm meleği-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin