Chapter 100

1.9K 359 3
                                    

Chapter 100

လော့ကျားက ကားကို ညှင်သာစွာ မောင်းထွက်လိုက်သည်။ သူတို့သုံးဦးက အိမ်သို့ အချိန်မှန် ပြန်ရောက်လာကြ၏။ လင်းလော့ချင်း အိမ်တံခါးကို ဖွင့်ကာ လင်းဖေး၊ ကျိလဲ့ယွီတို့နှင့်အတူ ဝင်လာခဲ့သည်။

အန်တီကျန်းက ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် မေးလိုက်၏။ “မစ္စတာလင်း … ပြန်လာပြီလား … အလုပ်ပြီးခဲ့ပြီပေါ့ … ”

“ဘယ်ကသာ … ကျွန်တော် အိမ်မှာတစ်ညအိပ်ပြီးရင် ပြန်သွားရဦးမှာ ...”

“ဒါဆို ကျွန်မ မစ္စတာလင်းကြိုက်တဲ့ဟင်း ထပ်ချက်လိုက်မယ်နော် ...”

“ဟုတ်ကဲ့ … ကျေးဇူးပါ ...” လင်းလော့ချင်း ပြုံးလိုက်သည်။

အန်တီကျန်း လက်ဝေ့ယမ်းလိုက်သည်။ “မလိုပါဘူးနော် … ” ထို့နောက် သူမက မီးဖိုခန်းသို့ ဦးတည်သွား၏။

လင်းလော့ချင်းက လင်းဖေးနှင့် ကျိလဲ့ယွီအား အပေါ်ထပ်သို့ ဦးဆောင်ခေါ်သွားသည်။ ထိုစဉ် လင်းဖေးက လင်းလော့ချင်းအား သူ၏ အိပ်ခန်းသို့ ဆွဲခေါ်လိုက်၏။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ … ” လင်းလော့ချင်း သူ့ကိုမေးလိုက်သည်။

“မျက်လုံးမှိတ်ထား … ” လင်းဖေးက ပြောလိုက်၏။

လင်းလော့ချင်း သူ့အား သံသယဖြင့်ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။ “ဘာမို့လို့ ဒီလောက်လျှို့ဝှက်နေတာလဲ … ”

လင်းဖေး သူ့ရှေ့တွင် ထိုသို့ပြုမူသည်မှာ ရှားပါးလှ၏။

လင်းဖေး မူလက လင်းလော့ချင်းထံသို့ ဆူးပင်အား တိုက်ရိုက်ပေးချင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုမူ လင်းလော့ချင်း၏ စကားများကြောင့် သူပျော်ရွှင်ခဲ့ရပြီး နွေးထွေးမှုကိုလည်း ခံစားမိခဲ့၏။ သူက လက်ဆောင်ကို ဒီအတိုင်း မပေးလိုတော့ချေ။

သူက လက်ဆောင်ပေးသည့် ပုံစံအမျိုးမျိုးကို တီဗီထဲတွင် တွေ့ခဲ့ဖူး၏။ ထိုနည်းလမ်းဖြင့်  လက်ဆောင် အပေးခံရသူများသည်လည်း အလွန်ပျော်ရွှင်ကြသည်သာ ဖြစ်သည်။

လင်းလော့ချင်းသည်လည်း ၎င်းကို နှစ်ခြိုက်ပေလိမ့်မည်။

လင်းလော့ချင်းက သူနှင့်အတူ ပူးပေါင်းကာ လက်မြှောက်၍ မျက်လုံးကို အုပ်လိုက်၏။ “ဒီလိုလား … ”

ငါက ဗီလိန်ရဲ့ပါပါး (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now